VIII Gzd 27/19 - uzasadnienie Sąd Rejonowy Wrocław Fabryczna we Wrocławiu z 2022-03-16

UZASADNIENIE

Postanowienia z dnia 22 lutego 2022 r.

Wnioskiem z dnia 04 kwietnia 2019 r. (data nadania w Urzędzie Pocztowym) Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Krzyki Zachód wniósł o orzeczenie wobec P. D. (1) zakazu prowadzenia działalności gospodarczej oraz innych zakazów opisanych w art. 373 ust. 1 ustawy – Prawo upadłościowe na okres 10 lat.

W uzasadnieniu wskazano, między innymi że:

- w okresie od 15 listopada 2013 r. do 21 października 2015 r. P. D. (1) pełnił funkcję prokurenta, a następnie w okresie od 21 października 2015 r. do 03 marca 2018 r. funkcję prezesa zarządu spółki (...) spółki ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.,

- w związku z uzasadnionym podejrzeniem popełnienia przestępstwa niezgłoszenia w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości w/w spółki pod nadzorem Prokuratury Rejonowego dla Wrocławia- Krzyków prowadzone było dochodzenie pod sygnaturą (...), w toku którego postanowiono P. D. (1) zarzut z art. 586 Kodeksu spółek handlowych,

- pomimo zaistnienia przesłanek do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, P. D. (1) tego obowiązku nie dopełnił.

(wniosek uzupełniony w zakresie podpisu wnioskodawcy w dniu 25 czerwca 2019 r., k. 140 – 143)

W piśmie datowanym na 12 sierpnia 2019 r. Uczestnik reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego wniósł:

- o oddalenie wniosku w całości,

- przyznanie na rzecz uczestnika postępowania o wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego,

- przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność kondycji finansowej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w dacie objęcia funkcji członka zarządu przez P. D. (1), w tym w dacie podjęcia przez w/w spółkę uchwały o zawieszeniu prowadzonej działalności gospodarczej (30.12.2016) – w tym na okoliczność tego, czy w tych ramach temporalnych wystąpiły przesłanki do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – przy uwzględnieniu majątku spółki – zwłaszcza jej wierzytelności wobec (...), ponadto na okoliczność tego, czy w przypadku wystąpienia w w/ w okresie przesłanek aktualizujących konieczność złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to czy złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości pozwoliłoby na uzyskanie zaspokojenia przez wierzycieli spółki, na nadto na okoliczność tego, czy P. D. (1) powziął w tym okresie zawinione działania zmniejszającej ekonomiczną wartość spółki, na nadto na okoliczność tego, czy majątek spółki ( w tym posiadane wierzytelności wobec (...)) pozwalał na zaspokojenie wierzycieli Spółki w relewantnym okresie,

- przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadka P. D. (2) na okoliczność braku podstaw do ogłoszenia upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w dniu 14 marca 2015 r., wymiaru wierzytelności spółki wobec kontrahentów- w tym na dzień 14 marca 2015 r., na nadto na okoliczność tego, kto kierował działalnością spółki do czasu objęcia przez P. D. (1) funkcji Prezesa zarządu.

W uzasadnieniu wskazano, między innymi że:

- nie doszło do aktualizacji przesłanek uzasadniających orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej

- w dacie wskazanej przez wnioskodawcę, tj. 14 marca 2015 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością posiadała majątek przenoszący jej wartość, zwłaszcza mając na względzie wymiar wierzytelności przysługujących jej wobec kontrahentów, przede wszystkim wobec (...),

- samo stwierdzenie winy w działaniu uczestnika nie ma przesądzającego znaczenia dla orzeczenia zakazu, tym bardziej nie można tego zakazu orzec w braku winy zobowiązanego złożenia stosownego wniosku.

(odpowiedź na wniosek, k. 160- 166)

Mając na względzie uiszczoną zaliczkę w wysokości 700 złotych, Sąd postanowieniem z dnia 19 listopada 2019 r. (k. 247) na podstawie art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 278 § 1 i 3 k.p.c., art. 279 k.p.c. oraz art. 284 k.p.c. dopuścił dowód z opinii biegłego G. W. , na okoliczności:

-

czasu powstania niewypłacalności (z osobna, w jednej i drugiej postaci normatywnej) (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością względnie czasu powstania zagrożenia niewypłacalnością,

-

przyczyn tej niewypłacalności (lub zagrożenia niewypłacalnością),

-

oceny celowości działań zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. podejmowanych od momentu powstania zagrożenia spółki niewypłacalnością,

-

wpływu tych działań na wartość ekonomiczną przedsiębiorstwa spółki i rozmiar ewentualnego pokrzywdzenia jej wierzycieli,

a ponadto z uwzględnieniem przyczyn i konsekwencji ewentualnych niewypłacalności lub zagrożeń niewypłacalnością innych jeszcze podmiotów, powiązanych z (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. lub P. D. (1) personalnie lub kapitałowo.

(postanowienie dowodowe k. 247)

Opinia biegłego sądowego G. W. wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 21 lutego 2020 r., (k. 255- 280), a następnie- na skutek zarzutów zgłoszonych przez pełnomocnika Uczestnika – została uzupełniona ustnie na rozprawie w dniu 03 listopada 2020 r. (k. 351- 352)

Wobec uiszczenia przez uczestnika zaliczki na poczet dowodu z uzupełniającej opinii biegłego, Sąd postanowieniem z dnia 13 lipca 2021 r. zobowiązał dotychczasowego biegłego do pisemnego uzupełnienia opinii złożonej 21 lutego 2020 r, po dalszym przeanalizowaniu wszelkiej aktualnie dostępnej dokumentacji przedłożonej i pozyskanej po sporządzeniu opinii, mogącej mieć znaczenia dla sformułowania ustaleń i konkluzji zgodnie z tezami zlecenia opinii. Wobec poinformowania Sądu o niemożności sporządzenia uzupełniającej opinii, został wyznaczony biegły ad hoc w osobie doradcy restrukturyzacyjnego K. H..

Uzupełniająca opinia wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 18 października 2021 r . (k. 481- 492 wraz z załącznikami, k. 493-499)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

E. (...) z siedzibą w W., przy ulicy (...) wpisana jest do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (...). Rejestracji tego podmiotu dokonano 08 lutego 2010 r. Umowa spółki została zawarta w dniu 29 kwietnia 2009 r. w formie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza S. S. z Kancelarii Notarialnej we W., przy ulicy (...).

Przedmiot działalności spółki wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego obejmuje 36 pozycji, a w tym między innymi produkcja konstrukcji metalowych i ich części, obróbka mechaniczna elementów metalowych, produkcja komputerów i urządzeń peryferyjnych, produkcja sprzętu telekomunikacyjnego, naprawa i konserwacja maszyn, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków, mieszkalnych i niemieszkalnych. Faktycznie spółka zajmowała się pośrednictwem w sprzedaży na terenie Polski produktów (...). W okresie od 01 stycznia 2014 r. do 31 maja 2015 r. (...) sp. z o.o. nabyła od niemieckiego kontrahenta towary o łącznej wartości 3.091.715, 33. Współpraca z tym podmiotem zakończyła się w kwietniu 2015 r. E. Polska wystąpiła z powództwem o zapłatę przeciwko niemieckiej spółce – według stanu na 11 marca 2021 r. w niniejszej sprawie prowadzonej pod sygnaturą (...) prawomocnym postanowieniem odmówiono powodowi zwolnienia od kosztów sądowych, zaś termin na uiszczenie opłaty jeszcze nie upłynął.

Początkowo funkcję prezesa zarządu w spółce pełnił P. D. (2) – ojciec P. D. (1), który został wykreślony z rejestru w z dniu 05 lutego 2015 r. Wobec wymienionego tutejszy Sąd postanowieniem z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie o sygn. (...) orzekł zakaz prowadzenia działalności i pełnienia innych funkcji określonych w art. 373 Prawa upadłościowego i naprawczego na okres pięciu lat.

W okresie od 21 października 2015 r. do 04 lipca 2018 r. funkcję prezesa zarządu spółki (...) spółki ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. pełnił P. D. (1). Wcześniej, od 15 listopada 2013 r. pełnił funkcję prokurenta spółki. Przedtem uczęszczał do technikum ekonomicznego.

Uchwałą z dnia 30 grudnia 2016 r. spółka zawiesiła swoją działalność, który to stan trwa do dnia dzisiejszego.

(dane ogólnodostępne z Krajowego Rejestru Sądowego, uchwała z dnia 30 grudnia 2016 r., k. 174, zeznania P. D. (2), k. 262, informacja uzyskana z Wydziału X Sądu Gospodarczego, Sądu Okręgowego we Wrocławiu we W., k. 442, zestawienie zakupów, k. 185-189, wiadomości znane Sądowi z urzędu w zakresie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wobec P. D. (2))

W dniu 22 maja 2014 r. P. D. (2) działając jako reprezentant (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością upoważnił chorwacką kancelarię prawną do zawarcia umowy spółki (...) sp. z o.o. Kapitał spółki miał wynieść 20 .000 kun. W roku 2014 spółka ta poniosła stratę w wysokości 128 tys. kun przy 20 tys. Kun kapitału własnego. Spełniała ona zatem polskie warunki do ogłoszenia upadłości. Rzeczywista wartość podmiotu wynosiła 0 zł (podczas gdy w bilansie spółki (...) sp. z o.o. wskazywano jej wartość na kwotę 10. 494 zł.) Sąd w Splicie postanowieniem st. (...) z dnia 05 stycznia 2018 r. wszczął i jednocześnie zakończył uproszczone postępowanie upadłościowego w/w spółki, a w konsekwencji została ona wykreślona z rejestru w dniu 30 marca 2018 r. Spółka ta poza zakupami w 2014 r. nie wykazała żadnej aktywności gospodarczej, zaś jej zobowiązania wzrosły w 2015 r do kwoty (...) kun i na takim poziomie utrzymywały się do końca 2016 r.

W dniu 31 lipca 2014 r. wystawiono dwie faktury nr (...) na spółkę (...) d.o.o. na łączną kwotę około 14 tys. EURO. Znaczna część zestawienia sprzętu stanowiącego wyposażenie bazy nurkowej (k. 323-324)pokrywa się ze wskazaną fakturą.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością do końca maja 2015 r. osiągała wyniki sprzedaży na poziomie 1.148 tys. złotych (przy przyjęciu wartości netto) bądź 958 tys. zł netto przy przyjęciu sprzedaży brutto z 23 % stawką podatku VAT. Ze sprawozdania finansowego wynika, że przychody ze sprzedaży produktów w całym roku 2015 wyniosły 1.052 tys. złotych.

Na dzień 31 grudnia 2014 r. stan środków pieniężnych na rachunkach bankowych spółki prowadzonych w Bank (...) S.A. wynosił 85.658, 34 zł i 19624, 90 EURO. Z kolei według stanu na dzień 31 marca 2015 r. na rachunkach bankowych spółki znajdowała się kwota w wysokości 46.120, 34 zł i 34, 39 EURO. W marcu 2015 r. odnotowano wypłatę środków pieniężnych z rachunku bankowego spółki za pośrednictwem bankomatu w łącznej kwocie 28.000 złotych.

W lipcu 2015 r. z rachunku spółki odnotowano dziesięć opisanych ogólnie zagranicznych przelewów (kraj odbioru Chorwacja) na kwotę łączną 8 500 EURO.

(dowód: uzupełniająca opinia biegłego ad hoc, k. 482-492, zestawienia faktur sprzedaży, k. 177-178: upoważnienie do zawarcia umowy spółki, k. 408- 411, uzupełniająca opinia biegłego ad hoc K. H., k. 484- 492, załączniki do opinii, k. 494 -499, zestawienia sald i obrotów chorwackiej spółki, k. 412, wyciąg z rachunku bankowego spółki, k. 317, zaświadczenie o stanie salda na dzień 31 grudnia 2014 r., k 233, faktury wystawiona na spółkę (...) d.o.o. k. 309 – 314, zestawienie sprzętu, k. 323-325 )

Z danych bilansowych (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynika, że:

- na dzień 31 grudnia 2014 r. aktywa spółki i pasywa spółki odpowiadały wartości 2.255.979, 80 zł, przy jednocześnie dodatnim kapitale własnym spółki, który odpowiadał kwocie 70.878, 20 zł,

- na dzień 31 grudnia 2015 r aktywa spółki i pasywa spółki odpowiadały kwocie 2.257.648, 20 zł , przy jednoczesnym ujemnym kapitale własnym, który odpowiadał wartości (-238.303, 30 zł)

- na dzień 31 grudnia 2016 r. aktywa spółki i pasywa spółki odpowiadały kwocie 395.708, 70 zł, przy jednoczesnym ujemnym kapitale własnym spółki, który odpowiadał wartości (-329.708, 70 zł).

Po skorygowaniu, na skutek uwzględnienia wartości udziałów w (...) d.o.o., kapitał własny na dzień 31 grudnia 2014 r. należało określić na poziomie 60387 zł, zaś na dzień 31 grudnia 2016 r. na poziomie (-212.431), przy jednoczesnym braku zmian jeśli chodzi o wartości przyjęte na dzień 31 grudnia 2015 r. i 31 grudnia 2013 r.

Wskaźnik (...), stosowany dla określenia stopnia wypłacalności, wynosił w przypadku (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przy uwzględnieniu danych sprzed skorygowania na skutek uwzględnienia wskazanych wyżej udziałów wynosił: na koniec 2014 (– 307.811, 78), na koniec 2015 (– 902 681, 55), zaś na koniec 2016( – 439 005, 01).

(dowód: opinia biegłego G. W., k. 255- 280, a w tym załączone wartości bilansowe (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ujęte w tabelarycznym zestawieniu, k. 270 – 274 uzupełniająca opinia biegłego ad hoc K. H., k. 481-492)

W dniu 10 czerwca 2015 r. spółka zawarła umowę kredytu z (...) Bank Spółką Akcyjną z siedzibą w W. na kwotę 250.000 złotych celem finansowania bieżącej działalności gospodarczej kredytobiorcy. Określono, że warunkiem koniecznym do uruchomienia kredytu jest między innymi dostarczenie aktualnych zaświadczeń z właściwego Urzędu Skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu z wymaganymi płatnościami, uchwały /zgody odpowiednich organów na zaciągnięcie przedmiotowego kredytu oraz poprawnie wypełnionego wniosku o gwarancję de minimis. W związku z powyższym przedłożono zaświadczenia nr OB.- (...)- (...) (datowane na 11 czerwca 2015 r.) oraz nr OB.- (...)- (...) (datowane na 18 czerwca 2015 r.) o niezaleganiu w należnościach podatkowych wobec Skarbu Państwa. W umowie określono ponadto, że kredytobiorca obowiązany do utrzymywania w całym okresie kredytowania wpływów na rachunku prowadzonym w banku w kwocie nie mniejszej niż 200.000 zł średniomiesięcznie.

(dowód: umowa kredytowa nr (...), k. 200 – 203, zaświadczenie z dnia 11 czerwca 2015 r. k. 204 – 205 )

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnobrzegu z dnia 23 września 2016 r. w sprawie (...) zasądzono od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 19.668 zł. Wyrok ten został opatrzony klauzulą wykonalności w dniu 24 października 2016 r. Postępowanie egzekucyjne prowadzone pod sygnaturą (...) zostało umorzone postanowieniem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia- Krzyków B. T. z dnia 29 grudnia 2017 r. wobec bezskuteczności egzekucji. Nadto nakazem zapłaty z dnia 12 października 2015 r. zasądzono od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w U. kwotę w wysokości 26.303, 01 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 03 sierpnia 2015 r. do dnia zapłaty. Postępowanie egzekucyjne dotyczące tej wierzytelności prowadził Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia- Krzyków we Wrocławiu – B. T. ((...)).

(informacja z dnia 12 lipca 2021 r., k. 462, wyrok z dnia 18 czerwca 2018 r. w aktach załączonych do akt niniejszej sprawy o sygnaturze (...), Postanowienie Komornika Sądowego z dnia 29 grudnia 2017 r. k. 42, wiadomości znane Sądowi z urzędu w zakresie orzeczenia zakazu prowadzenia działalności wobec P. D. (2), nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12 października 2015 r. k. 455)

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia V Wydział Karny
z 26 września 2019 r. sygn. akt (...) P. D. (1) został uznany winnego tego, że w okresie od 21 października 2015 r. do 04 lipca 2018 r. będąc prezesem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. nie zgłosił wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki, tj. za występek stypizowany w dyspozycji art. 586 k.s.h. i za to na podstawie tego przepisu Sąd wymierzył mu karę sześciu miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres dwóch lat próby.

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2021 r. Sąd Okręgowy, Wydział IV Karny Odwoławczy zmienił powyższy wyrok Sądu a quo w ten sposób, że przyjął, iż czyn został popełniony w okresie od 14 kwietnia 2016 roku do 04 lipca 2018 roku.

(dowód: wyrok z dnia 26 września 2019 r., k. 532, wyrok Sądu Okręgowego z dnia 14 czerwca 2021 r. k. 540)

Postanowieniem z dnia 04 lipca 2017 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia Krzyków, Wydział VII Karny uwzględnił zażalenie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i uchylił postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Krzyki Zachód, którym zatwierdzono postanowienie funkcjonariusza Policji o umorzeniu dochodzenia w sprawie mającego miejsce w listopadzie 2014 r. w nieustalonym miejscu bezprawnego wykorzystywania danych klientów i ich danych teleadresowych stanowiących informację przedsiębiorstwa powziętych w ramach zatrudnienia w firmie (...) sp. z o. o. – tj. o czyn z art. 23 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Postępowanie prowadzone w związku z powyższym uchyleniem pod sygnaturą (...)zostało umorzone postanowieniem z dnia 19 czerwca 2019 r. (postanowienie z dnia 04 lipca 2017 r., k. 385 – 387, informacja z Prokuratury Rejonowego dla Wrocławia Krzyki Zachód, k. 457)

Zreferowany wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów, ich kopii i wydruków komputerowych, złożonych do akt niniejszej sprawy przez wnioskodawcę, uczestnika, a ponadto pozyskanych na skutek działań podjętych z urzędu. Nadmienić w tym miejscu należy, iż stosownie do art. 243 2 k.p.c. dokumenty znajdujące się w aktach sprawy lub do nich dołączone stanowią dowody bez wydawania odrębnego postanowienia.

Celem ustalenia okoliczności istotnych dla oceny zachowania Uczestnika P. D. (1) w kontekście przesłanek orzeczenia zakazu, uwzględniając przy tym jego wnioski, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego G. W., a następnie uzupełniającej opinii biegłego ad hoc K. H. na skutek ujawnienia dalszych dokumentów, mających potwierdzać linię obrony przyjętą przez uczestnika.

Obydwie wskazane opinie jakkolwiek odmienne w swoich konkluzjach, co do dat powstania niewypłacalności – co pozostaje ostatecznie bez znaczenia, z uwagi na konieczność dokonania odpowiedniej korekty stosownie do ustaleń – pozyskanego do akt już po przedłożeniu uzupełniającej opinii - prawomocnego wyroku karnego skazującego P. D. (1) za czyn stypizowanych w art. 586 ksh, (co zostanie omówione w dalszej części uzasadnienia) – w ocenie Sądu należy uznać za sporządzone starannie i w sposób fachowy.

Podkreślenia, należy że opinia biegłego ma na celu ułatwienie sądowi oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, gdy potrzebne są do tego wiadomości specjalne. Ocena ta zaś dokonywana jest przez Sąd na podstawie całego materiału dowodowego i koniecznym jest stwierdzenie, czy opierając się na tym materiale dowodowym w sposób logiczny i jasny przedstawia tok rozumowania prowadzących do niej wniosków (por. wyrok SN z 04.03.2008r., IV CSK 496/07; z dn. 24.05.2005r. V CK 659/04). W ocenie Sądu opinie obydwu biegłych spełniają te warunki.

Zeznania świadka P. D. (2) w tej części, w jakiej potwierdzają okoliczności niesporne (tj. w zakresie przedmiotu działalności, współpracy (...) sp. z o.o. ze spółką niemiecką, jej powiązań z chorwacką spółką, a ponadto aktywności P. D. (1) w obrocie gospodarczym), nie budzą wątpliwości Sądu. W pozostałym zakresie- w odniesieniu do przedstawionej przez świadka sytuacji majątkowej spółki – jego relacja jest nieprzekonująca, albowiem pozostaje opozycji do konkluzji i ustaleń przyjętych przez biegłego w uzupełniającej opinii, który po przeanalizowaniu dokumentów dotyczącej spółki chorwackiej w kontekście także wartości bilansowych (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykluczył w sposób jednoznaczny istnienie majątku rzeczowego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, wskazując jednocześnie na sporność wierzytelności wobec (...).

Sąd pominął na podstawie art. 235 (2) § 1 pkt 5 k.p.c. dowód z przesłuchania uczestnika, mając na względzie jego nieusprawiedliwioną w sposób odpowiedni nieobecność na ostatnim terminie rozprawy, a ponadto uznając brak niewyjaśnionych faktów istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy (stosownie do art. 299 k.p.c.).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Wniosek – co do zasady- zasługiwał na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego w zw. z art. 452 ust. 3 Prawa restrukturyzacyjnego Sąd może orzec pozbawienie na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia osoby, która ze swojej winy:

1) będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w ustawowym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości albo

1a) faktycznie zarządzając przedsiębiorstwem dłużnika, istotnie przyczyniła się do niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w ustawowym terminie, albo

2) po ogłoszeniu upadłości nie wydała lub nie wskazała majątku, ksiąg rachunkowych, korespondencji lub innych dokumentów upadłego, w tym danych w postaci elektronicznej, do których wydania lub wskazania była obowiązana z mocy ustawy, albo

3) jako upadły po ogłoszeniu upadłości ukrywała, niszczyła lub obciążała majątek wchodzący w skład masy upadłości, albo

4) jako upadły w toku postępowania upadłościowego nie wykonała innych obowiązków ciążących na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądu albo sędziego-komisarza, albo też w inny sposób utrudniała postępowanie.

(ust. 1a) Mimo zaistnienia przesłanki, o której mowa w ust. 1 pkt 1, sąd może oddalić wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli został złożony wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego, postępowania układowego lub postępowania sanacyjnego, a rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli jest nieznaczny. (ust. 2) Przy orzekaniu zakazu, o którym mowa w ust. 1, sąd bierze pod uwagę stopień winy oraz skutki podejmowanych działań, w szczególności obniżenie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli.

I. Legitymacja do złożenia wniosku „zakazowego”

Na wstępie wskazać należy, iż legitymacja wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, a przy tym nie wymaga szerszego omówienia z uwagi na jednoznaczne brzmienie art. 376 Prawa upadłościowego. Stosownie bowiem do wskazanego przepisu postępowanie w sprawach, o których mowa w art. 373 i art. 374, wszczyna się wyłącznie na wniosek wierzyciela, tymczasowego nadzorcy sądowego, zarządcy przymusowego, syndyka, prokuratora, a także Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego. Wygaśnięcie w toku postępowania funkcji tymczasowego nadzorcy, zarządcy przymusowego lub syndyka oraz zaspokojenie wierzytelności wierzyciela będącego wnioskodawcą nie ma wpływu na dalszy bieg postępowania wszczętego na jego wniosek.

II. Stan niewypłacalności reprezentowanego przez Uczestnika podmiotu; kwestia winy i skutki zaniechania Uczestnika.

Zarówno w świetle powyższych ustaleń faktycznych, poczynionych przede wszystkich w oparciu o opinie biegłych (G. W. i uzupełniającej opinii biegłego ad hoc K. H.), a nade wszystko ustaleń Sądu karnego – nie budzi najmniejszych wątpliwości uczestnik nie złożył w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości zarządzanej spółki.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż stosownie do art. 11 kodeksu postępowania cywilnego ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Podkreślenia wymaga, iż wiążące są zawarte w sentencji wyroku karnego skazującego ustalenia okoliczności, dotyczące osoby sprawcy, czynu przypisanego oskarżonemu i przedmiotu przestępstwa. Nie wiążą natomiast inne ustalenia faktyczne, dotyczące okoliczności ubocznych, wykraczające poza element stanu faktycznego przestępstwa, chociażby zawarte były w sentencji wyroku karnego (por. K. Piasecki, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, tom I, Warszawa 1996, s. 107-108; T. Ereciński, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego, Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom I, Warszawa 2002, s. 88). Jednakże we wskazanym wyżej wyroku karnym skazującym uczestnika wszystkie okoliczności wymienione w jego sentencji miały istotne znaczenie dla jego odpowiedzialności karnej, a tym samym poczynione tam ustalenia w tym dotyczące czasu popełnienia czynu zasadniczo nie mogły być podważane w toku postępowania cywilnego.

Z materiału dowodowego zebranego w niniejszym postępowaniu zakazowym wynika, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością stała się niewypłacalna już w 2015 r. z uwagi na wystąpienie tzw. przesłanki kapitałowej. Stosownie do powyższych ustaleń, P. D. (1) był zatem zobowiązany do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości reprezentowanego podmiotu w terminie 14 dni od dnia powzięcia wiadomości o stanie niewypłacalności, a to niewątpliwie miało miejsce w momencie złożenia podpisu pod bilansem i rachunkiem zysków i strat sporządzonym na dzień 31 marca 2015r. , a zatem jak to wynika z wyroku sądu karnego przypisany mu czyn został popełniony w okresie od 14 kwietnia 2016 r. do 04 lipca 2018r.

Stosownie do art. 586 ksh, kto, będąc członkiem zarządu spółki albo likwidatorem, nie zgłasza wniosku o upadłość spółki handlowej pomimo powstania warunków uzasadniających według przepisów upadłość spółki – podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku, może być popełniony wyłącznie z winy umyślnej, w obu postaciach normatywnych zamiaru sprawcy (por. art. 9 § 1 Kodeksu karnego).

Co więcej prawomocne skazanie za popełnienie przestępstwa dowodzi, że ponosi on winę w niezgłoszeniu wniosku o ogłoszenie upadłości i to w stopniu większym niż nieznaczny Nie zastosowano bowiem instytucji opisanej w art. 66 § 1 Kodeksu karnego, który stanowi, iż Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Ustalenie winy jest wiążące dla Sądu orzekającego w postępowaniu o charakterze cywilnym i wypełnia podstawową przesłankę pozytywną orzeczenia zakazu. Skoro winę Uczestnika w niezłożeniu w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przesądzono prawomocnie w postępowaniu karnym, Sąd orzekający w przedmiocie wniosku „zakazowego” rozpatrywanego na gruncie procedury cywilnej nie miał prawa tego wniosku oddalić, albowiem byłoby to jednoznaczne z prawnie zabronioną dowolnością oceny stanu faktycznego (w zakresie związania wyrokiem skazującym). Bez znaczenia pozostaje przy tym to, że wyrok ten został przedłożony do akt niniejszej sprawy zakazowej de facto po zakończeniu postępowania dowodowego w niniejszej sprawie zakazowej. W tych okolicznościach – skoro w wyroku karnym nie zastosowano środka karnego z art. 39 pkt 2 kodeksu karnego- orzeczenie zakazu w postępowaniu cywilnym, zainicjowanym przez Prokuratora, należy uznać jako „dopełniające” tenże wyrok.

Abstrahując od zakresu związania Sądu wyrokiem skazującym, nadmienić ubocznie należy, iż zaoferowany materiał dowodowy nie wskazuje na okoliczności mogące mieć charakter ekskulpujący uczestnika. Stwierdzona niewypłacalność (do tego pogłębiająca się przez okres dalszych ponad dwóch lat pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki) oraz oczywisty brak wniosku uczestnika o ogłoszenie upadłości reprezentowanego podmiotu w okresie od 14 kwietnia 2016 r. do 04 lipca 2018r. , umacniają dodatkowo Sąd w przekonaniu, ze uczestnik ponosi za winę za zaniechanie. W doktrynie powszechnie przyjmuje się, do okoliczności wyłączających winę można zaliczyć brak informacji o sytuacji stwarzającej obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości z przyczyn niezależnych od dłużnika, np. wyjazdu za granicę, ciężkiej choroby. Tymczasem uczestnik postępowania, jako osoba o pełnej zdolności prawnej, posiadał zdolność pokierowania swoim postępowaniem w sytuacji, gdy dane bilansowe spółki, przez niego podpisywane wykazywały przewagę zobowiązań nad aktywami i to na poziomie stosunkowo wysokim – na dzień 31 grudnia 2015 r. kapitał własny odpowiadał wartości (- 238.303, 30 zł), zaś na dzień na dzień 31 grudnia 2016 r. odpowiadał wartości (-329.708, 70 zł).

Obowiązkiem osoby funkcjonującej w obrocie gospodarczym, a nade wszystko pełniącej funkcję prezesa zarządu spółki, jest wiedzieć o powinnościach nakładanych na niego przez przepisy ustaw w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec związania sądu cywilnego ustaleniami zawartymi w sentencji prawomocnego wyroku skazującego, które należą do znamion występku stypizowanego w dyspozycji art. 586 ksh, nie było możliwe przyjęcie za podstawę ustaleń faktycznych konkluzji przyjętej przez biegłego ad hoc w uzupełniającej opinii, w zakresie daty niewypłacalności w odniesieniu do przesłanki kapitałowej i związanego z tą okolicznością terminu złożenia wniosku o ogłoszenia upadłości, albowiem są one późniejsze aniżeli przyjął to Sąd karny .

W świetle powyżej przedstawionych ustaleń faktycznych i dotychczasowych rozważań, Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do tego, że na skutek zaniechania złożenia wniosku o ogłoszenie swojej upadłości wobec P. D. (1) zaistniały okoliczności stanowiące podstawę orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wskazane w art. 373 ust. 1 pkt 1) Prawa upadłościowego.

Zatem dalszym analizom należało poddać przesłanki orzeczenia takiego zakazu określone w ust. 2 tego przepisu, a więc to, czy owo zaniechanie wiązało się z zawinionymi działaniami (zaniechaniami) dłużnika, a jeśli tak, to w jakim stopniu oraz, czy spowodowało ono negatywne skutki, w szczególności doprowadziło do obniżenia wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i zwiększyło rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli.

W tym zakresie, Sąd ponownie bazował na niebudzących jakichkolwiek wątpliwości ustaleniach biegłego ad hoc wskazujących na skalę zadłużenia, która odpowiadała na koniec 2016 r. kwocie 608 tys. złotych. Do tego należy mieć na względzie jednoznacznie negatywną ocenę decyzji podejmowanych przez uczestnika jako reprezentanta dłużnika w zakresie realizowania aktywności w Chorwacji, co przełożyło się straty odnotowane w okresach 2015 i 2016 (szerzej w dalszej części uzasadnienia). Z zebranego materiału dowodowego nie wynika, by Uczestnik podejmował realną aktywność naprawczą już w momencie, gdy pojawiły się symptomy zagrożenia bytu działalności (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (a to niewątpliwie ściśle powiązane jest z zakończeniem współpracy z niemiecką spółką w kwietniu 2015 r.), co w konsekwencji pogłębiało negatywne skutki w zakresie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa, jak i zwiększało rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli (chociażby w zakresie narastających należności odsetkowych).

Przywołać w tym miejscu następujące uzasadnione zastrzeżenia biegłego, co do podejmowanych decyzji gospodarczych, a przy tym odnotowanych rozchodów z rachunku bankowego spółki:

-przedłożony rachunek bankowy za marzec 2015 r. wskazuje na kilkanaście wypłat środków pieniężnych w bankomatach w kwocie 28 tysięcy złotych, co pozostaje bez ekonomicznego uzasadnienia,

- na koniec 2014 r. – jak wynika ze sprawozdania finansowego spółka posiadała środki pieniężne w wysokości 370 .000 zł, z czego 169.000 zł było na rachunku bankowych – w tym należy upatrywać wierzytelności posiadaczy kart bankomatowych, którzy za zgodą reprezentanta podmiotu takie środki sobie wypłacili, co również pozostaje bez ekonomicznego uzasadnienia,

- złożenie wniosku o kredyt było próbą wykorzystania wysokich obrotów do oceny kredytowej, ale bez pewności źródła spłaty tego zobowiązania, co również wiąże się z wręcz zupełnym brakiem uzasadnienia ekonomicznego, zważywszy, że z zestawienia sprzedaży wynika, że podmiot zakończył działalność od maja 2015 r.; podkreślenia przy tym wymaga, że mając na względzie wysokość przychodów ze sprzedaży produktów w całym roku, nie było realnie wylegitymowanie się przez spółkę średniomiesięcznymi obrotami na poziomie 200.000 zł miesięcznie, jak to wynikało z umowy kredytu.

Nadmienić w tym miejscu należy, iż badanie przyczyn niewypłacalności (tudzież wobec zaprzeczenia, że taki stan zaistniał– przyczyn pogorszenia kondycji finansowej spółki)- w postępowaniu o zakaz z art. 373 Prawa upadłościowego. nie stanowi przesłanki ustawowej, bowiem wina czy jej brak dotyczy niezgłoszenia wniosku o upadłość, a nie przyczyn niewypłacalności. Wobec powyższego, to czy i jakie ewentualnie działania były podejmowane na szkodę spółki przez jej pracownika, pozostaje irrelewantne w optyce wskazanego przepisu, a zatem brak było podstaw dalszego weryfikowania podnoszonych w tym zakresie twierdzeń, zważywszy, że jak wynika z informacji przedłożonej przez Zastępcę Prokuratora Rejonowego z Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Krzyki Zachód postępowanie karne w tym przedmiocie zostało ostatecznie umorzone. Istotne jest, jakie działania podejmował reprezentant podmiotu gospodarczego w obliczu kryzysu niezależnie od jego genezy. Tymczasem jak wynika z wyżej przywołanej szczegółowej analizy sytuacji spółki od 2015 r. podejmowane decyzje były pozbawione ekonomicznego uzasadnienia.

W tym miejscu wskazać należy, iż całkowite oddalenie wniosku można byłoby uznać za uzasadnione tylko w razie stwierdzenia znikomości winy uczestnika w zaniechaniu, a jej stopień jest niewątpliwie wysoki, czego dowodzi chociażby wymiar orzeczonej wyrokiem karnym kary sześciu miesięcy pozbawienia wolności (podczas gdy art. 586 kodeksu spółek handlowych przewiduje łagodniejsze sankcje alternatywne w postaci grzywny czy kary ograniczenia wolności).

III L. obrony Uczestnika.

W niniejszej sprawie linia obrony uczestnika skupiła się na dowodzeniu, iż kondycja finansowa spółki była dobra na tyle, że nie ziściły się w ogóle podstawy złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. W świetle uzupełniającej (sporządzonej w oparciu o przedstawioną dodatkową dokumentację) opinii biegłego ad hoc K. H. twierdzenia podnoszone w tym zakresie jawią się jako całkowicie nieprzekonujące. Jak bowiem niewątpliwie trafnie (notabene uzupełniająca opinia pozostała bez komentarza pełnomocnika uczestnika) wskazuje biegły:

- zestawienie sprzętu do nurkowania (k. 323- 325) zawiera ilość, cenę jednostkową oraz pozycję „amount”, która jest podwojeniem wartości łącznej 47.554; to samo zestawienie sprzętu złożone do akt 21 stycznia 2021 r. zawiera już tylko podwojoną wartość 98 tys. Euro – co pozostaje bez uzasadnienia,

- znaczna część zestawienia pokrywa się z fakturą wystawiona na spółkę (...) d.o.o. na 14 tys. EUR co jest kwotą nieznacznie mniejszą niż wartość zobowiązań tej spółki; uczestnik mimo przedstawienia dowodów zapłaty różnych innych faktur, dowodu zapłaty tej faktury nie przedstawił, co wskazuje, że nie została ona spłacona,

- uczestnik przedstawił list przewozowy i zamówienie kompresora K PE-300- T na kwotę (...), 50 EUR, który zostały opłacony z rachunku bankowego (...) sp. z o.o., w zestawieniu majątku kompresor ten wyceniony jest już na 26 tys. EURO, co potwierdza brak wiarygodności tego zestawienia,

- przyjmując retorykę uczestnika, że ruchomości należą do (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to winny zostać zajęte w postępowaniach egzekucyjnych; przyjmując, że należały do (...) d.o.o. musiały się „zużyć”, bo żadna sprzedaż do końca 2016 r. nie została zarejestrowana. (k. 489- 490).

Biegły przy tym w sposób jednoznaczny wskazuje na brak ekonomicznego uzasadnienia wydatków związanych z inwestycją w Chorwacji. Zwraca bowiem uwagę, że na wyciągu bankowym z marca 2015 r., widnieje kwota 1, 7 tys. za hotel w S., z kolei na k. 190 -191 i 193-199 akt znajdują się potwierdzenia 10 przelewów z lipca 2015 r. na kwotę 8, 5 tys. EURO ogólnie związanych z Chorwacją, negując podstawę takich wydatków, z uwagi, że spółka córka (...) sp. z o.o. – (...) d.o.o - jak wynika ze sprawozdań- nie prowadziła działalności gospodarczej. Wskazuje jednocześnie na możliwość ponoszenia wskazanych wydatków na rzecz innej założonej spółki 17 marca 2 015 r spółki (...) sp. z o.o. (nr KRS (...)), w której P. D. (1) pełnił funkcję Prezesa zarządu , przy czym z uwagi na brak sprawozdań finansowych tej spółki, nie jest możliwe porównanie operacji. (opinia biegłego ad hoc K. H., k. 491)

Wobec powyższego – w świetle tak jednoznacznych ustaleń, popartych stosowną argumentacją – twierdzenia uczestnika, co do sytuacji majątkowej reprezentowanego podmiotu należy ocenić jako gołosłowne. Materiał dowodowy nie potwierdza tego, że spółka dysponowała jakimkolwiek majątkiem rzeczowym, w tym stanowiącym wyposażenie bazy nurkowej. Odnośnie zaś przywoływanej w kontekście sytuacji finansowej spółki - przysługującej jej wierzytelności wobec producenta (...), to wskazać należy, iż tego rodzaju wierzytelność należy uznać za rodzaj trudno sprawdzalnej prognozy, według której mogą wpłynąć do zasobów spółki środki pieniężne, a nie za realnie istniejące aktywa, które spowodują faktyczne przysporzenia finansowe, zważywszy, że wierzytelność ta ma charakter sporny, skoro konieczne stało się wystąpienie do Sądu ze stosownym powództwem, co jednak miało miejsce po ustaniu pełnienia przez P. D. (1) funkcji prezesa zarządu spółki (p. pismo Sądu Okręgowego we Wrocławiu, Wydział X Gospodarczy z dnia 11 marca 2021 r. z którego wynika, że w sprawie z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. przeciwko (...) w O.) o zapłatę wydano postanowienie o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych strony powodowej, które jest prawomocne, a strona powodowa została wezwana do uiszczenia opłaty od pozwu, zaś na dzień sporządzenia pisma termin ten nie upłynął k. 442).

Zauważyć należy, iż w okresie od 2016 r. do 2018 r. (...) sp. z o.o. nie podjęła żadnych działań celem wyegzekwowania owej wierzytelności, której rangę podkreślano niemalże w każdym wystąpieniu pełnomocnika uczestnika. Dowodów w tym zakresie nie przedstawiono. Samo oczekiwanie na wpływ z tego tytułu przy jednoczesnym ignorowaniu rozkładu prowadzonej przez spółkę działalności jest nieakceptowalne, a przy tym nie wpływa korzystnie na ocenę postawy uczestnika w kontekście przesłanek orzeczenia zakazu.

Konkludując, w okolicznościach przedmiotowej sprawy – z uwagi na jednoznaczne wartości bilansowe, które wskazywały na niewypłacalność w odniesieniu do określonej w przepisach prawa upadłościowego (i naprawczego) przesłanki kapitałowej – znane przecież Uczestnikowi – jako prezesowi zarządu spółki, twierdzenia wskazujące na rzekomo dobrą sytuację finansową spółki- zweryfikowane w szczegółowej uzupełniającej opinii biegłego ad hoc- stanowią jedynie nieudolną próbę obrony.

IV Wymiar i zakres zakazu.

Nadmienić należy, iż zgodnie z art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego (w brzmieniu obowiązującym od 25 listopada 2018 r.) sąd może orzec pozbawienie na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia. Przedmiotowy zakres zakazu jest teraz nieco szerszy, przez co art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego w brzmieniu sprzed 25 listopada 2018 r. może być uważany za przepis „względniejszy”. Z uwagi na sankcyjny charakter zakazu, związany przy tym w tych okolicznościach ściśle z wyrokiem karnym, należało odnieść się do art. 4 § 1 k.k. zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Przypisany Uczestnikowi czyn został popełniony w okresie do 04 lipca 2018 r. (tj. data ustania pełnienia funkcji prezesa zarządu spółki) – por. art. 6 § 1 k.k. czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, a zatem przed datą rozszerzenia zakresu przedmiotowego zakazu określonego art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego. Wobec powyższego zakaz – w ocenie Sądu- należało orzec zakaz bez pozbawienia uczestnika prawa pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego.

W dalszej kolejności wskazać należy, iż to, że dotychczas żaden z wierzycieli nie zdecydował się wystąpić z żądaniem orzeczenia zakazu wobec P. D. (1) (notabene inicjatywa jednego z nich doprowadziła do powstania dalej idącej dolegliwości dla uczestnika, jaka wiąże się z przywoływanym niejednokrotnie wyrokiem karnym), nie pozostaje bez wpływu na treść orzeczenia, skoro wśród kryteriów czasowego wymiaru zakazu, został wskazany „rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli”. Z tego względu, w ocenie Sądu właściwe jest wymierzone tego zakazu w dolnych granicach, tj. na okres trzech lat. Z jednej strony niezbędna jest prewencja i ochrona pozostałych uczestników obrotu prawnego, a uczestnik nie daje rękojmi odpowiedniego wywiązywania się z obowiązków osoby prowadzącej działalność gospodarczą. Z drugiej jednak strony żądany przez wnioskodawcę okres 10 lat trwania zakazu jest zbyt długi. Uznać bowiem należy, iż wyższe wymiary zakazu -oscylujące w granicach górnej granicy- zarezerwowane są dla takich uczestników obrotu gospodarczego, którzy swoją niekiedy przestępczą działalnością generują milionowe straty w różnych sferach obrotu gospodarczego. Okres 3 lat orzeczonego zakazu pozwoli - w ocenie Sądu - uczestnikowi na ewentualne przygotowanie się do podjęcia działalności gospodarczej w przyszłości i uświadomi mu zarazem wagę przestrzegania przepisów, które ją regulują.

Podkreślenia wymaga, że jak zauważył TK jeszcze na gruncie PrUp z 1934 r. (pogląd nadal aktualny – wyr. TK z 4.7.2002 r., P 12/01, L.), orzekany przez sądy upadłościowe zakaz prowadzenia działalności gospodarczej ma spełniać sześć następujących funkcji:

1)prewencyjno-profilaktyczną (ma odstraszać od zachowań, które stanowiłyby naruszenie prawa, i jednocześnie zabezpieczać przed lekceważeniem prawnych rygorów prowadzenia działalności gospodarczej);

2)zabezpieczającą przed wyrządzeniem szkody wierzycielom;

3)zabezpieczenia praw i wolności innych uczestników obrotu gospodarczego;

4)zapobiegania sytuacjom patologicznym sprzyjającym możliwości powstania przestępstw przeciwko obrotowi gospodarczemu;

5)gwarantującą obowiązek dochowania należytej staranności (jak wywodzi TK, cechą działalności gospodarczej jest prowadzenie jej w sposób zawodowy i profesjonalny, od przedsiębiorcy zaś wymaga się takiego prowadzenia działalności gospodarczej, która gwarantować będzie poczucie bezpieczeństwa prawnego właściwego dla funkcjonowania w obrocie prawnym);

6)wyłączenia z obrotu gospodarczego osób, które nie są w stanie sprostać podstawowym wymaganiom prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, na podstawie przytoczonych przepisów prawa, a zwłaszcza art. 373 ust. 1 pkt 1) Prawa upadłościowego, Sąd orzekł jak w pkt I i II sentencji postanowienia.

V. Koszty

Na zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy (niewątpliwie przegrywającym jest Uczestnik) obciążono go na zasadzie art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obowiązkiem zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kwoty w wysokości 1930, 84 zł z tytułu sumy wyłożonej tymczasowo przez Skarb Państwa na pokrycie wydatku w postaci części wynagrodzenia biegłego G. W., określonego postanowieniem z dnia 12 marca 2020 r. oraz części wynagrodzenia biegłego nad hoc K. H., określonego postanowieniem Sądu z dnia 10 listopada 2021 r. , która to kwota nie znalazła pokrycia w zaliczkach wpłaconych przez uczestnika.

Nadto w oparciu o tożsamą podstawę prawną Sąd obciążył uczestnika kosztami sądowymi w kwocie 500 zł, odpowiadającej stawce opłaty za niezbędne – prawem wymagane (por. art. 376 ust. 5 Prawa upadłościowego w związku z art. 455 ust. 1 zd. 1 Prawa restrukturyzacyjnego) – obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o orzeczonym zakazie, który to wydatek pokryty zostanie tymczasowo ze środków Skarbu Państwa oraz na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. art. 94 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłatą w wysokości 100 złotych, od której uiszczenia wnioskodawca jest zwolniony z mocy prawa.

Asesor Marta Trześniewska- Struska

Zarządzenie z dnia 16 marca 2022 r.

1.  Odnotować sporządzenie uzasadnienia,

2.  Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi uczestnika za pośrednictwem Portalu Informacyjnego.

„Opublikowanie niniejszego dokumentu w Portalu Informacyjnym stanowi doręczenie go adwokatowi, radcy prawnemu, rzecznikowi patentowemu lub Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej”

W., dnia 16 marca 2022 r.

Asesor Marta Trześniewska- Struska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Justyna Roszak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej
Data wytworzenia informacji: