Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 15 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XV Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Zawiślak

Protokolant: Alicja Zalewska

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2013 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa P. D., K. S. – wspólników spółki cywilnej (...)

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu co do całego nakazu zapłaty

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powodów P. D., K. S. – wspólników spółki cywilnej (...) kwotę 5.468,58 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta sześćdziesiąt osiem złotych i pięćdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 29 grudnia 2011r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powodów kwotę 1.467,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

XV GC 1057/12

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 29 maja 2012 r. pełnomocnik powodów: P. D. i K. S. – wspólników spółki cywilnej (...) wniósł o zasądzenie od strony pozwanej: (...) Sp. z o.o. w W. kwoty 5.468,58 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu podano, że powodowie w odpowiedzi na zapytanie strony pozwanej, w której sprecyzowano wymiary przedmiotu zamówienia, przedstawili ofertę wykonania taśmy transportowej z łańcuchem prowadzącym. W dniu 6 lutego 2011 r. strona pozwana wysłała pisemne zamówienie ww. działa, a w późniejszym czasie zlecono dodatkowo dokonanie jego montażu. W dniu 7 maja 2011 r. dokonano próby montażu wykonanej taśmy, jednakże okazało się, że jest ona za szeroka. Powodowie dokonali przeróbki przedmiotu zamówienia i w czerwcu 2011 r. zgłosili gotowość wydania dzieła. Strona pozwana nie wyraziła jednak zgody na proponowane terminy montażu, a następnie poinformowała kontrahenta, iż nie potrzebuje już zamówionej taśmy. W takiej sytuacji powodowie wystawili fakturę opiewająca na kwotę umówionego wynagrodzenia i wezwali stronę pozwaną do uregulowania długu. Wezwanie okazało się bezskuteczne, wobec czego skierowano sprawę na drogę sądową.

W dniu 3 lipca 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, Wydział XV Gospodarczy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił żądanie pozwu w całości.

W skutecznie wniesionym sprzeciwie co do całego nakazu zapłaty strona pozwana zaprzeczyła temu, aby kiedykolwiek potwierdziła wymiary taśmy transportowej. Pomiarów dokonał jeden z powodów i on odpowiada za ich prawidłowość. Zarzucono też nieterminowe wykonanie dzieła i podkreślono, że po nieudanej próbie montażu, strona pozwana jeszcze przez dwa miesiące czekała na finalizację umowy. Po tym okresie powodowie za pośrednictwem poczty elektronicznej poinformowali o gotowości do montażu, jednakże nie dostarczyli do siedziby strony pozwanej przedmiotu umowy.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

W dniu 8 czerwca 2010 r. P. D. w imieniu wspólników spółki cywilnej (...) złożył ofertę umowy o dzieło dotyczącej taśmy transportowej z łańcuchem prowadzącym o szerokości 240 mm, wykonanej ze stali nierdzewnej z bokami spawanymi o średnicy drutu plecionego 1,6 mm i średnicy drutu poprzecznego 2 mm, podziałką 6,6/7 mm z łańcuchem prowadzącym tulejkowym o podziałce 50,8 mm, obustronnym. Wynagrodzenie zostało w niej określone na kwotę 4.680 zł (780 zł za mb przy 6 mb) netto i miało być płatne przed odbiorem dzieła. Czas realizacji zamówienia określono na 5 tygodni. Dostawa na koszt zamawiającego.

(dowód: - ww. oferta, k.13)

Oferta została złożona w odpowiedzi na zapytanie (...) SA w W..

(dowód: - zeznania powoda, k.74)

Przedmiot umowy miał zostać zamontowany w urządzeniu myjącym butelki, w celu wymiany zużytej taśmy.

(dowód: - zeznania świadka R. K., k.68;

- zeznania strony pozwanej, k.76)

Na początku grudnia 2010 r. przedstawiciele wykonawcy i adresata oferty skontaktowali się, celem ustalenie terminu dokonania pomiarów urządzenia, w którym miała zostać zamontowana taśma.

Po kilkakrotnym odwołaniu umówionych wizyt, ostatecznie pomiary zostały wykonane przez P. D. z początkiem lutego 2011 r.

(dowód: - korespondencja mailowa, k.40-43;

- zeznania świadka R. K., k.68-69;

- zeznania powoda, k.74).

Po dokonaniu pomiarów, mailem wysłanym w dniu 7 lutego 2011 r. P. D. poinformował, że firma jest gotowa wykonać siatkę w terminie 3 tygodni.

(dowód: - ww. mail, k.43)

Tego samego dnia (...) SA w W. złożyła zamówienie na wykonanie taśmy transportowej z łańcuchem prowadzącym na warunkach określonych w ofercie kontrahenta, z tym że sprecyzowała, że zamówienie dotyczy 5,7 m taśmy i zastrzegła konieczność dołączenia stosownych atestów nie później niż w dniu dostawy.

Dodatkowo zleciła też montaż wykonanej taśmy.

(dowód: -ww. zamówienie, k.14)

W dniu 10 marca 2011 r. przedstawiciel zamawiającego – R. K. wysłał drogą elektroniczną zapytanie o termin wykonania dzieła.

(dowód: - ww. mail, k.45)

Kolejne zapytanie dotyczące tej samej kwestii zostało wystosowane w dniu 14 kwietnia 2011 r.

(dowód: - mail z dnia 14 kwietnia 2011 r., k.47)

Dopiero w dniu 21 kwietnia 2011 r. P. D. poinformował kontrahenta, że siatka jest gotowa do montażu.

Poinformował też, że koszt montażu wyniesie 80 zł za roboczogodzinę, przy czym przewidywany czas montażu przy pracy dwóch osób to około 4 godziny. Koszt dojazdu – 0,85 zł/km.

(dowód: - mail z dnia 21 kwietnia 2011 r., k. 48)

(...) SA w W. zaakceptowała zaproponowane przez kontrahenta koszty montażu.

(dowód: - zeznania świadka R. K., k.69)

Następnie wykonawca kilkakrotnie odwoływał terminy umówionych spotkań.

(dowód: - korespondencja mailowa, k. 49-52;

- zeznania strony pozwanej, k.76;

- zeznania świadka R. K., k.68-69)

Ostatecznie taśma została dostarczona zamawiającemu dopiero na początku czerwca. Okazało się jednak, że pomimo tego, iż jest ona wykonana zgodnie z wcześniejszymi pomiarami, nie posiada parametrów pozwalających na jej montaż.

Strony umówiły się, że wykonawca poprawi siatkę i podejmie ponowną próbę montażu.

(dowód: - zeznania świadka R. K., k.68-69;

- zeznania powoda, k.75

- zeznania strony pozwanej, k.76)

Po poprawieniu wymiarów siatki, mailem z dnia 30 sierpnia 2011 r. P. D. zapytał kontrahenta o termin montażu siatki.

(dowód: - ww. mail, k.53;

- zeznania świadka R. K., k.68-69;

- zeznania powoda, k.75)

W tym czasie (...) SA w W. podjęła już decyzję o wymianie maszyny na nową, z uwagi na jej znaczne zużycie skutkujące nieprawidłowym procesem mycia butelek.

(dowód: - zeznania świadka R. K., k.68;

- zeznania strony pozwanej, k.76)

W dniu 10 października 2011 r. P. D. ponownie zwrócił się do kontrahenta z zapytaniem o plany co do siatki.

W odpowiedzi otrzymał informację, że w związku z podjęciem decyzji o wymianie myjki na inną, (...) SA w W. nie potrzebuje zamówionej siatki.

(dowód: - korespondencja mailowa z dnia 10 października 2011 r., k.16;

- zeznania świadka R. K., k.69;

- zeznania powoda, k.75;

- zeznania strony pozwanej, k.76)

W dniu 14 grudnia 2011 r. wspólnicy spółki cywilnej (...) wystawili fakturę Vat dotycząca wynagrodzenia za wykonanie 5,70 m siatki transportowej. Faktura opiewała na kwotę 5.468,58 zł, płatną w dniu 14 grudnia 2011 r.

(dowód: - ww. faktura Vat, k.15)

(...) SA w W. odmówiła zapłaty i zwróciła otrzymaną fakturę Vat.

(dowód: - pismo strony pozwanej z dnia 5 kwietnia 2012 r., k.17)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powodowie domagali się zapłaty wynagrodzenia za wykonaną na zamówienie strony pozwanej taśmę transportową z łańcuchem prowadzącym. Przedmiot umowy został zindywidualizowany ściśle określonymi wymiarami i miał zastąpić zużytą taśmę w urządzeniu posiadanym przez stronę pozwaną, co kwalifikuje zawartą umowę jako umowę o dzieło (art. 627 kc). Sam fakt jej zawarcia nie był przez strony kwestionowany. Niesporne pozostawały też ustalenia co do należnej ceny, terminu wykonania dzieła, warunków płatności i danych technicznych przedmiotu umowy. Wszystkie istotne przedmiotowo warunki umowy zostały bowiem sformułowane w ofercie sporządzonej przez powodów w dniu 8 czerwca 2010 r. (k.13), która to oferta – z nieistotnymi zmianami – została przyjęta przez stronę pozwaną (k.14). Stosownie zaś do treści art. 68 ¹ § 1 kc w stosunkach między przedsiębiorcami odpowiedź na ofertę z zastrzeżeniem zmian lub uzupełnień niezmieniających istotnie treści oferty poczytuje się za jej przyjęcie. W takim wypadku strony wiąże umowa o treści określonej w ofercie, z uwzględnieniem zastrzeżeń zawartych w odpowiedzi na nią.

Dalej bezsporna pozostawała okoliczność wykonania przez powodów dzieła, przy czym miało to miejsce po upływie ustalonego terminu, a ponadto okazało się, że taśma posiada parametry uniemożliwiające jej montaż. W efekcie podjęta na początku czerwca 2011 r. próba montażu była bezskuteczna i strony ustaliły, że powodowie poprawią taśmę tak, aby pasowała do urządzenia. Tak zeznawał zarówno świadek R. K. stwierdzając: „było ustalone, że to poprawią” (k.68), jak i powód P. D.: „(...) ustaliliśmy od razu, że trzeba tę siatkę przerobić tak, by pasowała do tunelu” (k.75) oraz prezes zarządu pozwanej spółki (...): „oczekiwaliśmy na szybką reakcję strony powodowej i poprawienia w krótkim terminie siatki” (k.76). Naprawa przeciągała się jednak w czasie. W takiej sytuacji strona pozwana odmówiła przyjęcia poprawionego łańcucha i zapłaty umówionego wynagrodzenia, powołując się na okoliczność nieterminowego wykonania umowy. Dodatkowo zarzuciła, iż kontrahent nie dostarczył stosownych atestów i nie spełnił wymogów przewidzianych przez strony do wystawienia faktury Vat. Zarzuty podnoszone przez stronę pozwaną nie uzasadniały jednak – zdaniem Sądu - skorzystania przez nią z uprawnienia do odstąpienia od umowy.

Zasadniczo opóźnienie w wykonaniu działa stwarza zlecającemu możliwość odstąpienia od umowy, skoro stosownie do treści art. 635 kc jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła. Na podstawie art. 635 k.c. dopuszczalne jest odstąpienie przez zamawiającego od umowy o dzieło także po upływie umówionego terminu (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia z dnia 12 stycznia 2012 r., IV CSK 182/11), nie powinno jednak budzić wątpliwości, że przysługuje ono wyłącznie do momentu wykonania dzieła. Za taką interpretacją przemawia nie tylko literalna wykładnia powołanego przepisu, skoro jest w nim mowa o tym, że wykonawca „nie zdoła wykończyć dzieła”, ale także wykładnia systemowa. Regułą jest bowiem to, że odstępuje się od umowy w czasie jej obowiązywania, a zatem do momentu jej wykonania (por. uzasadnienie powołanego wyżej orzeczenia Sądu Najwyższego). Wyjątki od tej zasady muszą wynikać w sposób wyraźny z przepisów. Tymczasem w niniejszej sprawie bezsporna pozostaje okoliczność, że strona pozwana, pomimo znacznego przekroczenia przez kontrahenta terminu wykonania przedmiotu umowy, zgodziła się na montaż łańcucha w czerwcu 2011 r. Nie skorzystała ona zatem z uprawnienia do odstąpienia od umowy z powodu nieterminowej realizacji dzieła i poprzez gotowość przyjęcia oferowanego przedmiotu umowy wyraziła akceptację dla takiego stanu. Powyższa konkluzja ma o tyle istotne znaczenie, że skorzystanie przez stronę pozwaną z uprawnienie do odstąpienia od umowy przed nieudaną próbą montażu zaoszczędziłaby powodom kosztów związanych z poprawieniem łańcucha. Jak zeznał powód P. D.: „(…) siatka do nas wróciła, myśmy musieli ją przerobić, a tak naprawdę wykonać ją na nowo ponieważ musiała być węższa. Do tej nowej siatki częściowo wykorzystaliśmy części tej pierwszej siatki” (k.75).

Po wykonaniu umówionego dzieła, które – jak się okazało – dotknięte było wadami, strona pozwana mogła odstąpić od umowy, ale dopiero po uprzednim zakreśleniu powodom terminu do usunięcia usterek. Jeżeli bowiem dzieło ma wady zamawiający może odmówić jego odbioru i wówczas powstaje stan niewykonania zobowiązania do czasu, aż przyjmujący zamówienie przedstawi do odbioru dzieło pozbawione wad. Jeżeli zostanie to dokonane po upływie terminu, a opóźnienie w świadczeniu wiązało się z okolicznościami, za które przyjmujący zamówienie odpowiada, będzie to zwłoka z konsekwencjami określonymi m.in. w art. 491 § 1 kc (zob. K. Zagrobelny, w: Kodeks cywilny. Komentarz, pod red. E. Gniewka, Warszawa 2008, s.1099-1100). Z taką też sytuacją mieliśmy do czynienia w niniejszej sprawie. Niewątpliwie odpowiedzialność za wykonanie taśmy której parametry uniemożliwiają jej montaż ponoszą powodowie, skoro to oni – jeszcze przed zawarciem umowy – dokonywali pomiarów taśmy. Słuchany w charakterze strony P. D. zeznał: „W listopadzie lub grudniu 2010 r. pan K. zadzwonił do naszej firmy z zapytaniem o realizację i poprosił by pojechać i na miejscu temat poznać bliżej. To było zaproszenie na pomiary (…) Na chwilę urządzenia zostały zatrzymane bym mógł dokonać pomiarów. Dokonałem pomiaru, na spokojnie w biurze potwierdziłem, że pomiary są takie same jak mi podano kilka miesięcy wcześniej” (k.74). W takiej sytuacji, powodowie nie mogą zasłaniać się zarzutem, że wykonali umowę zgodnie z zamówieniem, albowiem sporządzane przez nich pomiary miały służyć temu, aby łańcuch mógł być wykorzystany w pracy konkretnego urządzenia. Bezsporne przy tym pozostaje, że przy próbie montażu okazało się, iż wykonany łańcuch jest nieprzydatny, albowiem nie da się go umieścić w maszynie. Jak już wyżej zaznaczono, taki stan rzeczy uzasadniał dokonanie oceny sytuacji (a zwłaszcza uprawnień strony pozwanej) przez pryzmat art. 491 § 1 kc. Powołany przepis stanowi, że jeżeli jedna ze stron dopuszcza się zwłoki w wykonaniu zobowiązania z umowy wzajemnej, druga strona może wyznaczyć jej odpowiedni dodatkowy termin do wykonania z zagrożeniem, iż w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu będzie uprawniona do odstąpienia od umowy. Może również bądź bez wyznaczenia terminu dodatkowego, bądź też po jego bezskutecznym upływie żądać wykonania zobowiązania i naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki. Tak więc strona pozwana, po tym jak wyraziła zgodę na poprawienie przez kontrahentów łańcucha, powinna wyznaczyć konkretny termin do usunięcia usterek grożąc jednocześnie skorzystaniem z uprawnienia do odstąpienia od umowy, w przypadku bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu. Z taką sytuacją nie mieliśmy jednak do czynienia w niniejszej sprawie. Strony ustaliły jedynie, że powodowie poprawią dzieło. Nie ustalono zaś terminu, do którego naprawa ma zostać wykonana. Wprawdzie prezes pozwanej spółki w swoich zeznaniach stwierdził, że polecił panu K. przekazanie, że naprawa siatki ma nastąpić w przeciągu tygodnia. Jak jednak zeznał: nie wie „czy pan K. przekazał taką informację” (k.76). O takim terminie nie wspomina zaś ani świadek, ani powód. Strona pozwana nie zadbała o to, aby wyznaczenie terminu do usunięcia usterek z zagrożeniem odstąpienia od umowy, zostało udokumentowane pismem. W efekcie ponosi ujemne konsekwencje nieudowodnienia tej okoliczności (art. 6 kc).

Jak wynika z zeznań świadka oraz stron, a także z treści korespondencji mailowej (k.53) powodowie poprawili siatkę i zgłosili gotowość jej montażu jeszcze zanim kontrahent poinformował ich, że w związku z wymianą urządzenia na nowe nie jest zainteresowany odbiorem zaoferowanego dzieła (k.54). Jeżeli zatem dzieło zostało wykonane i zaoferowane do odbioru, strona pozwana nie mogła skutecznie odstąpić od umowy i powinna dokonać odbioru dzieła oraz zapłacić umówione wynagrodzenie. Co istotne, strony umówiły się, że zapłata umówionego wynagrodzenia ma nastąpić przez odbiorem dzieła (por. zapis w ofercie powodów z dnia 8 czerwca 2010 r. - k.13). Już tylko z tego powodu strona pozwana nie mogła uzależnić zapłaty od formalnego odbioru dzieła. A zatem, jeżeli poprawione dzieło zostało jej zaoferowane powinna zapłacić umówione wynagrodzenie, a następnie dokonać jego odbioru (jak wynika z treści oferty dostawa łańcucha miała nastąpić na koszt zamawiającego – k.13) lub też żądać wykonania przez kontrahenta usługi montażu, stanowiącej przedmiot odrębnej umowy (por. zapis na zamówieniu z dnia 7 lutego 2011 r.). Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że przyjęcie dzieła jest wyrazem jego akceptacji; potwierdzeniem, że jakość wykonanego dzieła odpowiada umownym wymogom. Jak już wyżej zaznaczono, jeżeli dzieło zostało wykonane wadliwie lub też jeżeli nie zostało zakończone, zamawiający może odmówić jego odbioru. Gdy jednak okaże się że zlecający bezpodstawnie odmówił odebrania prawidłowo wykonanego dzieła, to mamy do czynienia po jego stronie ze skutkami zwłoki dłużnika. Skoro bowiem spoczywa na nim ustawowy obowiązek przyjęcia prawidłowo wykonanego dzieła (zob. art. 643 kc) – to w kwestii jego odbioru należy traktować go jako dłużnika (por. J. Naworski, Wpływ istnienia wad na obowiązek odbioru robót budowlanych przez inwestora, Przegląd Prawa Handlowego, sierpień 1998, s. 15 i powołana tam literatura). W omawianej sytuacji (uchylenia się od przyjęcia świadczenia bez uzasadnionego powodu) wykonawca może zatem domagać się od zamawiającego zapłaty wynagrodzenia w oparciu o art. 477 § 1 kc. Jak wynika z treści zeznań, strona pozwana odmówiła odbioru łańcucha z tego powodu, że zakupiła nowe urządzenie. O okoliczności tej powiadomiła kontrahenta mailem z dnia 10 października 2011 r. (k.54). Nie wykazała, a nawet nie usiłowała wykazać, że przyczyną odstąpienia od umowy była nienależyta jakość poprawionego łańcucha. Tym samym nie wykazała, ani nawet nie usiłowała wykazać, że były uzasadnione powody do odmowy przyjęcia dzieła, zwalniające ją z obowiązku wynikającego z treści art. 643 kc. W rezultacie także z tego powodu powinna zapłacić kontrahentowi umówione wynagrodzenie. Przysługuje jej przy tym wobec kontrahenta roszczenie o wydanie przedmiotu zawartej umowy, a także żądanie wydania stosownych atestów (a w przypadku odmowy ich wydania – roszczenia z rękojmi przewidziane w art. 637 kc).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł, jak w pkt. I wyroku, na podstawie art. 627 kc, zgodnie z którym zamawiający dzieło przez zawarcie umowy zobowiązuje się do zapłaty wynagrodzenia.

Odsetki ustawowe zasądzono na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., w myśl którego, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia (w wysokości ustawowej, jeżeli nie umówiono się inaczej), chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Początkową datę ustalono na podstawie zapisów z faktury, która – co jest niesporne – została doręczona stronie pozwanej. Zasądzenie odsetek w takim zakresie uzasadnia treść art. 321 § 1 kpc, albowiem powodowie mogli domagać się zapłaty wynagrodzenia już w momencie zgłoszenia gotowości wydania dzieła.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 98 § 1 i § 3 kpc nakazując stronie pozwanej uiszczenie na rzecz wygrywającego spór przeciwnika procesowego równowartości poniesionych przez niego wydatków, na które złożyło się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 1.200 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz uiszczona opłata sądowa w wysokości 250,00 zł.

Zarządzenie:

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień.;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć zgodnie z wnioskiem;

3.  kal. 14 dni.