Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Wencius-Głębocka

Protokolant: Sylwia Trojan

Prokurator: -

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013r. we Wrocławiu

sprawy

M. W.

córki M. i H. z domu S.

urodzonej (...) we W.

(PESEL (...))

oskarżonej o to, że

w dniu 16 maja 2012 roku we W. działając wspólnie i w porozumieniu z R. W. po uprzednim wyłamaniu drzwi wejściowych włamała się do dwóch pomieszczeń magazynowych przy ul. (...) skąd zabrała w celu przywłaszczenia części samochodowe w postaci 3 szt. kompletnych mechanizmów wycieraczek szyb przednich,9 szt. silników wentylatorów chłodnic oraz 13 szt. silników wycieraczek szyb przednich, czym spowodowała straty o łącznej wartości 2500 zł, działając na szkodę M. G.

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

R. W.

syna J. i A. z domu S.

urodzonego (...) w N.

(PESEL (...))

oskarżonego o to, że

w dniu 16 maja 2012 roku we W. działając wspólnie i w porozumieniu z M. W. po uprzednim wyłamaniu drzwi wejściowych włamał się do dwóch pomieszczeń magazynowych przy ul. (...) skąd zabrał w celu przywłaszczenia części samochodowe w postaci 3 szt. kompletnych mechanizmów wycieraczek szyb przednich,9 szt. silników wentylatorów chłodnic oraz 13 szt. silników wycieraczek szyb przednich, czym spowodował straty o łącznej wartości 2500 zł, działając na szkodę M. G.

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

******************

I.  uznaje oskarżoną M. W. winną popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesza oskarżonej warunkowo na 2 (dwa) lata okresu próby;

III.  uznaje oskarżonego R. W. winnym popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. popełnienia przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności zawiesza oskarżonemu warunkowo na 3 (trzy) lata okresu próby;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania zalicza oskarżonemu R. W. okres jego zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r., przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania zalicza oskarżonej M. W. okres jej zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r., przyjmując iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, odpowiada jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 44 § 1 i 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodów rzeczowych wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/224/12 pod pozycją nr od 1 do 5 (k. 46);

VIII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 442,80 zł (w tym podatek VAT) tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

IX.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty sądowej zaliczając je na poczet Skarbu Państwa.

155025400006006_XII_K_000626_2012_Uz_2013-03-26_001.doc

Na podstawie art. 423 § 1a kpk uzasadnienie dotyczy oskarżonego R. W.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

na podstawie zebranych w sprawie dowodów:

W dniu 16 maja 2012 roku ok. godz. 5.00 R. W. razem z M. W. udali się na plac z częściami samochodowymi przy ul. (...) we W. w poszukiwaniu złomu. W magazynach znaleźli silniczki napędowe systemu wycieraczek i chłodnic samochodowych, składające się z metalowych i plastikowych części. Postanowili odłączyć części metalowe od plastikowych, aby móc następnie sprzedać części metalowe w skupie złomu.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 39, k. 129-132), częściowe wyjaśnienia oskarżonego R. W. (k. 37, k. 128-129), częściowe wyjaśnienia oskarżonej M. W. (k. 31, k. 128)

Podczas wejścia do jednego z magazynów budowlanych uruchomił się alarm, posiadający czujnik ruchu z funkcją powiadamiania na telefon. Alarm ten wysłał sygnał ostrzegawczy na telefon komórkowy pokrzywdzonego M. G.. Pokrzywdzony udał się na miejsce zdarzenia, po czym zauważył wyłamane drzwi wejściowe w budynku magazynowym, przy których leżał łom, należący do niego. Zauważył wyłamane drzwi również w drugim magazynku. Dostrzegł, że brakuje silniczków do wycieraczek samochodowych. Następnie usłyszał odgłosy uderzeń oraz zauważył z odległości 30 metrów na terenie placu kobietę i mężczyznę, którzy demontowali w/w silniczki do wycieraczek i chłodnic samochodowych. Pokrzywdzony poinformował Policję.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 39, k. 129-132)

Po przyjeździe patrolu Policji pokrzywdzony wraz z funkcjonariuszami Policji podszedł do kobiety i mężczyzny, którzy w dalszym ciągu rozkręcali w/w części samochodowe. Ujawniono u nich dwie torby, w których znajdowały się zdemontowane części samochodowe. Sprawcami okazali się być R. W. i M. W.. Funkcjonariusze Policji ujawnili znajdujące się przy nich łącznie 25 sztuk silniczków do wycieraczek i chłodnic o łącznej wartości 2500zł, a także narzędzia, które służyły do ich demontowania tj. klucze płaskie, kombinerki, imbus i młotek ciesielski. Oskarżony wraz ze swoją towarzyszką zostali zatrzymani. Klucze płaskie, kombinerki i młotek ciesielski należały do pokrzywdzonego, który rozpoznał je po zrobionej z siebie okleinie z taśmy koloru żółtego i czarnego, po zamalowaniu uchwytu na kolor czerwony przy kombinerkach a także po braku jednego zęba w młotku po stronie do wyciągania gwoździ. Narzędzia te znajdowały się w zamykanym magazynie na stole ślusarskim. Pokrzywdzony odzyskał je.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 16, k. 39, k. 129-132), protokół przeszukania M. W. (k. 3-5), protokół przeszukania R. W. (k. 8-10), wyjaśnienia oskarżonego R. W. (k. 37, k. 128-129), wyjaśnienia oskarżonej M. W. (k. 31, k. 128), zeznania świadka J. W. (k. 14-15, k. 132-133), protokół zatrzymania M. w. (k. 2), protokół zatrzymania R. W. (k. 7), pokwitowanie (k. 41)

Pokrzywdzony odzyskał 3 sztuki kompletów mechanizmów wycieraczek przednich szyb, 9 sztuk silniczków wentylatorów chłodnic, 13 sztuk silniczków wycieraczek przednich.

Dowód: zeznania pokrzywdzonego M. G. (k. 17, k. 129-132), pokwitowanie (k. 19)

R. W. ma 51 lat, posiada wykształcenie zawodowe, jest rozwiedziony, ma pięcioro dzieci, które pozostają na jego utrzymaniu. Obecnie jest bezrobotny, utrzymuje się z prac dorywczych ogólnobudowlanych, z których otrzymuje dochody w wysokości 800zł netto. Był uprzednio kilkakrotnie karany. Był leczony psychiatrycznie, wobec czego Sąd dopuścił w postępowaniu sądowym dowód z opinii lekarzy psychiatrów. Wynika z niej, iż R. W. nie jest chory psychicznie w rozumieniu psychozy obecnie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest upośledzony umysłowo. Biegli stwierdzili u R. W. zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu, z powodu czego był leczony odwykowo. Nie zachodzą jednak warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

Dowód: dane osobopoznawcze (k. 37), informacja o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (k. 33), odpis wyroku o sygn.. akt VII K 262/11 (k. 42), opinia sądowo – psychiatryczna (k. 117-119)

Przesłuchany w trakcie postępowania przygotowawczego w charakterze podejrzanego R. W. wyjaśnił, że w dniu 16 maja 2012 roku udał się ze swoją konkubiną M. W. w okolice działek pry ul. (...) celem poszukiwania złomu. W pewnym momencie zauważyli plac ze złomowanymi samochodami. Teren ten nie był ogrodzony. Weszli więc do magazynów i wynieśli z nich silniczki napędowe do wycieraczek i chłodnic samochodowych. W trakcie ich demontażu zostali zatrzymani przez funkcjonariuszy Policji. R. W. nie przyznał się jednak do włamania do w/w magazynów. Wyjaśnił, że dostęp do nich był swobodny, a drzwi były otwarte na oścież.

Będąc słuchany przed Sądem w dniu 20 marca 2013 roku R. W. potwierdzając swoje wyjaśnienia złożone w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do zaboru przedmiotowych silniczków napędowych, nie przyznając się jednak do włamania do magazynów. R. W. wyjaśnił, że miejsce zdarzenia nie było ogrodzone, „wyglądało jak śmietnisko”. Myślał, że zabrane przez nich rzeczy nie należały do nikogo. Ponadto R. W. wyjaśnił, że miał przy sobie narzędzia tj. klucze, młotek i kombinerki.

Mając na uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd dokonując ustaleń faktycznych dał wiarę wyjaśnieniom R. W. w części, w której przyznał się do kradzieży silniczków napędowych systemu wycieraczek i chłodnic samochodowych. Znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, a mianowicie w wyjaśnieniach współoskarżonej M. W. i zeznaniach pokrzywdzonego M. G. oraz w dowodach z dokumentów w postaci protokołu z oględzin miejsca zdarzenia, protokołów z przeszukania R. W. i protokołu zatrzymania rzeczy. Sąd odmówił jednakże wiarygodności wyjaśnieniom R. W. w części, w której nie przyznał się do dokonania włamania do magazynów przy ul. (...) we W.. Wyjaśnienia w tej części są sprzeczne z jednoznacznymi i konsekwentnymi zeznaniami pokrzywdzonego M. G.. Pokrzywdzony zeznał, że w magazynie, w którym przechowuje wartościowe rzeczy jest zainstalowany alarm posiadający czujnik ruchu z funkcją powiadamiania na telefon. W dniu zdarzenia na swój telefon komórkowy otrzymał sygnał alarmowy oznaczający wejście do pomieszczenia. Właśnie to było powodem, dla którego przyjechał na miejsce zdarzenia. Po przybyciu zauważył, że drzwi magazynu były wyłamane, a obok leżał łom. Pokrzywdzony zeznał, że gdyby nie było nikogo w magazynie, nie włączyłby się alarm.

Sąd oparł się również na zeznaniach pokrzywdzonego, który stwierdził, że zabezpieczone na miejscu zdarzenia narzędzia tj. dwa klucze płaskie, kombinerki i młotek, które służyły sprawcom do demontowania silniczków napędowych należały do niego. Pokrzywdzony rozpoznał je, ponieważ, jak zeznał, były one przez niego znaczone taśmami lub farbą na wypadek kradzieży. Pokrzywdzony zeznał ponadto, że w/w narzędzia znajdowały się wcześniej w magazynie zabezpieczonym alarmem.

Sąd dał też wiarę jasnej, nie zawierającej sprzeczności i pełnej opinii sądowo-psychiatrycznej, w której biegli orzekli o stanie zdrowia R. W. i jego poczytalności w chwili czynu.

Sąd oparł się także na pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, a to dowodach z dokumentów w postaci protokołu z oględzin miejsca zdarzenia, protokołów z przeszukania R. W. i protokołu zatrzymania rzeczy, które korespondując z innymi dowodami pozwoliły ustalić stan faktyczny sprawy.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, wina i sprawstwo R. W. w zakresie zarzucanego mu czynu z dnia 16 maja 2012 r., czyli włamania się do magazynu przy ul. (...) i kradzieży rzeczy na szkodę M. G., tj. czynu określonego w art. 279 § 1 k.k. nie budzą wątpliwości.

Do kradzież z włamaniem dochodzi wtedy, gdy sprawca zabiera mienie w celu przywłaszczenia w następstwie usunięcia przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zabezpieczeniem chroniącym dostęp do mienia (wyrok SN z dnia 3 lutego 1999 r., V KKN 566/98, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 7-8).

Kradzież z włamaniem jest przestępstwem umyślnym, które można popełnić jedynie w zamiarze bezpośrednim kierunkowym. Sprawca musi działać w celu przywłaszczenia przedmiotu zaboru, a ponieważ włamanie stanowi środek prowadzący do tego celu, musi także być objęte zamiarem bezpośrednim.

Jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych, silniczki napędowe systemu wycieraczek i chłodnic samochodowych, będące przedmiotem włamania były należycie zabezpieczone, poprzez zamknięte drzwi magazynu przedsiębiorstwa należącego do pokrzywdzonego, a także poprzez zainstalowanie alarmu z czujnikiem ruchu w w/w pomieszczeniu. Koniecznym było, więc w pierwszej kolejności pokonanie przez R. W. zabezpieczenia, uniemożliwiającego swobodny i nieskrępowany dostęp, a następnie dokonanie zaboru wyżej wymienionego mienia ruchomego.

Na podstawie przeprowadzonej oceny dowodów Sąd uznał, iż R. W. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona kradzieży z włamaniem, to jest kwalifikowanej postaci kradzieży, gdyż działając wspólnie i w porozumieniu z M. W., dopuścił się zaboru cudzego mienia polegającego na uprzednim usunięciu zabezpieczenia magazynu należącego do pokrzywdzonego za pomocą łomu i następnie dokonaniu kradzieży 25 sztuk silniczków do wycieraczek i chłodnic o łącznej wartości 2500zł, tj. przestępstwa z art. 279 § 1 kk.

Oskarżony jest osobą dorosłą, nie znajdującą się w anormalnej sytuacji motywacyjnej usprawiedliwiającej naruszenie normy prawnej i, jak wynika z opinii biegłych, miał w pełni zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Mając powyższe na uwadze, Sąd wymierzył R. W. karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Zdaniem Sądu kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do popełnionego przez oskarżonego czynu, uwzględnia zasady prewencji ogólnej i szczególnej. Wymierzając R. W. karę Sąd wziął pod uwagę wysoki stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez niego czynu, na który wskazuje działanie z chęci zysku, jak również popełnienie przestępstwa wspólnie i w porozumieniu. Sąd nie stracił również z pola widzenia okoliczności, że R. W. jest osobą uprzednio karaną, co miało wpływ na wymiar kary. Jednocześnie Sąd baczył, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy. Sąd uznał, że istnieje pozytywna prognoza, że R. W. w przyszłości nie popełni przestępstwa i sam fakt wymierzenia mu kary i groźby jej wykonania w razie naruszenia porządku prawnego w okresie próby będzie wystarczająca do osiągnięcia celów kary.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył R. W. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, w razie zarządzenia jej wykonania, okres jego zatrzymania w dniu 16 maja 2012 r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd zwolnił R. W. od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty sądowej zaliczając je na poczet Skarbu Państwa, ponieważ R. W. należycie wykazał, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na to, że jest on osobą bezrobotną, osiągającą niewielkie dochody, a nadto ma na utrzymaniu pięcioro dzieci a obecnie odbywa kare pozbawienia wolności.

W pkt VIII części dyspozytywnej Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. A. kwotę 442,80zł (w tym podatek VAT) tytułem kosztów obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

Rozstrzygnięcie odnośnie dowodów rzeczowych znajduje uzasadnienie w art. 44 § 1 i 2 k.k.

Z:

1/ odnotować

2/ doręczyć uzasadnienie wraz z odpisem wyroku obrońcy oskarżonego adw. M. A.

3/ kal. 14 dni od dnia doręczenia