Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XI C 1253/13 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy Wrocław Fabryczna we Wrocławiu z 2014-04-08

Sygnatura akt XI C 1253/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 20 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Anna Małecka

Protokolant:Agnieszka Łuciów

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w K.

przeciwko B. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej B. K. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 794,14 zł (siedemset dziewięć dziewięćdziesiąt cztery złote i czternaście groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od:

- kwoty 4,02 zł od dnia 21.08.2012 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 14,19 zł od dnia 27.02.2013 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 160,52 zł od dnia 31.05.2012 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 199,32 zł od dnia 21.04.2012 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 220,29 zł od dnia 21.03.2012 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 195,80 zł od dnia 21.02.2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 227,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt XI C 1253/13

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 27 lutego 2013 r. strona powodowa (...) sp. z o.o. w K. domagała się zasądzenia od pozwanej B. K. kwoty 794,14 zł wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi: od kwoty 4,02 zł od dnia 21 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 14,19 zł od dnia 27 lutego 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 160,52 zł od dnia 31 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 199,32 zł od dnia 21 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 220,29 zł od dnia 21 marca 2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 195,80 zł od dnia 21 lutego 2012 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że kwota, której się domaga wynika z niezapłaconych przez pozwaną faktur numer (...) i noty odsetkowej, wystawionych w związku z dostarczeniem pozwanej energii elektrycznej. Nadto strona powodowa podała, że jest następcą prawnym Zakładu (...) S.A., z którym pozwana zawarła dnia 29 sierpnia 2002 r. umowę o dostawę energii elektrycznej do nieruchomości położonej we W. przy ul. (...).

W dniu 12 kwietnia 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym prowadzonym pod sygnaturą VI Nc-e 487848/13.

W dniu 3 czerwca 2013 r. wpłynął do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony przez pozwaną B. K..

Pozwana wskazała że żądanie wyrażona w niniejszej sprawie jest identyczne jak w sprawie VI Nc-e (...), w której wydano nakaz zapłaty w dniu 14 marca 2013 r.

Postanowieniem z dnia 6 czerwca 2013 r. sprawę przekazano do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu, jako właściwemu miejscowo.

W dniu 7 marca 2013 r. strona powodowa (...) sp. z o.o. w K. domagała się zasądzenia od pozwanej B. K. kwoty 794,14 zł wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi od kwoty 4,02 zł od dnia 21 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 14,19 zł od dnia 27 lutego 2013 r. do dnia zapłaty, od kwoty 160,52 zł od dnia 31 maja 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 199,32 zł od dnia 21 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty, od kwoty 220,29 zł od dnia 21 marca 2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 195,80 zł od dnia 21 lutego 2012 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania. Powołując się na okoliczność następstwa prawnego przez stronę powodową Zakładu (...) S.A., z którym pozwana zawarła w dniu 29 sierpnia 2002 r. umowę o dostawę energii elektrycznej do nieruchomości położonej we W. przy ul. (...), strona powodowa domagała się zapłaty należności określonych w niezapłaconych przez pozwaną fakturach numer (...) i nocie odsetkowej.

W dniu 14 marca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym prowadzonym pod sygnaturą VI Nc-e 556601/13. Po złożeniu przez pozwaną B. K. w dniu 24 kwietnia 2013 r. sprzeciwu od nakazu zapłaty Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 25 maja 2013 r. przekazał sprawę do tutejszego sądu jako właściwego.

W dniu 23 stycznia 2013 r. pozew w sprawie prowadzonej pod sygnaturą XI C 1390/13 został odrzucony; postanowienie to jest prawomocne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na mocy umowy sprzedaży z dnia 25 maja 2001 r. J. K. i B. S. nabyli na współwłasność (w udziałach wynoszących ½ części) zabudowaną domem jednorodzinnym nieruchomość położoną we W. przy ul. (...).

/dowód: akt notarialny Rep. A nr (...) – k. 28o-29/

Dnia 29 sierpnia 2002 r. między Zakładem (...) S.A. jako dostawcą a B. S. (posiadającą numer PESEL (...)) jako odbiorcą została zawarta umowa sprzedaży energii elektrycznej numer (...) Przepisanie, której przedmiotem było świadczenie usługi przesyłowej i sprzedaży energii elektrycznej do nieruchomości położonej we W. przy ul. (...); wskazano przy tym, że odbiorca jest uprawniony do używania tej nieruchomości jako właściciel. Dostawca zobowiązał się do dostarczania i sprzedaży energii elektrycznej a odbiorca zobowiązał się do jej odbioru (§ 3) i uiszczania opłat według ustalonej taryfy w oparciu o faktury wystawiane przez dostawcę (§ 6). Umowa została zawarta na czas nieokreślony (§ 10).

/dowód: umowa sprzedaży energii elektrycznej nr (...) – k. 27o-28/

B. K. (posiadająca PESEL (...)) jest zameldowana we W. przy ul. (...) we W. od dnia 24 listopada 2003 r.

/dowód: zaświadczenie z dnia 21.09.2012 r. – k. 29o/

Należności za usługę energii elektrycznej i dystrybucji objęte fakturą VAT numer (...) obejmującą rozliczenie energii za okres do dnia 15 kwietnia 2011 r. do dnia 17 października 2011 r. oraz należności prognozowe do marca 2012 r. obejmowała między innymi płatności określone na blankietach: 61S, 62S i 63S. Blankiet 61S dotyczył opłaty za okres od ani 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 stycznia 212 r. wynoszącej 199,32 zł, płatnej od dnia 20 lutego 2012 r. Opłata określona na blankiecie 62S stanowiła opłatę za prognozowane zużycie w okresie od dnia 1 lutego 2012 r. do dnia 29 lutego 2012 r., wynosiła 220,29 zł i miała być uiszczona do dnia 20 marca 2010 r. Opłata wskazana na blankiecie 63S wynosiła 199,32 zł, termin jej płatności został wskazany na dzień 20 kwietnia 2012 r. a dotyczyła zużycia w okresie od dnia 1 marca 2012 r. do dnia 31 marca 2012 r.

Nadto faktura VAT numer (...) zawierała wezwanie do zapłaty płatności z zaległych faktur w wysokości 377,70 zł.

/dowód: faktura VAT i blankiety – k. 30-31/

W fakturze VAT numer (...) r. wskazano niedopłatę w wysokości 160,52 zł, która miała być uiszczona wraz z należnością z pierwszego bankietu prognozowego – to jest blankietu numer 64R; data płatności należności z tego blankietu została określona na dzień 30 maja 2012 r.

W fakturze znajdowało się również wezwanie do zapłaty odsetek z zaległych faktur na łączną kwotę 14,19 zł, którą zsumowaną z należnością określoną w blankiecie 65S, płatną do dnia 30 maja 2012 r.

/dowód: faktura VAT i blankiety – k. 32-33/

W dniu 31 lipca 2012 r. wystawiona została faktura VAT numer (...); wskazano w niej, że niedopłata za okres od dnia 18 kwietnia 2012 r. do dnia 22 kwietnia 2012 r. wynosi 4,02 zł, a kwota ta winna być opłacona do dnia 20 sierpnia 2012 r. Faktura ta nie zawierała należności prognozowych za przyszłe okresy. Ujęto w niej przypomnienie o konieczności zapłaty zaległych faktur i prognoz, podając że kwota zaległości wynosi 790,12 zł.

/dowód: faktura VAT i blankiet – k. 34-35/

W dniu 2 października 2012 r. (...) sp. z o.o. wystosowała do B. K. wezwanie do zapłaty kwoty 794,14 zł, na którą składały się należności wynikające z faktur numer (...)SS (płatnej do dnia 20 lutego 2012 r.), 62S (płatnej do dnia 20 marca 2012 r.), 63S (płatnej do dnia 20 kwietnia 2012 r.), 64R (płatnej do dnia 30 maja 2012 r.) i 71R (płatnej do dnia 20 sierpnia 2012 r.) wraz z odsetkami liczonymi od upływu terminu płatności do dnia zapłaty. W piśmie zawarte było wezwanie do zapłaty powyżej kwoty w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

B. K. nie odebrała pisma doręczonego przesyłką poleconą.

/dowód: 1. pismo (...) sp. z o.o. z dnia 2.10.2012 r. – k. 26,

2. potwierdzenie nadania – k. 26o-27./

T. sprzedaż sp. z o.o. jest następcą prawnym Zakładu (...) S.A.

/dowód: 1. odpis KRS strony powodowej – k. 16-20,

2. (...) – k. 21-22,

3. postanowienie z dnia 3.01.2011 r. – k. 23-24./

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie. Całokształt okoliczności sprawy potwierdza, że pozwana B. K. pobierała energię elektryczną, dostarczaną przez stronę powodową (...) sp. z o.o. do nieruchomości położonej we W. przy ul. (...).

Jak wynika z aktu notarialnego – umowy sprzedaży z dnia 25 maja 2001 r. (k.28o-29) i potwierdzenia zameldowania (k. 29o), jak również ze wskazywanego przez pozwaną adresu korespondencji, pozwana B. K. zamieszkuje we W. przy ul. (...). Jest ona również związana umową sprzedaży energii elektrycznej zawartą dnia 29 sierpnia 2002 r.

Podkreślić należy, że pomimo szczegółowego pouczenia określonego w zarządzeniu przewodniczącego z dnia 24 stycznia 2014 r. pozwana nie ustosunkowała się szczegółowo do żądań pozwu, mimo iż została wezwana do złożenia w terminie 14 dni od doręczenia wezwania (co nastąpiło w dniu 3 marca 2014 r.) sprzeciwu od nakazu zapłaty i wskazania, jakie zarzuty stawia nakazowi zapłaty, powołania wszystkich okoliczności faktycznych uzasadniających zarzuty wobec pozwu oraz przedłożenia dowodów na ich potwierdzenie pod rygorem pominięcia przez sąd spóźnionych twierdzeń i dowodów, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. Podkreślenia wymaga, iż pozwana została poinformowana, że niniejsza sprawa została wszczęta (złożona) wcześniej do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód (w elektronicznym postępowaniu upominawczym), niż sprawa prowadzona w tutejszym sądzie pod sygnaturą XI C 1390/13, w związku z czym postanowieniem z dnia 23 stycznia 2014 r. pozew w sprawie XI C 1390/13 został odrzucony. W związku z tym pozwana miała wiedzę, że już w innej toczącej się przeciwko niej sprawie doszło do odrzucenia pozwu z powodu zawisłości sporu o identyczne żądanie.

Dlatego też sąd postanowieniem z dnia 20 marca 2014 r. oddalił wniosek pozwanej zawarty w sprzeciwie od nakazu zapłaty, złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, a mając na uwadze okoliczność uprawomocnienia się orzeczenia o odrzuceniu pozwu w sprawie toczącej się przed tutejszym sądem pod sygnaturą XI C 1390/13, nie wstrzymał rozpoznania sprawy w myśl przepisu 222 k.p.c.

Nie było przez pozwaną B. K. podważane, iż strona powodowa dostarczała energię elektryczną do nieruchomości znajdującej się we W., przy ul. (...). Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 13 ustawy Prawo energetyczne odbiorcą jest każdy, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, przy czym przepis art. 3 ust. 13a precyzuje, że odbiorcą końcowym jest odbiorca dokonujący zakupu paliw lub energii na własny użytek a art 3 ust. 13b, że odbiorcą paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym jest taki odbiorca końcowy, który dokonujące zakupu paliw gazowych lub energii elektrycznej wyłącznie w celu ich zużycia w gospodarstwie domowym.

Choć strona powodowa nie sprecyzowała tego, ocenić trzeba, że domagała się od pozwanej zwykłych opłat za dostawę i zużycie energii elektrycznej w rozmiarach wynikających ze wskazań liczników, ponieważ nie było wątpliwości co do prawidłowości działania urządzeń pomiarowych i strona powodowa nie dowodziła, by nastąpiła ingerencja w ich funkcjonowanie. Żądanie takie trzeba w całej rozciągłości uznać za zasadne – pozwana jest użytkownikiem nieruchomości, do którego strona powodowa dostarcza nieprzerwanie energię elektryczną; pozwana nie zgłaszała żadnych nieprawidłowości w świadczeniu usługi dostawy energii, a jednocześnie korzysta z dostarczanej energii, w związku z tym winna być obciążana kosztami jej zużycia.

W związku z niezajęciem przez pozwaną stanowiska wobec twierdzeń strony powodowej sąd w oparciu o art. 230 k.p.c. uznał twierdzenia (...) sp. z o.o. za przyznane, szczególnie że pozwana wyzwana była do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty (art. 505 37 § 3 k.p.c.) oraz informowana o braku podstaw do odrzucenia pozwu w niniejszej sprawie (co mogłoby uzasadniać powstrzymanie się przez pozwaną od merytorycznej polemiki z żądaniami pozwu) i przed rozprawą wyznaczoną na dzień 20 marca 2014 r. nie wnosiła ani o przedłużenie tego terminu, ani też o odroczenie rozprawy. Całokształt przedstawionych przez powodową spółkę dokumentów pozwolił na ocenę faktów zgłaszanych przez (...) sp. z o.o. jako potwierdzonych, a żądania pozwu korespondowały z należnościami wskazanymi na fakturach. Sąd wziął przy tym pod rozwagą treść sprzeciwu pozwanej, który ogranicza się wyłącznie do zgłoszenia zarzutu formalnego; pośrednio do oceny zasadności zastosowania przepisu art. 230 k.p.c. sąd sięgnął do sprzeciwu od nakazu zapłaty złożonego w sprawie rozpoznawanej pod sygnaturą XI C 1390/13 (w której pozew został odrzucony); w tamtym postępowaniu pozwana w treści sprzeciwu powoływała się wyłącznie na swój zły stan zdrowia, który uniemożliwił jej dokonanie czynności w terminie – brak więc było merytorycznych zarzutów wobec żądaniu pozwu. Wprawdzie pozwany w elektronicznym postępowaniu upominawczym nie jest zobligowany do umieszczenia w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzutów wobec żądania pozwu, jednakże treść pism pozwanej, które w żaden sposób nie kwestionowały zasadności żądania, pozwala na przyjęcie, iż dopuszczalnym było zastosowanie przepisu art. 203 k.p.c.

Sąd miał również na uwadze przepis art. 221 k.p.c., w myśl którego pozwany nie może odmówić wdania się w spór co do istoty sprawy, chociaż wniósł zarzuty formalne. B. K. zgłaszając w sprzeciwie od nakazu zapłaty złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym zarzut zawisłości innej sprawy o to samo świadczenie złożyła zarzut o charakterze formalnym, co w świetle przytoczonego przepisu jest równoznaczne z wdaniem się w spór co do istoty sprawy.

O kosztach postępowania sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., obciążając pozwaną jako przegrywającego sprawę obowiązkiem zwrócenia stronie powodowej poniesionych przez nią kosztów procesu. Na koszty procesu poniesione przez stronę powodową złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30,00 zł, koszty zastępstwa przez radcę prawnego w kwocie 180,00 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Z tych względów sąd orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem przesłać pozwanej z pouczeniem o apelacji;

3.  kalendarz 14 dni.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Kroik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Małecka
Data wytworzenia informacji: