Treść orzeczenia VIII Gzd 7/19 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej

VIII Gzd 7/19 - uzasadnienie Sąd Rejonowy Wrocław Fabryczna we Wrocławiu z 2023-10-03

Sygn. akt VIII Gzd 7 / 19

UZASADNIENIE

We wniosku złożonym 7 lutego 2019 r. (datowanym na 5 lutego 2019 r.) (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. w W. wystąpiła o pozbawienie P. K. (PESEL (...)) prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia na okres 10 lat oraz o zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawcy zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że wnioskodawca jest wierzycielem (...) sp. z o.o. – posiada liczne wierzytelności wynikające z umów najmu powierzchni handlowej i reklamowej, wynajmowanej przez spółkę w Centrum Handlowe (...) we W., którego właścicielem jest wnioskodawcą. Uczestnik pełnił funkcję członka zarządu spółki od początku jej istnienia, to jest od 16 czerwca 2014 r. Zgodnie z twierdzeniami uczestnika, w 2017 roku został on odwołany z zarządu (...) sp. z o.o., jednak zdaniem wnioskodawcy uczestnik nie został rzeczywiście odwołany, a także po tym wydarzeniu i tak wciąż faktycznie zarządzał spółką. Dalej wnioskodawca podał, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki (...) sp. z o. o. nigdy nie został złożony, pomimo zmaterializowania się takiego obowiązku, wobec zaistnienia stanu niewypłacalności tej spółki. Wnioskodawca podniósł, że przysługujące mu wierzytelności wynikają przede wszystkim z umów najmu powierzchni handlowej w Centrum Handlowym (...) we W.. Przybliżono genezę stosunku prawnego łączącego wnioskodawcę ze spółką (...) sp. z o. o. oraz jego treść. Podkreślono również, że dług spółki został uznany w związku z zawarciem nowej umowy najmu krótkoterminowego w dniu 16 października 2017 r. ( (...)). Łączna wartość zobowiązań spółki ostatecznie wyniosła 2.025.168 zł 37 gr (kwota główna bez kosztów postępowań), z czego objęta tytułami wykonawczymi była kwota 297.168 zł 10 gr. W dalszej części uzasadnienia wnioskodawca sfromułował twierdzenie, że (...) sp. z o.o. stała się niewypłacalna najpóźniej w 2017 roku, a z dużym prawdopodobieństwem nawet jeszcze wcześniej, bowiem od początku 2015 roku miała ona stałe problemy z terminową spłatą swoich zobowiązań. Pomimo zawarcia stosownego porozumienia z dłużną spółką, ta nie wywiązywała się z tego obowiązku. (...) sp. z o.o. spłaciła część zadłużenia wskazanego w harmonogramie, jednak raty, które zostały wpłacone, zostały przelane z opóźnieniem, ponadto cały czas wobec spółki narastały kolejne, bieżące zaległości z umów najmu. W konsekwencji, w ocenie wnioskodawcy (...) sp. z o. o. najpóźniej od maja 2017 roku nie miała już możliwości zaspokajania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Ponadto, w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego wnioskodawca uzyskał wiedzę o istnieniu innych wierzycieli spółki – Urzędu Skarbowego W. oraz (...) Tym samym, zgodnie z art 21 ust. 1 Prawa upadłościowego spółka powinna złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie 30 dni od zaistnienia stanu niewypłacalności, co nigdy nie nastąpiło. Zamiast tego uczestnik został odwołany z funkcji członka zarządu, jednak dalej faktycznie kierował spółką poprzez fikcyjny zarząd w osobie R. Ś. lub nawet z pominięciem zarządu. Dalej wnioskodawca podkreślił, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż spółka dłużna posiada także innych jeszcze wierzycieli, jednak wobec faktu, iż – jak wynika z akt rejestrowych – spółka ta od początku swojego istnienia (czyli od 2014 roku) nie składała sprawozdań finansowych, wnioskodawca nie posiadał szczegółowych informacji o stanie zobowiązań spółki. Okoliczność ta sama w sobie również potwierdza, że uczestnik nie zarządzał prawidłowo spółką i nie wykonywał ciążących na nim obowiązków. Powyższe zdaniem wnioskodawcy przemawia także za tym, aby przeprowadzić dowód z pisemnej opinii biegłego, w celu ustalenia, od kiedy dokładnie (...) sp. z o. o. stała się niewypłacalna, a tym samym, kiedy dokładnie zmaterializował się obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, którego nie wykonał uczestnik. W następnej części uzasadnienia wnioskodawca wywodził, że P. K. nie został skutecznie odwołany z funkcji prezesa zarządu (...) sp. z o.o. oraz że po rzekomym odwołaniu z funkcji prezesa zarządu uczestnik dalej w sposób nieprzerwany faktycznie zarządza przedmiotową spółką. Jak wynika z akt rejestrowych, P. K. został (rzekomo) odwołany z zarządu spółki, a w jego miejsce został powołany R. Ś. w czasie, gdy zadłużenie (...) sp. z o. o. zaczęło lawinowo rosnąć, a wnioskodawca zapowiedział skierowanie windykacji na drogę sądową, jak również zagroził wypowiedzeniem umów najmu. Wnioskodawca posiadał uzasadnione wątpliwości, co do rzeczywistego wykonywania funkcji prezesa zarządu przez R. Ś.. Wnioskodawca wskazał nadto, że nigdy żaden z przedstawicieli Centrum Handlowego nie miał nigdy okazji spotkać R. Ś., tym samym zdaniem wnioskodawcy formalne powołanie R. Ś. do zarządu spółki motywowane było dążeniem P. K. do uniknięcia odpowiedzialności związanej z sytuacją finansową tego podmiotu. W konsekwencji, nawet gdyby sąd doszedł do wniosku, że z jakichkolwiek względów brak jest podstaw do orzeczenia zakazu wobec uczestnika na podstawie art. 373 ust. 1 pkt 1) Prawa upadłościowego, to istnieją podstawy do orzeczenia tego zakazu na podstawie art. 373 ust. 1 pkt 1a) Prawa upadłościowego, zgodnie z którym zakaz może zostać orzeczony wobec osoby, która faktycznie zarządzając przedsiębiorstwem dłużnika, istotnie przyczyniła się do niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w ustawowym terminie. Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego jego zdaniem wynika w sposób niewątpliwy, że P. K. spełnia wszelkie przesłanki do uznania go za osobę faktycznie zarządzającą spółką, gdyż uczestniczył on we wszelkich spotkaniach i czynnościach egzekucyjnych dotyczących spółki, instruował pracowników lokali wynajmowanych od wnioskodawcy w jaki sposób mają się zachowywać i również on instruuje pełnomocników spółki, posiadających pełnomocnictwa udzielone formalnie przez obecnego prezesa zarządu spółki R. Ś., który jednak nie posiada żadnego rzeczywistego wpływu na działania podejmowane przez spółkę. W ostatniej części uzasadnienia wniosku wnioskodawca przedstawił przebieg postępowania egzekucyjnego, który jego zdaniem ma istotne znaczenie dla ustalenia całokształtu okoliczności niniejszej sprawy, w szczególności dla oceny działań uczestnika P. K.. (...) sp. z o.o. pomimo stosownego wezwania nie przedłożyła wykazu majątku i nie dokonała żadnej wpłaty na poczet zadłużenia, nie posiada pojazdów, nie figuruje w bazie (...), a egzekucja z rachunków bankowych Spółki pozostaje bezskuteczna. Z kolei podczas czynności terenowych przeprowadzonych 29 czerwca 2018 r. w miejscu prowadzonej przez dłużnika działalności tj. w Centrum Handlowe (...) we W. w lokalu usługowym pod nazwą (...) osoby obecne: B. S. i P. K. oświadczyły, że wszystkie punkty handlowe (tj. (...), (...), (...), (...)) są prowadzone przez (...) sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., natomiast towar w sklepach jest własnością (...) z siedzibą na Cyprze i towar nigdy nie był własnością (...) sp. z o. o. Następnie wnioskodawca przedstawił proces czynności odbioru od dłużnej spółki wynajmowanych przez nią od wnioskodawcy lokali, podczas których spółka dłużna zwlekała w wydaniem lokalu. Na koniec wnioskodawca wskazał, że postępowanie egzekucyjne dotychczas nie doprowadziło do zaspokojenia jego roszczeń, a pomimo zajęcia przez komornika ruchomości znajdujących się w lokalach (odzieży), dłużna spółka dalej podejmuje działania zmierzające do obstrukcji egzekucji. Działania te do tej pory pozostają bezskuteczne.

W wykonaniu zarządzenia z 6 marca 2019 r. doręczono P. K. jako uczestnikowi postępowania odpis wniosku z odpisami załączników i odpis pisma wnioskodawcy z 22 lutego 2019 r., zobowiązując uczestnika do złożenia pisemnego oświadczenia (w 2 egzemplarzach) w przedmiocie okoliczności powołanych we wniosku, zwłaszcza odnośnie niewykonania przez niego obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości (...) sp. z o.o. we W., w obowiązującym terminie ustawowym, liczonym od dnia powstania podstawy do ogłoszenia upadłości spółki, złożenia pisemnego oświadczenia (w 2 egzemplarzach) odnośnie stopnia ewentualnej winy uczestnika postępowania co do niewykonania przez niego obowiązku złożenia we właściwym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz odnośnie motywacji działań i zaniechań uczestnika i ich konsekwencji (w szczególności w aspekcie ewentualnego obniżenia wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa spółki, jak również rozmiaru pokrzywdzenia jej wierzycieli, a w tym wnioskodawcy), a także do przedstawienia stosownych dowodów na poparcie twierdzeń uczestnika – w terminie 14 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem uznania, że uczestnik postępowania przyznaje istnienie podstaw do orzeczenia wobec niego pozbawienia prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek i pełnienia funkcji w obrocie gospodarczym, a także pod rygorem pominięcia wniosków dowodowych złożonych po upływie wyznaczonego terminu jako zmierzających do przewleczenia niniejszego postępowania oraz uznania za nieudowodnione okoliczności przytoczonych przez uczestnika a niepopartych stosownymi dowodami, jak również pod rygorem obciążenia uczestnika kosztami niniejszego postępowania.

W piśmie złożonym 13 maja 2019 r. (datowanym na 7 maja 2019 r.; k. 889-895), stanowiącym odpowiedź na wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, uczestnik postępowania P. K. wniósł o oddalenie wniosku, zaprzeczając aby wierzytelności opisane przez wnioskodawcę przedstawiały rzeczywisty stan zobowiązań (...) sp. z o. o. wobec wnioskodawcy oraz aby w okresie trwania jego kadencji jako prezesa zarządu spółka ta znalazła się w stanie niewypłacalności. Wskazał również, że nie podejmował działań zmierzających do obniżenia wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa, a także działań zmierzających do udaremnienia egzekucji. Podważył twierdzenia wnioskodawcy zgodnie z którymi miałby on zarządzać przedsiębiorstwem po odwołaniu jego z funkcji prezesa zarządu, które to odwołanie było w pełni skuteczne. Ponadto uczestnik wskazał, że spółce narzucono zapisy przewidujące wysokie czynsze i kaucje oraz zabezpieczenia, w tym kary umowne nadmiernie wygórowane. Po pewnym czasie, gdy nie osiągnięto oczekiwanych wyników sprzedażowych w nowo wynajętych lokalach, powstało zadłużenie z tytułu najmu, regulowane, lecz z opóźnieniami. Spółce wynajęto dużą powierzchnię handlową na prowadzenie outletu ze sprzedażą odzieży z poprzednich sezonów. Wnioskodawca zawarł umowę tylko na trzy miesiące, obiecując przedłużanie umowy, po czym uzyskawszy podpisaną przez spółkę umowę na kolejny okres nie oddał jednego podpisanego przez siebie egzemplarzy umowy, nie wystawił faktury, a jedynie naliczył sześciokrotny czynsz jako opłatę za bezumowne korzystanie z lokalu. Po uzyskaniu przez wnioskodawcę klauzul wykonalności na tytuł egzekucyjny w postaci aktu notarialnego zawierającego poddanie się egzekucji, wszczęto egzekucję w trakcie której praktycznie pozbawiono dłużnika dostępu do lokali, w których znajdowały się towary innych podmiotów oraz dokumenty prawne i księgowe spółki, a także innych spółek z grupy. Ani komornik ani wierzyciel nie zwrócili spółce i innym podmiotom dokumentów tam pozostawionych. Komornik tłumaczył, że ich nie zajął, a wierzyciel twierdził, że są zabezpieczone przez Policję.

W wykonaniu zarządzenia z 10 czerwca 2019 r. odpis złożonego 13 maja 2019 r. pisma uczestnika postępowania z kompletem odpisów załączników doręczono pełnomocnikowi wnioskodawcy, upoważniając go do złożenia polemicznego pisma przygotowawczego (w 2 egz.), w którym wnioskodawca wszechstronnie mógł odnieść się do twierdzeń, zarzutów i wniosków dowodowych uczestnika postępowania zawartych w złożonym 13 maja 2019 r. piśmie stanowiącym odpowiedź na wniosek, oraz ze swej strony powołać wszystkie pozostałe jeszcze twierdzenia i dowody na poparcie wniosku zakazowego, jak również zgłosić (po raz pierwszy) zarzuty i dowody przeciw linii obrony przed orzeczeniem zakazu (co do zasady, jak i co do wymiaru czasowego), przyjętej przez uczestnika – w terminie 14 dni od doręczenia, pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku dalszego postępowania oraz pod rygorem uznania okoliczności wskazanych w piśmie uczestnika za przyznane przez wnioskodawcę.

W reakcji na powyższe zobowiązanie wnioskodawca w piśmie z 26 lipca 2019 r. (k. 998-1004) podtrzymał w całości twierdzenia i dowody zawarte we wniosku o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wobec uczestnika, a także wniósł o oddalenie formułowanych przez niego wniosków dowodowych.

W uzasadnieniu pisma wnioskodawca jeszcze raz podał argumenty przemawiające jego zdaniem za tym, iż spółka (...) sp. z o. o. znajdowała się w staniem niewypłacalności w przedmiotowym okresie, a także że uczestnik był odpowiedzialny za złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości tego podmiotu, czego jednak nie uczynił. Podkreślił, że decyzje biznesowe i ich wpływ na powstanie niewypłacalności obciążają w całości uczestnika, który jest legitymowany biernie w niniejszym postępowaniu. Dalej wnioskodawca wskazał, że jego legitymacja czynna wynika z faktu bycia wierzycielem spółki (...) sp. z o. o., czego dowodem z kolei są tytuły wykonawcze. Na koniec wnioskodawca raz jeszcze podkreślił, że z okoliczności i dowodów przywołanych przez wnioskodawcę wynika, że uczestnik zarządzał faktycznie dłużnikiem także w 2018 r.

Zarządzeniem z 8 listopada 2019 r. (k. 1034) Przewodniczący składu Sądu zwrócił zawarty w piśmie złożonym 13 maja 2019 r. wniosek uczestnika o udzielenie pomocy prawnej z urzędu przez ustanowienie dla niego radcy prawnego lub adwokata, którego braków, wskazanych w zarządzeniu z 10 czerwca 2019 r., uczestnik mimo skutecznie doręczonego wezwania nie uzupełnił w ustawowym terminie tygodniowym.

W kolejnym piśmie złożonym 10 grudnia 2019 r. uczestnik postępowania podtrzymał dotychczasowe stanowisko zajęte w sprawie (k. 1042 – 1043), zaś w piśmie z 23 stycznia 2020 r. (datowanym na 22 stycznia 2020 r., k. 1075 – 1076) sprecyzował tezy dowodowe dotyczące zeznań świadków, o których przesłuchanie wniósł. Z kolei wnioskodawca ( (...) Sp. z o.o. jako następca prawny (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k.) w piśmie z 12 lutego 2020 r. (k. 1084-1085) wskazał, że okoliczności na które mieliby być słuchani świadkowie wskazani przez uczestnika są bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy i zmierzają jedynie do przedłużenia postępowania.

Na rozprawie w dniu 6 marca 2020 r. Sąd postanowił zakreślić pełnomocnikowi wnioskodawcy i pełnomocnikowi uczestnika (domagającym się przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego) termin 14 dni na przedstawienie konkretnych zagadnień, które Sąd miałby wskazać biegłemu do szczegółowego wyjaśnienia, przy formułowaniu tezy dowodowej w postanowieniu powołującym biegłego i zlecającym mu sporządzenie opinii, pod rygorem pominięcia wniosku danej strony w zakresie tezy dopuszczonego dowodu z opinii biegłego.

Powyższe zobowiązanie zostało wykonane przez pełnomocnika wnioskodawcy w piśmie nadanym 13 marca 2020 r. (k. 1100) oraz przez pełnomocnika uczestnika w piśmie nadanym 20 marca 2020 r. (datowanym na 19 marca 2020 r., k. 1102).

Postanowieniem z 1 czerwca 2021 r. Sąd postanowił na podstawie art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 278 § 1 i 3 k.p.c. oraz art. 284 k.p.c. dopuścić dowód z opinii biegłego w osobie licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego (licencja nr (...)) T. P., na okoliczności:

- czasu powstania niewypłacalności (z osobna – w jednej i drugiej postaci normatywnej, w stanach prawnych sprzed i od 1 stycznia 2016 r.) (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), względnie czasu powstania zagrożenia niewypłacalnością,

- przyczyn tej niewypłacalności (lub zagrożenia niewypłacalnością),

- oceny celowości działań zarządu (...) sp. z o.o. we W. podejmowanych od momentu powstania zagrożenia spółki niewypłacalnością,

- wpływu tych działań na wartość ekonomiczną przedsiębiorstwa spółki i rozmiar ewentualnego pokrzywdzenia jej wierzycieli,

ze szczególnym uwzględnieniem stanu rozliczeń oraz perspektyw zaspokojenia należności wierzyciela – wnioskodawcy ze sprawy zakazowej,

a ponadto z uwzględnieniem przyczyn i konsekwencji ewentualnych niewypłacalności lub zagrożeń niewypłacalnością innych jeszcze podmiotów, powiązanych z (...) sp. z o.o. we W. lub P. K. personalnie lub kapitałowo,

zarządzając jednocześnie:

- przedstawienie biegłemu, w terminie i zakresie przez niego wyznaczonym, ksiąg rachunkowych (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) i (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) oraz korespondencji i innych dokumentów dotyczących ich działalności, majątku i rozliczeń,

- okazanie biegłemu akt niniejszej sprawy zakazowej oraz akt innych spraw sądowych z udziałem (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) lub P. K.,

oraz zobowiązując biegłego do złożenia Sądowi sporządzonej opinii (w trzech egzemplarzach) w terminie do 31 sierpnia 2021 r., względnie niezwłocznego zakomunikowania Sądowi ewentualnych przeszkód.

W związku z odmową przyjęcia obowiązków biegłego, którą T. P. zgłosił w piśmie złożonym 10 czerwca 2021 r. (datowanym na 9 czerwca 2021 r.), Sąd postanowieniem z 16 czerwca 2021 r. postanowił na podstawie art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 280 k.p.c. w zw. z art. 359 § 1 k.p.c. zmienić postanowienie Sądu z 1 czerwca 2021 r. o tyle, że w miejsce T. P. do sporządzenia zleconej opinii wyznaczył biegłą w osobie D. F. będącą licencjonowanym doradcą restrukturyzacyjnym (licencja nr (...)) oraz zobowiązał biegłą do złożenia Sądowi w terminie do 30 września 2021 r. opinii (w trzech egzemplarzach) sporządzonej według wytycznych jak w postanowieniu z 1 czerwca 2021 r., względnie niezwłocznego zakomunikowania Sądowi ewentualnych przeszkód (k. 1109).

W piśmie złożonym 25 czerwca 2021 r. (datowanym na 24 czerwca 2021 r., k. 1112a) D. F. złożyła przyrzeczenie w trybie art. 282 § 1¹ k.p.c.

Postanowieniem z 3 listopada 2021 r., na skutek wystąpienia biegłej w piśmie złożonym 28 października 2021 r., Sąd wyznaczył jej termin dodatkowy do przedstawienia zleconej opinii, zobowiązując biegłą do złożenia Sądowi opinii (w trzech egzemplarzach) w terminie do 30 listopada 2021 r., względnie niezwłocznego zakomunikowania Sądowi ewentualnych dalszych przeszkód.

Ostatecznie, opinia biegłej (datowana na 21 stycznia 2022 r.) wpłynęła do akt postępowania 25 stycznia 2022 r. (k. 1122 – 1130). W konkluzjach biegła stwierdziła, że spółka (...) Sp. z o.o. z dniem 31 października 2017 r. niewątpliwie była niewypłacalna – zobowiązania wymagalne na ten dzień wyniosły 586.033,83 zł, w tym:

- 116.022 zł wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego W.,

- 81.103,14 zł wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.,

- 388.908,69 zł wobec (...) Sp. z o.o.,\

wobec czego w listopadzie 2017 r. zmaterializował się obowiązek złożenia przez zarząd spółki (...) Sp. z o.o. wniosku o ogłoszenie upadłości.

Spółka (...) Sp. z o.o. stała się niewypłacalna ponieważ:

a) utraciła zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań,

b) jej zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jej majątku a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający 24 miesiące.

Uczestnik postępowania P. K.:

- nie współpracował z biegłą,

- nie przekazywał kluczowych informacji i dokumentów dla możliwości sporządzenia opinii,

- nie przedstawił faktycznej kondycji przedsiębiorstwa a pisma składane przez uczestnika postępowania nie miały na celu wyjaśnienie istoty powstania problemów finansowych spółki.

Zarząd (a raczej P. K., który nadał faktycznie zarządzał przedsiębiorstwem jako „ shadow director”, po skutecznym powołaniu innej osoby do zarządu spółki) podejmował działania, których celem było utrudnianie rozpoznania faktycznego majątku i kondycji finansowej (...) Sp. z o.o. oraz informacji o pasywach i aktywach innych podmiotów powiązanych z nim personalnie lub kapitałowo. Nie dopełniał podstawowych obowiązków wynikających z przepisów o rachunkowości, popełniając tym samym czyn zabroniony z art. 79 pkt. 4 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości, ponieważ nie składał sprawozdań finansowych we właściwym rejestrze sądowym – co dotyczyło wszystkich zarządzanych przez niego spółek od początku istnienia dla nich obowiązku sprawozdawczości finansowej. Ponadto biegły zwrócił uwagę na to, że spółki powiązane z osobą P. K. połączyły się. W ocenie biegłego, zainicjowanie procesu przejęcia spółek kapitałowych, na których ciążyły znaczne zobowiązania, w celu wykreślenia podmiotów z rejestru, bez sporządzania szczegółowego wykazu majątku podmiotów przejmowanych oraz podmiotu przejmującego, przy okolicznościach notorycznego nieskładania przez zarządy sprawozdań finansowych do KRS i e-KRS jest działaniem na szkodę wierzycieli.

Ponadto biegła wysunęła przypuszczenie, że niewypłacalność spółki (...) Sp. z o.o. stanowiła element strategii biznesowej. Biegła, opierając się na znajomości procesów zarządzania, strategii stosowania koncepcji biznesowych oraz na doświadczeniu życiowym może domniemywać, że w przypadku licznych spółek (z siedzibami w Polsce oraz na Cyprze), którymi faktycznie zarządzał Pan P. K. (i posiadał w nich udziały w sposób bezpośredni lub pośredni), istniał zamierzony podział na podmioty gospodarcze, które z definicji miały generować zyski ( pokazywać pozytywną historię finansową na potrzeby np. scoringu kredytowego) prowadząc działalność bez obciążeń wynikających z kosztów, oraz na podmioty, których celem było kumulowanie pasywów, czyli pokrywania wszystkich znaczących kosztów działalności za inne podmioty. Taki model biznesu wiąże się zazwyczaj z dużą częstotliwością powoływania nowych podmiotów o małej kapitalizacji (często opierającej się na wnoszeniu aportem tzw. know how, z łączeniem i podziałem licznych podmiotów gospodarczych, skomplikowaną strukturą powiązań, małą klarownością dotyczącą faktycznego majątku każdego z podmiotów, a także z częstą zmianą podmiotów, którym zostaje powierzone prowadzenie ksiąg rachunkowych.

Zarządzeniem z 3 lutego 2022 r. (k. 1147) pełnomocnika wnioskodawcy i pełnomocnika uczestnika postępowania upoważniono do złożenia pism przygotowawczych (w 3 egz.), zawierających ewentualne żądania wyjaśnienia lub uzupełnienia opinii biegłego (doręczanej równocześnie w odpisach), jak również inne uwagi polemiczne co do ustaleń i konkluzji zreferowanych w opinii – w terminie 21 dni od doręczenia, pod rygorem pominięcia później formułowanych stanowisk.

W reakcji na zarządzenie z 3 lutego 2022 r. uczestnik postępowania w piśmie z 14 marca 2022 r. (datowanym na 10 marca 2022 r., k. 1156a-1156b) wskazał, że skoro biegly twierdził, że nie miał możliwości określenia wskaźników wypłacalności spółki, to nie powinien formułować tezy o niewypłacalności spółki, do której miało dojść w listopadzie 2017 r. Zdaniem uczestnika biegły nie powinien formułować swego rodzaju domniemania winy uczestnika, co sprawia że jego opinia jest nierzetelna. Ponadto zarzucono biegłemu, że zaniedbał swoje obowiązki przez niezbadanie rzetelne całej dokumentacji spółki oraz niezwrócenie się do Sądu o wystąpienie do Urzędu Skarbowego o podanie informacji objętych tajemnicą skarbową. Wobec tego uczestnik wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego.

Z kolei (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. ( jako kolejny następca prawny wierzyciela – wnioskodawcy) w piśmie nadanym 14 marca 2022 r. (k. 1159 – 1160), podał że nie wnosi zastrzeżeń do opinii biegłego i podtrzymuje wnioski zawarte we wniosku o orzeczenie zakazu.

Na rozprawie w dniu 22 lipca 2022 r., Sąd w trybie art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 286 k.p.c. odebrał od biegłej D. F. do protokołu uzupełniające ustne wyjaśnienia do opinii na piśmie złożonej 25 stycznia 2022 r.

Postanowieniem wydanym tego samego dnia na posiedzeniu niejawnym (k. 1184 – 1185), Sąd postanowił:

- w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego i w zw. z art. 250 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego oraz w zw. z art. 298 Ordynacji podatkowej wystąpić do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. o wydanie urzędowo poświadczonych odpisów lub wydruków deklaracji, informacji i zeznań CIT oraz deklaracji VAT za lata 2014 – 2019, składanych w Urzędzie przez (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)),

- w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego oraz w zw. z art. 298 Ordynacji podatkowej wystąpić do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. o nadesłanie – w terminie do 31 sierpnia 2022 r. – informacji o znanych Urzędowi, wymagalnych, nieuregulowanych zobowiązaniach pieniężnych (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), o terminach ich wymagalności, o wystawionych przeciw temu dłużnikowi tytułach egzekucyjnych lub wykonawczych, jak również o wszczętych wobec niego egzekucjach, z uwzględnieniem ich przebiegu i efektów,

- w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – Oddział we W. o nadesłanie – w terminie do 31 sierpnia 2022 r. – informacji o znanych Zakładowi, wymagalnych, nieuregulowanych zobowiązaniach pieniężnych (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), o terminach ich wymagalności, o wystawionych przeciw temu dłużnikowi tytułach egzekucyjnych lub wykonawczych, jak również o wszczętych wobec niego egzekucjach, z uwzględnieniem ich przebiegu i efektów,

- w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego oraz w zw. z art. 298 Ordynacji podatkowej wystąpić do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – Oddział we W. o nadesłanie – w terminie do 31 sierpnia 2022 r. – informacji o znanych Zakładowi, wymagalnych, nieuregulowanych zobowiązaniach pieniężnych (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), o terminach ich wymagalności, o wystawionych przeciw temu dłużnikowi tytułach egzekucyjnych lub wykonawczych, jak również o wszczętych wobec niego egzekucjach, z uwzględnieniem ich przebiegu i efektów.

W dniu 26 lipca 2022 r. do akt sprawy biegła dołączyła oświadczenie dotyczące bezstronności osoby wyznaczonej w charakterze biegłego w postępowaniu (k. 1197).

Oczekiwana dokumentacja wpłynęła 30 sierpnia 2022 r. i 1 września 2022 r. od (...) – Oddział we W. oraz 1 września 2022 r. od Naczelnika Urzędu Skarbowego W..

Po zapoznaniu się z dokumentacją biegła złożyła aktualizację opinii datowaną na 29 września 2022 r. Biegła podtrzymała swoją opinię , że wobec dalszego braku przedstawienia przez uczestnika postępowania P. K. sprawozdań finansowych spółki (...) Sp.z o.o. (KRS (...)) za poszczególne lata prowadzenia działalności (od 2014 r. do 2019 r.) oraz nieprzedstawienia żadnych innych niepodważalnych dowodów wskazujących na istnienie wysokości aktywów spółki (właściwych dla poszczególnych okresów jej funkcjonowania) należy przyjąć, że (...) sp. z o.o. stała się niewypłacalna z dniem 31.10.2017 r., ponieważ utraciła zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań. Na podstawie informacji przekazanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. oraz przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych – Oddział we W. zobowiązania wymagalne wobec Skarbu Państwa oraz ZUS, czyli pasywa, na dzień 31.10.2017 r. wynosiły 197.125,14 zł. Na podstawie dokumentów przedłożonych do akt postępowania, a w szczególności umowy najmu z 16.10.2017 r ( Umowa Najmu O.) zawierającej uznanie przez (...) sp. z o.o. (w której imieniu działał uczestnik postępowania P. K.) wymagalnego długu w kwocie 388.908,69 zł wobec spółki (...) Sp. z o.o. oraz na podstawie określonych powyżej wymagalnych zobowiązań wobec Skarbu Państwa i ZUS ciążących na (...) Sp. z o.o. w sumarycznej kwocie 197.125,14 zł (kwota główna bez odsetek) w ocenie biegłej należy określić, że zobowiązania wymagalne na 31.10.2017 r., czyli pasywa , (...) Sp. z o.o. wynosiły 586.033,83 zł.

Biegła na podstawie informacji odnoszących się do bezskuteczności czynności egzekucyjnych prowadzonych przez:

Naczelnika Urzędu Skarbowego W., który nie odnalazł majątku (...) Sp. z o.o., z którego mogłaby być prowadzona skuteczna egzekucja w związku z wystawionymi tytułami wykonawczymi:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych we W., który zawiadomienia o zajęciu rachunków bankowych skierował do (...) Bank (...) S.A., (...) S.A. oraz (...) Bank (...) S.A. i został poinformowany o braku środków oraz o zbiegach egzekucji,

Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach Śląskich T. C., który prowadząc postępowanie egzekucyjne ((...)) nie otrzymał od dłużnika wykazu majątku, a egzekucja z rachunków bankowych dłużnika zajętych w toku postępowania okazała się bezskuteczna;

stwierdziła, że (...) sp. z o.o. nie posiadała aktywów, którymi mogłaby spłacić wymagalne na 31.10.2017 r. zobowiązania.

Biegła wskazała również, że (...) sp. z o.o. złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT – 7) za cztery kwartały roku 2017, które w znaczący sposób zmieniły pierwotne wartości kwot ewentualnego zwrotu dla podatnika. Po korektach z roku 2018 nie było już wykazanych przez podatnika nadwyżek podatku naliczonego nad należnym (z jednym, niewielkim wyjątkiem), zostały natomiast wykazane kwoty podlegające wpłacie do Urzędu Skarbowego (zobowiązania)

Na rozprawie z 30 września 2022 r. Przewodniczący poinformował o informacjach udzielonych przez Urząd Skarbowy i ZUS, w reakcji na wystąpienia w postanowieniu Sądu z 22 lipca 2022 r. Następnie biegła D. F. złożyła datowane na 29.09.2022 r. uzupełnienie opinii sporządzone w oparciu o przesłaną Sądowi dokumentację, którą biegłej udostępniono. Odpisy uzupełnienia doręczono pełnomocnikom. Biegła niezwłocznie udzieliła dalszych wyjaśnień do elektronicznego protokołu rozprawy. Sąd postanowił pełnomocnikom stron zakreślić termin 21 dni do zajęcia stanowiska uzupełniającego i podsumowującego dotychczasową argumentację w sprawie, adekwatnie do ustaleń i konkluzji uzupełnionej opinii biegłej oraz danych w dokumentacji przesłanej Sądowi na wezwanie w postanowieniu z 22.07.2022 r. – wedle stron uznania i rozeznania, pod rygorem pominięcia później formułowanych stanowisk.

W piśmie nadanym 21 października 2022 r. (k. 1246-1251) wnioskodawca wskazał ponownie, że zmaterializowały się przesłanki orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wobec uczestnika, co potwierdziła opinia biegłego i dokumenty uzyskane od wierzycieli publicznoprawnych. Uczestnik postępowania w piśmie z 7 listopada wskazał, że w pełni aktualne pozostają zarzuty wcześniej formułowane przez niego co do opinii biegłego (k. 1253).

W dniu 22 grudnia 2022 r. (k. 1291-1302) uczestnik postępowania złożył pismo, do którego dołączył dokumentację dotyczącą między innymi przebiegu postępowania egzekucyjnego W reakcji na pismo uczestnika, wnioskodawca pismem z 11 stycznia 2023 r. (data nadania, k. 1304-1326) wniósł o pominięcie wyżej wskazanego pisma wraz z dołączoną do niego dokumentacją, wskazując na ich całkowitą bezprzedmiotowość.

Na rozprawie w dniu 20 stycznia 2023 r. Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z zeznań świadka B. S., na okoliczności jak w piśmie pełnomocnika uczestnika datowanym na 22 stycznia 2020 r. (k. 1075 – 1076). Kontynuacja przesłuchania miała miejsce na rozprawie w dniu 27 stycznia 2023 r. (k. 1333).

We wniosku złożonym 11 marca 2022 r. (datowanym na 10 marca 2022 r., k. 1151) D. F. wystąpiła o przyznanie jej wynagrodzenia w kwocie 1.650,75 zł brutto. W dniu 22 listopada 2022 r. D. F. złożyła skorygowany wniosek o przyznanie wynagrodzenia, powołując się na realizację czynności po dacie wcześniejszego wniosku i wnosząc o przyznanie jej kwoty 1.947,88 zł brutto.

Prawomocnym postanowieniem z 27 stycznia 2023 r. wysokość wynagrodzenia biegłej D. F. za sporządzenie w niniejszym postępowaniu opinii, zleconej postanowieniami z 1 i 16 czerwca 2021 r., Sąd określił na kwotę 1.947 zł 88 gr brutto, obejmującą należny od biegłego podatek od towarów i usług,. Tymczasowo obciążono wnioskodawcę i P. K. jako uczestnika postępowania obowiązkiem zapłaty na rzecz biegłej D. F. wyżej określonego wynagrodzenia, wskazując, że do kwoty 1.500 zł zostanie ono pokryte z zaliczki na wydatki związane ze sporządzeniem opinii biegłego uiszczonej przez wnioskodawcę 24 stycznia 2020 r. na rachunek sum na zlecenie tutejszego Sądu, a do kwoty 447 zł 88 gr zostanie ono pokryte z zaliczki na wydatki związane ze sporządzeniem opinii biegłego uiszczonej przez uczestnika 31 stycznia 2020 r. na rachunek sum na zlecenie tutejszego Sądu.

Postanowieniem z 24 lutego 2023 r. wydanym na posiedzeniu niejawnym (z urzędu) Sąd:

w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego i w zw. z art. 250 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego

do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. zwrócił się o:

a) wskazanie postępowań egzekucyjnych lub zabezpieczających prowadzonych przeciwko (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), przeciwko (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) lub przeciwko innym spółkom „grupy (...)” jako dłużnikom,

b) przedstawienie obecnych stanów tych postępowań i ich efektów finansowych, a w tym podanie informacji o sumach pieniężnych uzyskanych w rezultacie zajęć ruchomości, rachunków bankowych i wierzytelności oraz o sumach pieniężnych przekazanych wierzycielom (w szczególności w sprawach sygn. (...), (...), (...), (...)),

c) załączenie odpisów postanowień o zawieszeniu, umorzeniu lub innym ukończeniu tych postępowań, jeśli takie postanowienia wydano

– w terminie do 31 marca 2023 r.,

do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej T. K. (1) zwrócił się o:

a) wskazanie postępowań egzekucyjnych lub zabezpieczających prowadzonych przeciwko (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) lub przeciwko (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)),

b) przedstawienie obecnych stanów tych postępowań i ich rezultatów (w szczególności w sprawie sygn. (...)),

c) załączenie odpisów postanowień o zawieszeniu, umorzeniu lub innym ukończeniu tych postępowań, jeśli takie postanowienia wydano

– w terminie do 31 marca 2023 r.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu T. K. (1) w piśmie złożonym 7 marca 2023 r. (datowanym na 6 marca 2023 r.) poinformował i wyjaśnił, że przeciwko dłużnikowi (...) sp. z o.o. prowadził dwa postępowania egzekucyjne – o sygn. akt (...), które zostało umorzone w trybie art. 825 pkt 1 k.p.c. postanowieniem z 16 kwietnia 2019 r., oraz o sygn. akt (...), które zakończyło się wyegzekwowaniem całego roszczenia.

Z kolei Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. poinformował pismem z 13 marca 2023 r. (datowanym na 9 marca 2023 r., k. 1360), że prowadził 6 postępowań egzekucyjnych, z czego jedno pozostaje czynne, a 5 zostało umorzonych z uwagi na egzekucję bezskuteczną.

Postanowieniem z 19 kwietnia 2023 r. (k. 1368) ponownie wydanym na posiedzeniu niejawnym z urzędu, Sąd w trybie przepisów art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego (w redakcji sprzed 1 grudnia 2021 r.) w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 248 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego i w zw. z art. 250 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego zwrócił się do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. o udzielenie szczegółowych informacji o efektach finansowych postępowań egzekucyjnych i zabezpieczających wskazanych w informacji udzielonej Sądowi pismem datowanym na 9 marca 2023 r. (na wezwanie w postanowieniu z 24 lutego 2023 r.),

a w tym podanie informacji o sumach pieniężnych uzyskanych w rezultacie zajęć ruchomości, rachunków bankowych i wierzytelności oraz o sumach pieniężnych przekazanych wierzycielom,

a ponadto informacji o trybie dozoru, miejscu przechowania oraz wynikach inwentaryzacji i wyceny rzeczy ruchomych zajętych w październiku 2018 r. w rezultacie czynności Komornika na terenie (...) Handlowego (...) we W. (przy ul. (...))

– w terminie do 17 maja 2023 r.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. w piśmie z 25 kwietnia 2023 r. wskazał, że nie uzyskał żadnych sum pieniężnych z zajęć ruchomości, rachunków bankowych i wierzytelności oraz nie przekazał żadnych sum pieniężnych wierzycielom, a także podał, że wezwał „kuratora” do odebrania ruchomości, lecz do dnia sporządzenia pisma kurator tych ruchomości nie odebrał. Załączył wycenę wartości rynkowej ruchomości zajętej w postępowaniu egzekucyjnym o sygn. (...).

Na rozprawie w dniu 2 czerwca 2023 r. Sąd postanowił wobec ujawnionych okoliczności, dopuścić dowód z zeznań świadka w osobie kurator M. K., na okoliczność dostępnej kuratorowi wiedzy o lokalizacji, stanie i wartości rzeczy ruchomych, do których skierowano czynności w toku egzekucji komorniczej, jak również o przyczynach nieodebrania tych przedmiotów od Komornika i w celu przesłuchania świadka rozprawę odroczył na 30 czerwca 2023 r.

Na rozprawie w dniu 30 czerwca 2023 r. świadek kurator M. K. oświadczyła, że odmawia składania zeznań, wskazując że jest radcą prawnym. Ponadto świadek oświadczył, że nie ma żadnej wiedzy o okolicznościach objętych tezą dowodową postanowienia Sądu z 2 czerwca 2023 r. Świadek oświadczył, że Komornik nie wzywał jej do odbioru zajętych ruchomości znajdujących się w O. przy ul. (...).

Posiedzenie publikacyjne odbyło się 21 lipca 2023 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

(...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wpisana została do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...) (rejestracji dokonano 18 czerwca 2014 r. postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej, Wydział VI Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego).

W dacie powstania spółki kapitał zakładowy wynosił 10.000 zł i dzielił się na 10 udziałów po 1.000 zł, należących do P. K., sprawującego od początku funkcję prezesa zarządu.

W aktach rejestrowych znajdują się cztery protokoły nadzwyczajnych zgromadzeń wspólników (datowane na 3 marca 2017 r., 14 sierpnia 2017 r., 16 października 2017 r. i 19 grudnia 2017 r.), każdy z uchwałą odwołującą ze składu zarządu P. K. jako prezesa zarządu (i T. K. (2) jako wiceprezesa) oraz z uchwałą powołującą na stanowisko prezesa zarządu R. Ś.. Powyższe zmiany ujawniono w Krajowym Rejestrze Sądowym postanowieniem Sądu rejestrowego z 24 kwietnia 2018 r., na skutek wniosku złożonego dopiero 20 marca 2018 r.

R. Ś. pełnił funkcję prezesa zarządu do odwołania go uchwałą nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z 2 grudnia 2018 r., ostatnim prezesem zarządu (do wykreślenia jej z Rejestru) była B. D..

Postanowieniem z 11 kwietnia 2018 r. Sąd rejestrowy wszczął wobec spółki (...) sp. z o.o. postępowanie przymuszające do złożenia dokumentów finansowych za lata 2014, 2015 i 2016. Pismem złożonym 8 czerwca 2018 r. (datowanym na 6 czerwca 2018 r., k. 355 w aktach rejestrowych) P. K., podpisując się jako Prezes Zarządu Spółki „(...) sp. z o.o.”, o numerze KRS (...) , wniósł o przedłużenie terminu do złożenia wymaganych dokumentów finansowych za lata 2014 – 2016. Postępowanie przymuszające rozszerzono o obowiązek złożenia dokumentów za rok 2017 i 2018 postanowieniem z 18 lipca 2019 r. Postępowanie przymuszające umorzono 25 października 2019 r.

Spółka (...) sp. z o.o. z/s we W. została wykreślona

z rejestru postanowieniem z 28 października 2019 r.

W dniu 25 października 2019 r. (wg daty wpisu w KRS) nastąpiło połączenie w trybie art. 492 § 1 pkt 1) k.s.h. to jest poprzez przeniesienie całego majątku:

1) (...) Sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 5.000 zł; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu; dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2016 r.);

2) (...) Sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 5.000 zł; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu; dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2016 r.);

3) (...) Sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 5.000 zł; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu; dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2016 r.); zaległości (...) Sp.z o.o. wobec ZUS wpisane w KRS wynosiły 181.867,60 zł;

4) (...) sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 5.000 zł; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu; dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2016 r.);

5) (...) sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 5.000 zł; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu; dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2016 r.);

6) (...) sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 50.000 zł w tym aport 10.000 zł,; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu, dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2014 r.) ;

7) (...) sp. z o.o. KRS (...) (kapitał spółki 50.000 zł w tym aport 10.000 zł,; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu, dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2014 r.);

8) (...) sp. z o.o., KRS (...) (kapitał spółki 50.000 zł w tym aport 10.000 zł,; brak składanych sprawozdań finansowych do KRS od początku istnienia podmiotu, dzień kończący pierwszy rok obrotowy, za który należało złożyć sprawozdanie obrotowe: 31.12.2014 r.),

jako spółek przejmowanych na (...) sp. z o.o. (KRS (...)) jako spółkę przejmującą. Mając na uwadze fakt posiadania 100% udziałów w spółkach przejmowanych przez spółkę przejmującą dokonano połączenia zgodnie z art. 515 § 1 k.s.h. bez podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej. Uchwała o przekształceniu została podjęta przez nadzwyczajne zgromadzenia wspólników wszystkich spółek przejmowanych

z 6 sierpnia 2018 r.

Jedynym (aktualnie) wspólnikiem (...) sp. z o.o. jest P. K. posiadający 41 udziałów o łącznej wartości 41.000 zł. Funkcję prezesa zarządu pełnił od 15 września 2014 r. do momentu powołania na tę funkcję B. D. (w lipcu 2019 r.).

Postanowieniem z 16 kwietnia 2018 r. Sąd rejestrowy wszczął wobec spółki (...) sp. z o.o. postępowanie przymuszające do złożenia dokumentów finansowych za lata 2014-2016. Pismem z 15 maja 2018 r. R. Ś. jako prezes zarządu Spółki, wniósł o przedłużenie tego terminu. Postanowieniem z 22 czerwca 2018 r. nałożono na P. K., jako prezesa zarządu grzywnę w wysokości 5.000 zł, którą następnie przekazano do egzekucji.

Postanowieniem z 29 maja 2020 r. wszczęto postępowanie o rozwiązanie spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, które umorzono, wobec sprzeciwu wierzyciela, 1 października 2020 r.

(dowód:

informacja odpowiadająca odpisowi pełnemu z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego odnośnie (...) sp. z o.o. z/s we W. (KRS: (...)) oraz (...) Sp. z o.o. (KRS (...)), wg stanu na dzień 16 października 2017 r., k. 173v-176, 31 października 2019 r., k. 31-35,
dane ogólnie dostępne z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego;
akta rejestrowe tutejszego Sądu, nr KRS (...), k. 38-39, 235-253, 252, 283-284, 313, 336, 342, 349-350, 355, 360, 367, 377
akta rejestrowe tutejszego Sądu, nr KRS (...), k. 86, 324-325, 391, 403-458, 501-502 , 521-522, 526-527, 539-558, 566-567, 613)

(...) sp. z o.o. s.k. z/s w W., później (...) sp. z o.o. z/s w W. (nr KRS: (...)), a obecnie (...) sp. z o.o. w W. (nr KRS: (...)) jako kolejny następca prawny jest wierzycielem (...) sp. z o.o. z/s we W.. Wierzyciel posiada wierzytelności wynikające z umów najmu powierzchni handlowej i reklamowej, wynajmowanej przez Spółkę w Centrum Handlowym (...) we W.. Część zadłużenia powstała w czasie, gdy P. K. był członkiem zarządu Spółki, a część już po odwołaniu go z funkcji członka zarządu.

Strony łączyły cztery umowy najmu, z których wynikają wierzytelności wnioskodawcy, tj.: umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką (...) z dnia 22 września 2011 r. , umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką (...) z dnia 2 marca 2012 r., umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką „(...) i (...)” (następnie (...), a następnie na mocy aneksu nr (...) - „(...)”) z dnia 26 października 2012 r. polegająca na sprzedaży detalicznej artykułów odzieży damskiej i męskiej oraz akcesoriów i butów marek m. in. (...) i (...), a następnie (...) i innych, pod szyldem (...) oraz umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod nazwą (...) z dnia 18 lutego 2014 r.

Przedmiotowe umowy zostały zawarte przez (...) sp. z o.o. - poprzednika prawnego Wnioskodawcy, z poprzednikiem Spółki - (...) sp. z o.o.

W dniu 25 czerwca 2014 r. (...) sp. z o.o. oraz (...) sp. z o.o. zawarły umowy cesji praw i obowiązków, na mocy których prawa i obowiązki wynikające z trzech pierwszych ww. umów najmu wskazanych przejęła na siebie Spółka - ze skutkiem na dzień 24 lipca 2014 r. Umowa cesji w zakresie ostatniej umowy najmu została zawarta 18 czerwca 2014 r., ze skutkiem na dzień 20 czerwca 2014 r.

Dodatkowo wierzyciel oraz (...) sp. z o.o. zawarli w dniu 19 sierpnia 2014 r. umowę najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką T. lub (...), polegającej na sprzedaży detalicznej artykułów odzieży i obuwia oraz akcesoriów i torebek marki T..

Przedmiotowe umowy najmu mają zbliżoną treść, tj. wnioskodawca zobowiązał się do udostępnienia powierzchni i świadczenia innych usług, a (...) sp. z o.o. przez cały okres najmu zobowiązana była dokonywać wszelkich płatności przewidzianych postanowieniami umów najmu, w tym w szczególności Czynszu Najmu, Opłaty za Usługi, Opłaty Marketingowej, Opłaty Dodatkowej, Opłaty z tytułu Otwarcia oraz Innych Opłat, w terminach i w sposób określony w każdej z tych umów.

(dowód:

kserokopia umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką (...) z 22 września 2011 r. wraz

z aneksami, k. 60 - 91;
kserokopia umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką (...) z 2 marca 2012 r. wraz

z aneksami, k. 96 - 129;
kserokopia umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką „(...) i (...)” (następnie (...)) z dnia 26 października 2012 r. wraz z aneksami, k. 131 - 188;
kserokopia umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod nazwą (...) z 18 lutego 2014 r., k. 190 - 223;
kserokopia umowy cesji z 18 czerwca 2014 r., k. 225 - 230;
kserokopia umowy cesji z 25 czerwca 2014 r., 231 - 248;
kserokopia umowa najmu powierzchni handlowej z przeznaczeniem na prowadzenie działalności handlowej/usługowej pod marką T. lub (...) z dnia 19 sierpnia 2014 r., k. 250 - 284)

W dniu 16 października 2017 r. wnioskodawca oraz (...) sp. z o.o. zawarli kolejną umowę krótkoterminową, na czas oznaczony do 31 stycznia 2018 r. Zgodnie z ustaleniami stron miała ona wygenerować dodatkowy dochód ze sprzedaży, umożliwiając dłużnej spółce spłatę pozostałych zobowiązań wobec wierzyciela. Umowa ta zawierała uznanie długu w zakresie zobowiązań spółki wynikających z pozostałych umów najmu oraz harmonogram spłat, co było warunkiem jej zawarcia. W §8.17 umowy najemca przyznał, że jego zadłużenie wobec wynajmującego z różnych tytułów na dzień 5 października 2017 r. wynosiło 388.908 zł 69 gr. Według harmonogramu miało być spłacone w 11 ratach po 25.000 zł (łącznie 275.000 zł) do 26 stycznia 2018 r. Umowa dotyczyła najmu lokalu (...).

Wnioskodawcę i spółkę łączyły również dwie umowy na najem powierzchni magazynowej oraz jedna na najem powierzchni reklamowej.

(dowód:

- kserokopia umowy najmu powierzchni magazynowej z 19 grudnia 2014 r. wraz

z aneksami, k. 286-295;

- kserokopia umowy najmu powierzchni reklamowej z 30 grudnia 2016 r., k. 297 - 298;

- kserokopia umowa najmu z 16 października 2017 r. wraz z załącznikami, k. 688 – 724)

Wypowiedzenia tych umów zostały doręczone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. spółce, tj. jej pełnomocnikowi – r.pr. K. S. w dniu 28 sierpnia 2018 r.

Z uwagi na wypowiedzenie umów, wierzyciel wezwał swojego dłużnika do wydania bezumownie zajmowanych lokali, zastrzegając jednocześnie, że w przypadku braku wydania lokali zgodnie z treścią umów najmu, odłączy dopływ prądu do lokali na co spółka wyraziła zgodę w umowach najmu (§ 8.16 umów najmu).

Z uwagi względu na bezskuteczność czynności odbiorowych w dniu 3 września 2018 r., wnioskodawca wyznaczył kolejny termin wydania lokali na 6 września 2018 r. Po tych czynnościach wierzyciel w godzinach wieczornych odłączył zasilanie od lokali zajmowanych przez Dłużnika. Pomimo braku zasilania lokali w energię elektryczną spółka nie wydała lokali wnioskodawcy. W dniu 11 września 2018 r. pracownicy Centrum Handlowego (...) zauważyli, że w lokalach (...) i (...) dłużna spółka zainstalowała podsufitowe lampy akumulatorowe i wznowiła działalność we wszystkich lokalach. W ww. lokalach nieznani wierzycielowi mężczyźni sprawowali ochronę.

Wyrokiem z 25 sierpnia 2020 r., wydanym przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. nakazano pozwanemu (...) Sp. z ograniczoną odpowiedzialnością we W. opuszczenie, opróżnienie i wydanie powodowi (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. pomieszczenia stanowiącego lokal handlowy nr (...) o powierzchni 633,95 m^{(
2)} znajdujący się na poziomie +2 Centrum Handlowego (...) we W. przy ul. (...).

(dowód:

- kserokopia wypowiedzenia umów najmu dot. salonów (...), (...) i (...) wraz z potwierdzeniami doręczenia, k. 777-781;

- kserokopia informacji Komornika Sądowego T. C. z 5.09.2018 r., k. 783;

- kserokopie wezwań do wydania lokali z 29.08.2018 r. oraz z 4.09.2018 r., k. 785-786, 803-826;

- Korespondencja mailowa z 30.08.2018 r. i 4.09.2018 r. (przesłanie wezwań do wydanie lokali), k. 828-829;

- kserokopia protokołów z nieskutecznego odbioru lokali oraz notatki z oględzin lokali z 6.09.2018 r., k. 831-845;

- kserokopia notatka ochrony z 11.09.2018 r., k. 847;

- przesłuchanie świadka B. S. na rozprawie z 20.01.2023 r., czas nagrania od 00:03:44 do 01:23:17

- kserokopia wyroku z 25 sierpnia 2020 r., wydanego przez Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W., k. 1313)

Komornik Sądowy T. C. przy Sądzie Rejonowym w Obornikach, 9 października 2018 r. dokonał zajęcia ruchomości, które znajdowały się w lokalach oddanych pod wynajem dłużnika – (...) sp. z o.o. we W.. Szacunkowa wartość zajętych ruchomości wyniosła około 700.000 zł. Zajęte ruchomości oddano pod dozór B. W., która oświadczyła, że zleci dokonanie inwentaryzacji ruchomości przez profesjonalny podmiot.

(dowód - kserokopia protokołu zajęcia ruchomości z 9 października 2018 r. wraz z załącznikami stanowiącymi wykaz zajętych ruchomości, k. 911 – 991)

Wierzytelności wnioskodawcy względem (...) sp. z o.o. wynoszą 1.998.782,60 zł (kwota główna bez kosztów postępowań) i są częściowo, tj. łącznie do kwoty 297.168,10 zł objęte następującymi tytułami wykonawczymi:

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 22 maja 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...) - co do obowiązku zapłaty kwoty 57.693,00 zł;

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 9 lipca 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...) - co do obowiązku zapłaty kwoty 54.928,00 zł;

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 25 lipca 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...) - co do obowiązku zapłaty kwoty 54.209,00 zł;

- postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 10 września 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 19 sierpnia 2014 r., za Repertorium A nr (...) - co do obowiązku zapłaty kwoty 130.338,10 zł.

Pozostałe wierzytelności wierzyciela (nieobjęte wyżej wymienionymi tytułami) wynikają z umów najmu i obejmują zarówno dalsze płatności czynszowe, jak i kary umowne naliczone w związku z wypowiedzeniem umów najmu z winy spółki oraz w związku z bezumownym korzystaniem z lokali użytkowych, pomimo rozwiązania umów najmu.

Zadłużenie z tego tytułu wynosi łącznie 1.701.614,50 zł (przy czym jest jedynie kwota główna należności, bez uwzględniania odsetek, innych kosztów ubocznych i kosztów postępowań). Na kwotę tę składają się następujące pozycje:

- 189.638,44 zł z tytułu niepłaconych należności wynikających z umów najmu zawartych pomiędzy wnioskodawcą a spółką, która jest przedmiotem dalszego postępowania; dnia 28 listopada 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. (...)) udzielił wierzycielowi zabezpieczenia roszczenia o zapłatę należności czynszowych do kwoty 253.434,14 zł; pozew w tej sprawie został złożony 17 stycznia 2019 r.;

- 1.511.976,06 zł tytułem kar umownych za wypowiedzenie przez wierzyciela umów najmu ze skutkiem natychmiastowym z przyczyn zawinionych przez spółkę oraz wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokali - kwota ta również jest przedmiotem dalszego postępowania; dnia 11 grudnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. (...)) udzielił wierzycielowi zabezpieczenia roszczenia o zapłatę należności czynszowych do kwoty 1.685.261,67 zł.

(dowód:

- kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 22 maja 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S.

w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...), k. 300 - 309;

- kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 9 lipca 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...), k. 306;

- kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 25 lipca 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S.

w dniu 27 czerwca 2014 r., za Repertorium A nr (...), k. 311 - 313;

- kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 10 września 2018 r. (sygn. akt (...)), zaopatrujące

w klauzulę wykonalności akt notarialny sporządzony przez notariusza Ł. S. w dniu 19 sierpnia 2014 r., za Repertorium A nr (...), k. 315 - 318;

- zestawienie zadłużenia, k. 320;

- kserokopia faktur VAT i not obciążeniowych, k. 322 - 462;

- kserokopia postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie XVI Wydziału Gospodarczego z 28 listopada 2018 r. (sygn. (...)) o udzieleniu zabezpieczenia, k. 464 - 466;

- kserokopia pozew o zapłatę z 17 stycznia 2018 r. (bez załączników), k. 468-476;

- kserokopia postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie XVI Wydziału Gospodarczego z 11 grudnia 2018 r. (sygn. (...)) o udzieleniu zabezpieczenia, k. 478 - 481)

P. K. jest prezesem jeszcze kilku innych podmiotów, z których żaden od lat nie składa sprawozdań finansowych, zaś niektóre z nich mają ujawnione wpisy

o bezskutecznej egzekucji, np. takie jak: (...) sp. z o.o. (KRS (...)), który ma ujawnioną bezskuteczną egzekucję z 2015 r., (...) sp. z o.o. (KRS (...)) oraz (...) sp. z o.o. (KRS (...)).

W przypadku spółki (...) sp. z o.o. (KRS (...)) pod sygn. WR. VI NS.REJ. KRS (...), czy spółki (...) sp. z o.o. (KRS (...)) pod sygn. WR.VI.NS-REJ.KRS (...) sąd rejestrowy z urzędu wszczął postępowania o rozwiązanie spółek bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

(dowód:

- dane ogólnie dostępne z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego;

- akta rejestrowe tutejszego Sądu, nr KRS (...), nr KRS (...) oraz nr KRS (...))

Przeciwko P. K. postępowanie egzekucyjne prowadzone jest przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bełchatowie P. N. pod sygn. akt (...). Postępowanie skierowane jest to nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr (...) o pow. 1,2193 ha położonej w B., dla której Sąd Rejonowy

w B. prowadzi księgę wieczystą o nr KW (...).

Z księgi wieczystej wynika, iż oprócz wierzyciela egzekwującego, tj. (...) S.A. z/s w W. (hipoteka umowna do kwoty 2.055.000 zł), do księgi wpisana jest również hipoteka umowna do kwoty 1.800.000 zł na rzecz J. W.. Hipoteka ta zabezpiecza m.in. „w szczególności zapłatę kwoty 1.723.839 zł

w 12 ratach po 143.653,25 zł każda, płatnych do 1 dnia każdego miesiąca począwszy od maja 2017 r.”.

(dowód:

- kserokopia obwieszczenia o pierwszej licytacji nieruchomości z 5.08.2022 r., k. 1249;

- dane ogólnie dostępne z ekw.ms.gov.pl;

- wydruk z działu IV księgi numer (...), k. 1250-1251)

Zobowiązania (...) sp. z o.o. wymagalne wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego W. oraz wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. na dzień 31 października 2017 r. wynosiły łącznie 197.125,14 zł, w tym szczegółowo:

- zobowiązania (...) sp. z o.o. wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego W. wymagalne przed dniem 31.10.2017 r. lub na dzień 31.10.2017 r. – 116.022 zł, w tym podatek od osób prawnych za 2016 r. CIT wymagalny na dzień 31.03.2017 r.

- zobowiązania (...) sp. z o.o. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. wymagalne na dzień 31.10.2017 r. – 81.103,14 zł.

Na dzień 31 października 2017 r. spółka miała również w stosunku do (...) sp. z o. o. wymagalne zobowiązanie w kwocie 388.908,69 zł.

Łączne zobowiązania spółki (...) sp. z o.o. na dzień 31 października 2017 r. wynosiły 586.033,83 zł.

Spółka (...) sp. z o.o. nie posiadała aktywów, którymi mogłaby spłacić wymagalne na 31 października 2017 r. zobowiązania.

Złożona przez (...) Sp. z o.o. do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. deklaracja CIT – 8 za 2017 r. wykazująca dochód będący podstawą opodatkowania w kwocie 10.530,65 zł (różnicę pomiędzy przychodami a kosztami podatkowymi) nie wskazuje na istnienie środków pieniężnych w aktywach (...) sp. z o.o.

W związku ze składanymi przez (...) Sp. z o.o. do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. deklaracjami dla podatku od towarów i usług za I Q 2017, II Q 2017, III Q 2017, IV Q 2017 r. były składane w 2017 r. i 2018 r. korekty do wcześniej złożonych deklaracji VAT 7, które w znaczący sposób zmieniły pierwotne wartości kwot ewentualnego zwrotu dla podatnika:

Deklaracja VAT 7 za I Q 2017 r.:

wg deklaracji złożonej w dniu 25.04.2017 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki z poprzedniej deklaracji : 13.457 zł,

wg korekty deklaracji złożonej w dniu 07.02.2018 r. nie było już wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego na należnym; została wykazana kwota podlegająca wpłacie do Urzędu Skarbowego: 6.353 zł. ( zobowiązanie)

Deklaracja VAT 7 za II Q 2017:

wg deklaracji złożonej w dniu 25.07.2017 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym : 37.373 zł,

wg korekty deklaracji złożonej w dniu 06.08.2017 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym : 55.909 zł,

wg korekty deklaracji złożonej w dniu 07.02.2018 r. nie było już wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego na należnym, została wykazana kwota podlegająca wpłacie do Urzędu Skarbowego: 1.319 zł. ( zobowiązanie)

Deklaracja VAT 7 za III Q 2017r .:

wg deklaracji złożonej w dniu 23.10.2017 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym : 36.843 zł,

wg korekty deklaracji złożonej w dniu 27.10.2017 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym : 74.216 zł,

Deklaracja VAT 7 za IV Q 2017 r

wg deklaracji złożonej w dniu 25.01.2018 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym : 165.221 zł,

wg korekty deklaracji złożonej w dniu 03.04.2018 r. kwota wykazanej przez podatnika nadwyżki podatku naliczonego nad należnym: 9.664 zł.

(dowód:

- pisemna opinia biegłej sądowej licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego z 21.01.2022 r., k. 1123-1130;

- uzupełniająca opinia biegłej sądowej licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego z 29.09.2022 r., k. 1238-1243;

- ustna opinia uzupełniająca na rozprawie z 22.07.2022 r., czas nagrania od 00:03:09 do 00:54:16;

- ustana opinia uzupełniająca na rozprawie z 30.09.2022 r., czas nagrania od 00:06:23 do 00:17:24.)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych we W., w związku z prowadzonymi egzekucjami przeciwko (...) Sp. z o.o., które skierował do banku (...) S.A., (...) S.A. oraz (...) Bank (...) S.A. został poinformowany przez dłużnika o braku środków oraz o zbiegach egzekucji.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach Śląskich T. C. prowadząc postępowanie egzekucyjne ((...)) przeciwko dłużnikowi (...) nie otrzymał od spółki wykazu majątku. Egzekucja z rachunków bankowych dłużnika zajętych w toku ww. postępowania egzekucyjnego okazała się bezskuteczna.

Zobowiązania wobec Skarbu Państwa - Naczelnika US W. spółek przejętych przez (...) Sp.z o.o. (bez ujęcia zobowiązań (...) Sp.z o.o) wynosiły 240.587 zł, w tym:

- spółki (...) Sp. z o.o. – 48.447 zł;

- spółki (...) Sp. z o.o. – 2.084 zł;

- spółki (...) Sp. z o.o. – 30.391 zł;

- spółki (...) Sp. z o.o. – 76.963 zł;

- spółki (...) Sp. z o.o. – 14.748 zł;

- spółki (...) Sp. z o.o. – 67.954 zł.

(dowód:

- pisemna opinia biegłej sądowej licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego z 21.01.2022 r., k. 1123-1130;

- ustana opinia uzupełniająca na rozprawie z 22.07.2022 r., czas nagrania od 00:03:09 do 00:54:16;

- pisemna opinia uzupełniająca z 29.09.2022 r., k. 1238-1243;

- ustana opinia uzupełniająca na rozprawie z 30.09.2022 r., czas nagrania od 00:06:23 do 00:17:24.)

Zobowiązania (...) sp. z o.o. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oddział we W. na dzień 29 sierpnia 2022 r. wynosiły 144.131,29 zł. Zaległości sięgały marca 2017 r. Należności za okres od lutego 2016 r. do lutego 2017 r. zostały skutecznie wyegzekwowane.

(dowód:

- informacja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział we W. z 25.08.2022 r. oraz z 29.08.2022 r., k. 1198, 1200 - 1201)

Zobowiązania (...) sp. z o.o. wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Urzędu Skarbowego W. na dzień 31 sierpnia 2022 r. wynosiły:

z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) za:

2016 r. w wysokości 89.987,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

Zaległość podatkowa została objęta tytułem wykonawczym nr (...)z dnia 06.12.2017 r.

odsetki od niezapłaconej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiąc 12/2017r. w wysokości 25 zł oraz koszty upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr,

Na ww. odsetki został wystawiony tytuł wykonawczy nr (...)w dniu 21.05.2018 r.

- 2017 r. w kwocie 1.580 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz koszt upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr, (zaległość podatkowa została objęta tytułem wykonawczym nr (...) w dniu 25.05.2018 r. na kwotę 1.580 zł),

z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych PIT za:

03/2017 r. w wysokości 2.069 zł,
04/2017 r. w wysokości 2.401 zł,
05/2017 r. w wysokości 2.183 zł,
06/2017 r. w wysokości 2.590 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr(...) z dnia 14.03.2018 r.),

07/2017 r. w wysokości kwota 2.668 zł,
08/2017 r. w wysokości kwota 2649 zł,
09/2017 r. w wysokości kwota 2.222 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 14.03.2018 r.),

-10/2017 r. w wysokości 2.071 zł,

-11/2017 r. w wysokości 2.119 zł,

-12/2017 r. w wysokości 1.856 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 14.03.2018 r.),

z tytułu podatku od towarów i usług VAT-7:

- I kwartał 2017 r. w wysokości 6.353 zł,

II kwartał 2017 r. w wysokości 1.319 zł,
III kwartał 2017 r. w wysokości 1.581 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 15.03.2018 r .).

Wobec (...) Sp. z o.o. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o.) nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skutecznie egzekucję. (...) Sp. z o.o. jako następca prawny przejął zaległości przejętych spółek – w tym (...) Sp. z o.o. oraz:

1 ) (...) sp. z o.o. NIP: (...) – posiada zobowiązania z tytułu –

podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) za:

2017 r. w wysokości 10.547 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość podatkowa została objęta tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.),

odsetki od niezapłaconej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiąc 12/2017r. w wysokości 164 zł wraz z kosztami upomnienia w wysokości 11,60 zł.

podatku dochodowego od osób fizycznych PIT za:

02/2017 r. w wysokości 2.574 zł,
03/2017 r. w wysokości 1.826 zł,

04/2017 r. w wysokości 3.213 zł,

- 05/2017 r. w wysokości 3.053 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.),

06 /2017 r. w wysokości 3.675 zł
07/2017 r. w wysokości 3.737 zł,
08/2017 r. w wysokości 3.727 zł,
09/2017 r. w wysokości 3.380 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.),

-10/2017 r. w wysokości 3.195 zł,

-11/2017 r. w wysokości 2.511 zł,

-12/2017 r. w wysokości 2.310 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.),

podatku od towarów i usług VAT-7 za:

-1 kwartał 2018 r. w wysokości 4.699 zł.

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.).

2) (...) sp. z o.o., NIP: (...) posiada zobowiązania z tytułu –

podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4R) za:

01/2019 r. w wysokości 142 zł,
02/2019 r. w wysokości 142 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 08.03.2022 r.),

03/2019 r. w wysokości 536 zł,
04/2019 r. w wysokości 142 zł,
05/2019 r. w wysokości 142 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 08.03.2022 r.),

06/2019 r. w wysokości 142 zł,
07/2019 r. w wysokości 142 zł,
08/2019 r. w wysokości 142 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 08.03.2022 r.),

09/2019 r. w wysokości 275 zł wraz z odsetkami za zwłokę.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 08.03.2022 r.),

-10/2019 r. w wysokości 93 zł,

-11/2019 r. w wysokości 93 zł,

-12/2019 r. w wysokości 93 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 08.03.2022 r.).

3) (...) Sp. z o.o., NIP: (...) posiada zobowiązania z tytułu –

podatku dochodowego od osób prawnych CIT za:

2017 r. w wysokości 7.169 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr,

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 04.03.2022 r.),

odsetki od niezapłaconej zaliczki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za miesiąc 12/2017r. w wysokości 112 zł.

podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4R) za :

07/2017 r. w wysokości 2.688 zł,
08/2017 r. w wysokości 3.598 zł,
09/2017 r. w wysokości 3.214 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 07.03.2022 r.),

-10 /2017 r. w wysokości 3.263 zł

-11/2017 r. w wysokości 3.266 zł,

-12/2017 r. w wysokości 3.273 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 07.03.2022 r.),

-01/2018 r. w wysokości 1.927 zł,

-02/2018 r. w wysokości 1.217 zł,

-03/2018 r. w wysokości 697 zł,

-04/2018 r. w wysokości 79 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 07.03.2022 r.).

4) (...) Sp. z o.o., NIP (...) posiada zobowiązania z tytułu –

podatku dochodowego od osób prawnych CIT za:

2017 r. w wysokości 1.629 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

odsetki od niezapłaconej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiąc 12/2017r. w wysokości wraz z należnymi kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr,

podatku dochodowego od osób fizycznych PIT za okres :

03/2017 r. w wysokości 3.062,zł,
04/2017 r. w wysokości 4.542 zł,
05/2017 r. w wysokości 4.578 zł,
06/2017 r. w wysokości 3.979 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022r.),

07/2017 r. w wysokości 5.050zł,
08/2017 r. w wysokości 6.251 zł,
09/2017 r. w wysokości 3.775 zł,

plus odsetki za zwłokę oraz koszty na powyższe zaległości.

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr .

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

-10/2017 r. w wysokości 3.514 zł,

-11/2017 r. w wysokości 3.717 zł,

-12/2017 r. w wysokości 3.738 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022r.),

03/2017 r. w wysokości wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości l1 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022r.).

01/2018 r. w wysokości 5.275 zł,
02/2018 r. w wysokości 4.114 zł,
03/2018 r. w wysokości 79 zł,
04/2018 r. w wysokości 39 zł,

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2O22r.),

podatku od towarów i usług VAT-7 za okres:

I kwartał 2017 r. w wysokości 512 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.)

III kwartał 2017 r. w wysokości 3.302 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

IV kwartał 2017 r. w wysokości 19.807 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.)

5) (...) Sp. z o.o., NIP: (...) posiada zobowiązania z tytułu:

podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT-4R) za okres:

01/2019 r. w wysokości 1.936 zł, wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

02/2019 r. w wysokości 1.888 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

03/2019 r. w wysokości 1.689 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

04/2019 r. w wysokości 1.387 zł, wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

05/2019 r. w wysokości 1.518 zł, wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

Zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.

06 /2019 r. w wysokości 1.613 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

07/2019 r. w wysokości 868 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

08/2019 r. w wysokości 858 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

09/2019 r. w wysokości 1.559 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

-10/2019 r. w wysokości 277 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

- 11/2019 r. w wysokości 93 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

- 12/2019 r. w wysokości 93 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(zaległość objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

podatku od towarów i usług VAT-7 za okres:

01/2018 r. w wysokości 41 zł,
02/2018 r. w wysokości 15 zł,
03/2018 r. w wysokości 159 zł

wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległości podatkowe objęte zostały tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

03/2018 r. w wysokości 28 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) w dniu 09.03.2022 r.),

04/2018 r. w wysokości 520 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.),

08/2018 r. w wysokości 206 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 09.03.2022 r.).

6) (...) Sp. z o.o., NIP (...) posiada zobowiązania z tytułu:

podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) za:

2017 r. w wysokości 13.056 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022r.),

- odsetki od niezapłaconej zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w kwocie 203 zł,

podatku od towarów i usług VAT-7K za okres:

-I kwartał 2017 r. w wysokości 24.444 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r.),

II kwartał 2017 r. w wysokości 29.711 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

(ww. zaległość podatkowa objęta została tytułem wykonawczym nr (...) z dnia 02.03.2022 r. (,

III kwartał 2017 r. w wysokości 743 zł wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztami upomnienia w wysokości 11 zł 60 gr.

Organ egzekucyjny prowadzi postępowania egzekucyjne wobec (...) sp. z o.o. na podstawie tytułów wykonawczych:

- (...), (...) - postępowanie egzekucyjne wszczęte 02.03.2022 - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP. Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o,): (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...),(...), (...), (...),

(...), (...), (...),

(...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP.Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o,): (...), (...), (...),

(...), (...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP.Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o,): (...), (...), (...), (...), (...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP.Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o,): (...), (...), (...),

(...), (...), (...),

(...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP. Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o.): (...) (...) (...),

(...), (...), (...) – nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skutecznie egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...). Z 0.0. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o.): (...), (...), (...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne,

- tytuły wykonawcze pierwotnie wystawione na podmiot (...) SP.Z O.O. KRS (...) (po przekształceniu (...) sp. z o. o.): (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...) - nie ustalono majątku, z którego można by prowadzić skuteczną egzekucję, postępowanie egzekucyjne bezskuteczne.

(dowód:

- informacja Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z 31.08.2022 r., k. 1203-1236)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu T. K. (1) prowadził przeciwko dłużnikowi (...) Sp. z o.o. we W. dwa postępowania egzekucyjne:

- o sygn. akt (...) z wniosku wierzyciela (...) Cypr, które zostało umorzone w trybie art. 825 pkt 1 k.p.c. postanowieniem z 16 kwietnia 2019 r.

- o sygn. akt (...) z wniosku wierzyciela Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. we W., prowadzone w oparciu o tytuł wykonawczy – nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu sygn.. akt (...) z dnia 24 kwietnia 2017 r., gdzie całość roszczenia objętego wnioskiem egzekucyjnym została wyegzekwowana.

(dowód:

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 06.03.2023 r. wraz z załącznikami będącymi postanowieniami o umorzeniu postępowania oraz postanowieniem końcowym o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego, k. 1356-1358)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. – według stanu na dzień 9 marca 2023 r. - prowadził jedno czynne postępowania egzekucyjne przeciwko dłużnikowi (...) sp. z o.o. z/s we W. o sygn. akt (...), gdzie zaległość dłużnika na ww. dzień wynosiła:

- należność główna 54.928 zł,

- koszty procesu 320 zł 38 gr,

- koszty zastępstwa w procesie 120 zł,

- koszy zastępstwa w egzekucji 1.350 zł

oraz koszty egzekucyjne, które zostaną ustalone w toku dalszej egzekucji.

Sprawa prowadzona na podstawie tytułu wykonawczego akt notarialny notariusza Ł. S. z 27 czerwca 2014 r., repertorium A numer (...) zaopatrzony

w klauzulę wykonalności z 28 maja 2018 r. Postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu, XV Wydział Gospodarczy z 22 maja 2018 r. sygn. akt (...) zaopatrzony w klauzulę wykonalności z 28 maja 2018 r.

Wskazany komornik sądowy umorzył 5 postępowań egzekucyjnych wobec (...) sp. z o.o. z/s we W. z uwagi na bezskuteczne egzekucje ((...), (...), (...), (...) oraz (...)). Suma należności głównych,

w których postępowania egzekucyjne zostały umorzone wynosiła 643.141 zł 7 gr.

(dowód:

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. z 6.03.2023 r. wraz z załącznikami będącymi postanowieniami o umorzeniu postępowań egzekucyjnych, k. 1356-1366)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. nie uzyskał żadnych sum pieniężnych w związku z zajęciem ruchomości, rachunków bankowych i wierzytelności oraz nie przekazał żadnych sum pieniężnych wierzycielom.

W dniu 9 października 2018 r. Komornik zajął ruchomości w postaci produktów odzieżowych w ilości około 7.500 sztuk będących własnością dłużnej spółki. W związku z „agresywnym zachowaniem” przedstawicieli dłużnej spółki, odmową przyjęcia ruchomości pod dozór i obawą przed ich ukryciem, zajęte ruchomości zostały odebrane dłużnikowi. Przeprowadzone licytacje okazały się bezskuteczne, a wierzyciel nie złożył wniosku o przejęcie zajętych ruchomości na własność.

Ruchomości zostały w lipcu 2019 r. wycenione przez biegłego. Na podstawie zastosowanej metody wyceny przy uwzględnieniu kryteriów kwalifikacji (między innymi: aktualność kolekcji według trendów, popyt rynkowy na ruchomości marek premium i luksusowych, postrzeganie poszczególnych marek przez potencjalnych odbiorców, wiek kolekcji), oględzin stanu jakościowego i wiedzy eksperckiej, wartość ruchomości biegły ustalił na 20 % wartości z 9 października 2018 r. (według spisu z natury), czyli na kwotę 709.700 zł.

Według Komornika, zainteresowani nabyciem ruchomości oferowali za nie 10 – 20 tysięcy złotych.

(dowód:

- wycena wartości rynkowej ruchomości zajętych w postępowaniu (...), k. 1374-1383,

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. z 25 kwietnia 2023 r., k. 1384)

Postanowieniem z 8 września 2022 r. Sąd Rejonowy w Obornikach, I Wydział Cywilny, w sprawie z wniosku Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. o stwierdzenie likwidacji niepodjętego depozytu (sygn. akt (...)), ustanowił kuratora dla (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowy w Obornikach pod. Wyznaczono kuratora w osobie radcy prawnego M. K.. Następnie postępowanie zostało zawieszone postanowieniem z 16 maja 2023 r.

Zdaniem Komornika kuratora wezwano do odebrania ruchomości, które znajdują się w O. przy ul. (...) (adres Kancelarii (...)), czemu kurator przed tutejszym Sądem zaprzeczył.

(dowód:

- postanowienie Sądu Rejonowego w Obornikach I Wydziału Cywilnego z 8 września 2022 r., k. 1387,

- informacje podane przez pełnomocnika wnioskodawcy na rozprawie w dniu 2 czerwca 2023 r., k. 1389,

- pismo Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Obornikach T. C. z 25 kwietnia 2023 r., k. 1384)

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, co następuje.

Wniosek wierzyciela – co do zasady – wymagał uwzględnienia.

I. W postępowaniu P. K. i jego motywach, ustalonych na podstawie dostępnego materiału dowodowego nie da się wskazać niczego ekskulpujacego czy egzonerującego. Stwierdzona niewypłacalność (utrwalona i nieusuwalna), utrata zdolności operacyjnych przedsiębiorstwa spółki oraz oczywisty brak własnego wniosku spółki – dłużnika (choćby i zwróconego z przyczyn formalnych) stanowią dodatkową podstawę domniemania faktycznego, że uczestnik – jako członek zarządu spółki w roku 2017 – zaniechanie w złożeniu wniosku zawinił. Ostatecznie, przedsiębiorstwo spółki uległo rozkładowi do stopnia równającego się faktycznej anihilacji.

Nie można wykluczyć, że motywacje P. K. polegały na dobrej wierze w rozwój „holdingu modowego”, wedle pomysłów i kontaktów uczestnika. Ambitnej wizji nie towarzyszyła jednak refleksja nad kwestiami trywialnymi: niedostatecznym poziomem obrotów, wzrostem kosztów oraz wymogami (nieskomplikowanymi) obowiązującego porządku prawnego. Uczestnika Sąd ocenia według rezultatów a nie intencji, bo taka jest specyfika wymiaru sprawiedliwości w sprawach upadłościowych. Orzeczenie zakazu stanowi wyraz dezaprobaty wobec beztroskiego kreowania i organizowania działalności gospodarczej, opartej na bezkrytycznej wierze w umiejętność dywersyfikacji kosztów (najprawdopodobniej lokowanych w multiplikowanych spółkach (...)) oraz niewyczerpywalną cierpliwość kluczowego partnera, rzekomo stawianego „pod ścianą” przez dłużnika, zapewniającego klientom Galerii (przecież nie w trybie monopolistycznym) dostęp do modnych towarów odzieżowych z segmentu marek premium i luksusowych.

Jeżeli warunki dyktowane przez wynajmującego powierzchnie były zbyt surowe, należało skorzystać z procedur restrukturyzacyjnych, zapewniających dłużnikowi zabezpieczenie majątku. Zamiast tego, P. K. bezpodstawnie czekał na negocjacyjny przełom w stosunkach z gospodarzem (...). Ambitny projekt biznesowy mógłby wówczas ratować / sanować pod fachowym nadzorem doradcy restrukturyzacyjnego, zachowując przedsiębiorstwo zabezpieczone mocą ustawy przed indywidualnie dochodzonymi roszczeniami wierzycieli. Musiałby jednak działać zgodnie z literą prawa, wyłącznie w dobrej wierze i całkowicie transparentnie, zamiast realizować własne pomysły, których logika pozostała w sprawie zakazowej nieodgadniona, mimo długotrwałych sesji wideokonferencyjnych z udziałem uczestnika.

Uczestnik sugerował, że działania wnioskodawcy były intencjonalnie podejmowane w złej wierze, skierowane na usunięcie jego biznesu z (...), przejęcie towaru i zwolnienie miejsca dla jakiegoś podmiotu „sprzymierzonego”, a zarazem wobec P. K. konkurencyjnego. Nie wiadomo jednak, kto miałby być dalszym beneficjentem rzekomo wiarołomnych i bezpodstawnie agresywnych działań dostawcy powierzchni („cui prodest, cui bono ?” ). Gospodarz domu handlowego po prostu był niezadowolony z przebiegu stosunków z danym najemcą, który nie dostarczał odpowiednio wysokich, a przede wszystkim regularnych wpływów, nie zapewniał więc maksymalizacji zysku z wynajmu. Nic nie wiadomo o tym, aby gospodarz upatrzył sobie kogoś konkretnie jako następcę spółek (...) i wprowadził takiego przedsiębiorcę na miejsce kojarzonych z nim sklepów.

Odnosząc się do rozłożenia kosztów osobistego de facto biznesu P. K. na kilka spółek – najwyraźniej wyrafinowane pomysły na optymalizację kosztów „modowego” holdingu zawiodły, czego dowodem są problemy w regulowaniu należności publicznoprawnych, elementarnych dla planowania i prowadzenia wszelkiego biznesu. Ujawnione w sprawie zaległości powstawały w latach 2016 – 2017, a więc w czasie sprzed pandemii i wybuchu inflacji (w konsekwencji wojny za wschodnią granicą), kiedy warunki prowadzenia działalności gospodarczej odpowiadały wieloletniej polskiej normie.

Słusznie biegły wskazuje, że nawet w okresach pozostawania formalnie poza składem poszczególnych zarządów P. K. działał jako „S. director” grupy spółek z o.o. (...), połączonych aktem z października 2019 r. Świadczą o tym następujące okoliczności:

- przejęcie w październiku 2019 r, przez (...) (numer KRS: (...)) ośmiu innych spółek, w tym (...) (numer KRS: (...)),

- od 2015 r. P. K. był jedynym wspólnikiem w (...),

- od 2015 r., z kilkumiesięczną przerwą w ciągu roku 2018, jedynym wspólnikiem w (...) były spółki kontrolowane przez P. K. – (...), a następnie (...), przy czym ta druga była wspólnikiem w kluczowym okresie października 2018 r. (wejście Komornika do sklepów w Centrum Handlowym (...)); w (...) (numer KRS: (...)) P. K. jest jedynym wspólnikiem i był (do 2019 r.) jedynym członkiem zarządu,

- nieustalony w niniejszym postępowaniu zakres rzeczywistego zaangażowania R. Ś. (jako prezesa zarządu (...), ujawnionego w KRS dopiero wpisem z 24 kwietnia 2018 r.) w prowadzenie spraw spółki,

- pismem złożonym 8 czerwca 2018 r. (datowanym na 6 czerwca 2018 r., k. 355 w aktach rejestrowych) P. K., podpisując się jako Prezes Zarządu Spółki „(...) sp. z o.o.”, o numerze KRS (...) , wniósł o przedłużenie terminu do złożenia wymaganych przez Sąd rejestrowych dokumentów finansowych za lata 2014 - 2016.

Wniosek o ogłoszenie upadłości (...) można było złożyć jeszcze w niezwłocznej reakcji na wejście Komornika do sklepów w (...). Należy pamiętać, że Sąd wówczas zabezpieczyłby majątek dłużnika – wnioskodawcy nie tylko przez ustanowienie tymczasowego nadzorcy sądowego, ale także (najprawdopodobniej) przez zawieszenie toczącego się postępowania egzekucyjnego, co powstrzymałoby działania Komornika. Nadzorca, na wypadek objęcia funkcji syndyka po ogłoszeniu upadłości, przystąpiłby niezwłocznie do inwentaryzacji i oszacowania zajętych ruchomości, w celu oceny możliwości pokrycia kosztów postępowania (w świetle art. 13 Prawa upadłościowego). Zapewne byłoby to możliwe pod warunkiem przygotowania szybkiej wyprzedaży likwidacyjnej, w outletowym stylu, dopóki towar byłby modny i „chodliwy” (z aktualnych kolekcji). Oddanie spraw spółki w ręce syndyka nadzorowanego przez sądowe organy postępowania upadłościowego mogło istotnie urealnić (co nie znaczy – zagwarantować) perspektywy zaspokojenia wierzycieli.

W końcowej fazie niniejszej sprawy ustalono, że dostępnych aktywów majątkowych spółki w zasadzie nie spieniężono. Zajęty w postępowaniu komorniczym ruchomy majątek spółki stał się dobrem faktycznie zmarnowanym, przy biernej postawie wierzyciela – wnioskodawcy. Jego wiodącym motywem było spowodowanie natychmiastowego i bezpowrotnego zatrzymania działalności sklepów kontrolowanych przez P. K., a uzyskanie zaspokojenia w rezultacie czynności egzekucyjnych było celem akcydentalnym. Poza tym, wierzyciel mógł własnym działaniem radykalnie przerwać proces zadłużania się swego kontrahenta, skoro był wierzycielsko legitymowany do złożenia własnego wniosku o ogłoszenie jego upadłości. Zamiast tego, przysłał do (...) Centrum Handlowego (...) wybranego Komornika z odległego okręgu, którego skuteczność ograniczyła się najprawdopodobniej do bezceremonialnego zajęcia sklepowego towaru i wyposażenia. Okoliczność ta miała kluczowe znaczenie dla miarkowania przez Sąd czasowego wymiaru orzekanego zakazu (2 lata, zamiast oczekiwanego przez wnioskodawcę maksymalnego wymiaru lat 10).

II. Wobec jednoznacznego ustalenia – o czym jeszcze dalej – że w rozpoznawanej sprawie, istotne z punktu widzenia prawnej oceny przesłanek orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej działania lub zaniechania o których mowa w art. 373 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe, miały miejsce po dniu 1 stycznia 2016 r., do ich oceny właściwe są przepisy ustawy – Prawo upadłościowe, w ich aktualnym brzmieniu (por. normę intertemporalną z art. 452 ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (tekst jedn. z 2019 r. – Dz. U. poz. 243, ze zm.). Dodatkowo, wobec skutecznego złożenia wniosku o orzeczenie zakazu w kwietniu 2020 r. zakres przedmiotowy orzekanego w niniejszej sprawie zakazu uwzględnia zmianę wprowadzoną z dniem 25 listopada 2018 r. przez ustawę z 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz. U. poz. 1629, ze zm.).

Zgodnie z art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego (w brzmieniu obowiązującym od 25 listopada 2018 r.) sąd może orzec pozbawienie na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji zarządcy sukcesyjnego, członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia osoby, która ze swojej winy:

1) będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w ustawowym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości albo,

1a) faktycznie zarządzając przedsiębiorstwem dłużnika, istotnie przyczyniła się do niezłożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w ustawowym terminie, albo

2) po ogłoszeniu upadłości nie wydała lub nie wskazała majątku, ksiąg rachunkowych, korespondencji lub innych dokumentów upadłego, w tym danych w postaci elektronicznej, do których wydania lub wskazania była obowiązana z mocy ustawy, albo

3) jako upadły po ogłoszeniu upadłości ukrywała, niszczyła lub obciążała majątek wchodzący w skład masy upadłości, albo,

4) jako upadły w toku postępowania upadłościowego nie wykonała innych obowiązków ciążących na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądu albo sędziego-komisarza, albo też w inny sposób utrudniała postępowanie.

Na podstawie art. 374 ust. 1 tej samej ustawy Sąd może orzec zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 373, wobec dłużnika będącego osobą fizyczną, także jeżeli niewypłacalność dłużnika jest następstwem jego celowego działania lub rażącego niedbalstwa (por. także zmienne w czasie art. 374 ust. 2 i art. 373 ust. 3 ustawy).

Przy orzekaniu zakazu sąd bierze pod uwagę stopień winy oraz skutki podejmowanych działań, w szczególności obniżenie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa upadłego i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli (art. 373 ust. 2 zd. 1). Jednak mimo zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 373 ust. 1 pkt 1), sąd może oddalić wniosek o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli został złożony wniosek o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego, postępowania układowego lub postępowania sanacyjnego, a rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli jest nieznaczny (art. 373 ust. 1a Prawa upadłościowego).

Prawo upadłościowe w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. zobowiązuje dłużnika do złożenia w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości (art. 21 ust. 1 Prawa upadłościowego). Jeżeli dłużnikiem jest osoba prawna albo inna jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, spoczywa na każdym, kto na podstawie ustawy, umowy spółki lub statutu ma prawo do prowadzenia spraw dłużnika i do jego reprezentowania, samodzielnie lub łącznie z innymi osobami (art. 21 ust. 2 Prawa upadłościowego). Osoby, o których mowa w ust. 1 – 2, ponoszą odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną wskutek niezłożenia wniosku w terminie określonym w ust. 1 lub 2, chyba że nie ponoszą winy. Osoby te mogą uwolnić się od odpowiedzialności, w szczególności jeżeli wykażą, że w terminie określonym w ust. 1 lub 2 otwarto postępowanie restrukturyzacyjne albo zatwierdzono układ w postępowaniu o zatwierdzenie układu (art. 21 ust. 3 Prawa upadłościowego). W przypadku dochodzenia odszkodowania przez wierzyciela niewypłacalnego dłużnika domniemywa się, że szkoda, o której mowa w ust. 3, obejmuje wysokość niezaspokojonej wierzytelności tego wierzyciela wobec dłużnika (art. 21 ust. 3a Prawa upadłościowego). Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, nie ponoszą odpowiedzialności za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w czasie, gdy prowadzona jest egzekucja przez zarząd przymusowy albo przez sprzedaż przedsiębiorstwa, na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jeżeli obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości powstał w czasie prowadzenia egzekucji (art. 21 ust. 5 Prawa upadłościowego).

Stosownie do treści art. 10 Prawa upadłościowego przesłankę ogłoszenia upadłości dłużnika będącego (z zastrzeżeniem przewidzianych wyjątków) przedsiębiorcą nadal stanowi jego niewypłacalność. W stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2016 r. dłużnika objętego podmiotowym zakresem stosowania ustawy (por. art. 5 – 9 i art. 491¹ ) uważało się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonywał swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych (art. 11 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego). Od 1 stycznia 2016 r. w art. 11 ust. 1 Prawa upadłościowego stanowi się, że dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. W art. 11 ust. 1a wprowadzono ustawowe domniemanie, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonywaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące. Dłużnik będący osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, jest niewypłacalny także wtedy, gdy jego zobowiązania pieniężne przekraczają wartość jego majątku, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące (art. 11 ust. 2 Prawa upadłościowego). Domniemywa się, że zobowiązania pieniężne dłużnika przekraczają wartość jego majątku, jeżeli zgodnie z bilansem jego zobowiązania, z wyłączeniem rezerw na zobowiązania oraz zobowiązań wobec jednostek powiązanych, przekraczają wartość jego aktywów, a stan ten utrzymuje się przez okres przekraczający dwadzieścia cztery miesiące (art. 11 ust. 5 Prawa upadłościowego).

Zgodnie z art. 376 ust. 1 zd. 1 ustawy postępowanie w sprawach o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej wszczyna się między innymi na wniosek wierzyciela.

III. Rozważając sprawę, należy na wstępie odrzucić tezę o fakultatywności zakazu, powielaną od lat w ślad za kilkoma niefortunnie tezowanymi orzeczeniami Sądu Najwyższego. Możliwość odstąpienia od orzekania zakazu, mimo wystąpienia przesłanek do tego, ustawodawca pozostawił sądowi wyłącznie w unikalnej sytuacji z art. 373 ust. 1a Prawa upadłościowego. Sąd nie ma prawa do orzekania uznaniowego, ilekroć: 1) ustalony stopień zawinienia uczestnika postępowania w sprawie zakazowej jest wyższy od znikomego, (zarazem) 2) związek przyczynowy między uchybieniami wymienionymi w art. 373 ust. 1 pkt 1 – 4 lub art. 374, a obniżeniem wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa i rozmiarem pokrzywdzenia wierzycieli jest wykazany.

Wierzycielska legitymacja wnioskodawcy w sprawie niniejszej nie może budzić zastrzeżeń. Dokumenty przedstawione przy wniosku stanowią niezbite dowody istnienia wierzytelności. Wnioskodawca wylegitymował się w szczególności tytułami wykonawczymi uzyskanymi przeciwko (...) sp. z o.o., a bezsporne jest, że stwierzone nimi należności pozostają niezaspokojone, skoro wszczęta egzekucja komornicza okazuje się nieskuteczna. Uczestnik nie kwestionował zresztą wierzycielskiej legitymacji do wystąpienia z rozważanym wnioskiem, skupiając się na zarzutach dotyczących postawy wierzyciela w przebiegu kontaktów gospodarczych z grupą spółek (...).

Bez cienia wątpliwości Sąd stwierdza, że P. K. jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)) nie wykonał w ustawowo przewidzianym terminie ciążącego na nim obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości tej spółki, a stan ten utrzymywał się (formalnie) już od połowy 2017 r., zważywszy na ujawnione informacje o narastającym już w tym czasie zadłużeniu publicznoprawnym i o zadłużeniu wobec wynajmującego. Przede wszystkim jednak, niezależnie od dat wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym, w uczestniku należy widzieć osobę faktycznie zarządzającą przedsiębiorstwem spółki, w ramach większej grupy spółek (...), której działalność przeanalizowała w opinii biegła D. F.. Nawet jeśli P. K. już w roku 2017 przestał być członkiem zarządu (...) sp. z o.o., to jako decyzyjna osoba kreująca „grupę (...) co najmniej istotnie przyczyniał się do utrzymywania w danej spółce stanu niezgodnego z wymogami Prawa upadłościowego (art. 373 ust. 1 pkt 1a Prawa upadłościowego).

Okoliczności istotne dla oceny zachowania P. K. w kontekście przesłanek orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, a w tym w szczególności co do:

czasu powstania niewypłacalności (z osobna – w jednej i drugiej postaci normatywnej, w stanach prawnych sprzed i od 1 stycznia 2016 r.) (...) sp. z o.o. we W. (numer KRS: (...)), względnie czasu powstania zagrożenia niewypłacalnością,
przyczyn tej niewypłacalności (lub zagrożenia niewypłacalnością),
oceny celowości działań zarządu (...) sp. z o.o. we W. podejmowanych od momentu powstania zagrożenia spółki niewypłacalnością,
wpływu tych działań na wartość ekonomiczną przedsiębiorstwa spółki i rozmiar ewentualnego pokrzywdzenia jej wierzycieli,

ze szczególnym uwzględnieniem stanu rozliczeń oraz perspektyw zaspokojenia należności wierzyciela – wnioskodawcy ze sprawy zakazowej,

zostały ustalone w możliwe drobiazgowy sposób, a następnie poddane pogłębionej analizie w ramach dowodu z opinii biegłego w osobie D. F., która w obszernej opinii pisemnej ze stycznia 2022 r., uzupełnionej na piśmie 29 września 2022 r., jak również podczas ustnego uzupełnienia opinii na rozprawach z 22 lipca 2022 r. i 30 września 2022 r., w tym w bezpośredniej konfrontacji z twierdzeniami uczestnika postępowania, dostarczyła Sądowi szczegółowych informacji i analiz pozwalających na jednoznaczną ocenę istoty niniejszej sprawy.

Opinia biegłej D. F. jest dla Sądu dostatecznie wiarygodna. Została sporządzona w sposób fachowy, rzeczowy i możliwie szczegółowy, co limitowane było faktycznym brakiem współpracy ze strony uczestnika postępowania i ograniczoną dostępnością oczekiwanych przez biegłą dokumentów. Opinia została uzupełniona w formie pisemnej na skutek udostępnienia biegłej dokumentacji przesłanej Sądowi przez Urząd Skarbowy i ZUS na wezwanie w postanowieniu z 22 lipca 2022 r. Biegła przesłuchiwana podczas rozprawy była konfrontowany na bieżąco z zarzutami, twierdzeniami oraz szczegółowymi pytaniami formułowanymi przez uczestnika postępowania, udzielając satysfakcjonujących Sąd, fachowych odpowiedzi, znajdujących jednoznaczne potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Wobec powyższego, Sąd podziela zasadnicze ustalenia biegłej, która w konkluzji szeroko cytowanych w ramach poprzedniej części niniejszego uzasadnienia ustaleń faktycznych wskazywała, że analiza tych danych prowadzi do wniosku, że niewypłacalność (...) sp. z o.o. z całą pewnością istniała na koniec października 2017 r. W ocenie Sądu, opartej na informacjach udzielonych przez ZUS i Urząd Skarbowy, wielość trwale nieregulowanych zobowiązań (...) sp. z o.o. występowała już w połowie 2017 r. i wówczas zaczął płynąć trzydziestodniowy termin do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Uwzględniając na korzyść uczestnika uwarunkowania wynikające z typowej w takich sytuacjach „inercji korporacyjnej”, niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości mogło być poczytywane za niezawinione jeszcze w ciągu września 2017 r. Zamiast przygotować wniosek o ogłoszenie upadłości P. K. „pozwolił” jednak odwołać się z zarządu spółki, przy czym akt ten należałoby uważać za skuteczny dopiero z dniem 20 marca 2018 r., kiedy to złożono do akt rejestrowych wniosek o ujawnienie zmian w składzie zarządu spółki, uwzględniony postanowieniem Sądu rejestrowego z 24 kwietnia 2018 r. Warto przypomnieć, że wniosek poparto ostatecznie aż czterema protokołami nadzwyczajnych zgromadzeń wspólników z uchwałami odwołującymi P. K. z zarządu (datowanymi na marzec, sierpień, październik i grudzień 2017 r.).

Ignorując wyraźny i bezwzględny obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości reprezentowanej przez siebie spółki, lekkomyślnie opierając się na niewątpliwie złudnym i błędnym – sądząc po efektach w postaci kumulacji długów – założeniu o możliwości rozwinięcia działalności i uzyskania rentowności na poziomie gwarantującym wyjście z niewypłacalności z pominięciem procedur sądowych, uczestnik doprowadził jedynie do zwiększenia stanu jej zobowiązań (w tym o charakterze publicznoprawnym) oraz do niewątpliwego niedoboru kapitału własnego. Zaniechanie, którego dopuścił się uczestnik, sprawiło, że wymagalne i nieregulowane zadłużenie sukcesywnie powiększało się, szybko osiągając rozmiary, które można lapidarnie opisać potocznym określeniem „bankructwo”. Decyzja o kontynuacji działalności mimo braku pozytywnych perspektyw, niewątpliwie pogorszyła wartość ekonomiczną przedsiębiorstwa spółki i miała negatywny wpływ na rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli. Prowadziło to bowiem do zawierania kolejnych umów i zakupów przez spółkę, co mogło narażać nowych i dotychczasowych kontrahentów na straty, zaś brak możliwości bieżącego kompensowania ponoszonych kosztów dostatecznymi wpływami ze sprzedaży niewątpliwie obniżał wartość ekonomiczną przedsiębiorstwa spółki.

Stwierdzona niewypłacalność (utrwalona i nieusuwalna), ostateczna utrata zdolności operacyjnych przedsiębiorstwa spółki oraz oczywisty brak własnego wniosku dłużnika (choćby i zwróconego z przyczyn formalnych) stanowią podstawę domniemania faktycznego, że uczestnik zaniechanie w złożeniu wniosku na koniec września 2017 r. zawinił, a jako (...) kontrolujący grupę (...) odpowiedzialny był za utrzymywanie tego stanu w późniejszym okresie, a w szczególności w rozsądnym insolwencyjnie terminie, kiedy to oddanie spraw spółki w ręce syndyka nadzorowanego przez sądowe organy postępowania upadłościowego mogło istotnie urealnić (co nie znaczy – zagwarantować) perspektywy zaspokojenia wierzycieli. Z takiej postawy nie da się wywieść korzystnych dla uczestnika skutków prawnych. P. K. jako reprezentant spółki, która popadła w stan niewypłacalności, ze swej winy, która miała postać co najmniej lekkomyślności (w ocenie stanu i perspektyw przedsiębiorstwa), połączonej z rażącym niedbalstwem (w ocenie znaczenia wymogów porządku prawnego), uchybił obowiązkowi złożenia samodzielnie wniosku o ogłoszenie jej upadłości, a następnie zaniedbał staranności wymaganej od osoby „faktycznie zarządzającej przedsiębiorstwem dłużnika”. Dla Sądu nie ulega wątpliwości, że uczestnik zawinił a stopień winy jego jest dostatecznie wysoki, by pozbawić go prawa dalszego prowadzenia działalności gospodarczej – nie definitywnie, a czasowo, w wymiarze dwóch lat.

Przepisy regulujące orzekanie zakazów odwołują się do winy w dwóch, zasadniczo odmiennych kontekstach. Po pierwsze – dla skuteczności wniosków zakazowych wymaga się w art. 373 ust. 1, by zachowania wymienione w punktach 1) – 4) były zawinione przez osobę takim żądaniem dotkniętą. Po drugie – wina stanowi jedno z kryteriów czasowego wymiaru zakazu określonych w art. 373 ust. 2. W tym aspekcie winę należy pojmować znacznie szerzej, odnosząc ją do ogółu okoliczności poprzedzających i towarzyszących upadłości, w tym zwłaszcza do powodów zaistnienia niewypłacalności.

Szczegółowe powody ekonomicznego niepowodzenia, którego doznała spółka (...), nie są znane. Przyjąć zatem trzeba, że mieściły się one w ramach normalnego ryzyka działalności gospodarczej. Nawet niezawinione (ewentualnie) trudności napotykane przez spółkę reprezentowaną przez uczestnika nie mogłyby znieść zagrożenia sankcją zakazową i zaważyć na całkowitym oddaleniu przedmiotowego wniosku. Aktywność w branży towarów odzieżowych segmentu premium jest poddana identycznym rygorom prawnym jak każdy inny przejaw działalności gospodarczej. W szczególności, wyjątków nie wprowadzają tu przepisy Prawa upadłościowego. Zdefiniowane ustawowo podstawy ogłoszenia upadłości mają charakter ściśle obiektywny, zatem wyabstrahowane są od podmiotowych czynników subiektywnej natury. Takie ustalenia i oceny mogłyby mieć znaczenie tylko w sprawie o otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego (co wymaga zbadania, czy dotychczasowa postawa dłużnika nie grozi pokrzywdzeniem wierzycieli).

Teoretyzując, stan aktywów majątkowych pozostałych w spółce mógłby skłonić Sąd do oddalenia wniosku, w razie stwierdzenia, że składniki rzeczowe majątku niewypłacalnego dłużnika nie wystarczają na bieżące regulowanie wydatków masy upadłości, natomiast zaangażowanie syndyka w windykację ewentualnych należności (handlowych i wszelkich innych) nie zapewniałoby dostatecznej gwarancji wydobycia środków przewyższających przewidywalne koszty postępowania upadłościowego, a więc i uzasadniających ryzyko zadłużania masy. Uprzedzając wątpliwość, jaką ktoś mógłby powziąć w związku z treścią art. 13 ust. 1 i 2 Prawa upadłościowego, należy podkreślić, że dla oceny zachowania przedsiębiorcy (czy też menadżera) w kontekście art. 21 Prawa upadłościowego obojętne jest, jak dłużnik ocenia perspektywy własnej upadłości. Dłużnik ma obowiązek bezwzględnie ujawnić swoją niewypłacalność we właściwym postępowaniu sądowym oraz poddać się kontroli i rozstrzygnięciu sądu co do możliwości pokrycia kosztów postępowania upadłościowego z pozostałych mu jeszcze aktywów majątkowych. W najmniejszym stopniu nie ekskulpuje dłużnika (czy też jego reprezentantów) subiektywne przekonanie o tym, że nie stać go już nawet na własną upadłość, jak i ocena, że jedynym beneficjentem upadłości mógłby być wierzyciel zabezpieczony prawnorzeczowo, który zachowuje się powściągliwie i do upadłości nie dąży, usatysfakcjonowany nabytymi hipotekami, zastawami lub przewłaszczeniami.

Jak wielokrotnie podkreślano w doktrynie i orzecznictwie, nie zwalnia z odpowiedzialności za nieterminowe złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości subiektywne przekonanie osoby na której obowiązek taki spoczywa, o tym czy ewentualny wniosek może być uwzględniony, czy też musi zostać oddalony z uwagi na dyspozycję art. 13 Prawa upadłościowego. Ocena merytoryczna wniosku należy do sądu upadłościowego. Oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości z uwagi na brak majątku ma fundamentalne znaczenie z punktu widzenia bezpieczeństwa i przejrzystości obrotu gospodarczego, pozwala bowiem potencjalnym kontrahentom podmiotu, wobec którego wniosek oddalono, uzyskać obiektywną i jednoznaczną informację o jego kondycji finansowej i innej majątkowej.

Wymogi formalne i fiskalne wniosku o ogłoszenie upadłości były (i są) wprawdzie wygórowane, ale nie były nieprzezwyciężalne. Zgodnie z art. 23 ust. 3 Prawa upadłościowego, jeżeli dłużnik nie może dołączyć do wniosku wykazów, zestawień i innych dokumentów, licznie wymaganych w ust. 1 (i 2), powinien podać przyczyny ich niedołączenia oraz je uprawdopodobnić, co powinno skutkować przyjęciem wniosku do rozpoznania. Po uchyleniu art. 32 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego (z dniem 30 marca 2013 r.), a nawet już od daty publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 maja 2012 r., P 11 / 10 (formalnie ograniczonego do spółek z o.o., ale tylko ze względu na realia sprawy przedstawionej przez Sąd powszechny), dłużnicy mogą bez ograniczeń ubiegać się o zwolnienie od kosztów sądowych, zarówno w zakresie opłaty od wniosku, jak i zaliczki na wydatki w toku postępowania.

Z innej strony – w świetle art. 25 Prawa upadłościowego nie było i nie jest zabronione, by dłużnik ostrożnie naprowadzał Sąd w kierunku oddalenia wniosku w trybie art. 13 ust. 1 i 2 Prawa upadłościowego, jeżeli obawiałby się upadłości i powierzenia mienia w ręce syndyka. W każdym razie jednak, dłużnik ma obowiązek ujawnić swoją niewypłacalność w przewidzianym do tego postępowaniu przed sądem upadłościowym lub restrukturyzacyjnym.

W kontekście winy, rozumianej w tym miejscu jako wąsko pojęta przesłanka orzeczenia (co do zasady) zakazu na podstawie art. 373 ust. 1 pkt 1) Prawa upadłościowego, P. K. nie ekskulpuje żadna z ujawnionych w postępowaniu okoliczności. Nie przedstawił bowiem uczestnik przekonującego wyjaśnienia, dlaczego nie zdecydował się złożyć wniosku o ogłoszenie upadłości spółki – nie tylko we właściwym terminie, ale w ogóle. Nie usprawiedliwiałaby uczestnika hipotetyczna nieznajomość przepisów Prawa upadłościowego. Obowiązkiem przedsiębiorcy (czy menadżera) jest wiedzieć o powinnościach nakładanych na niego przez przepisy ustaw w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest obojętne, z jakiego źródła przedsiębiorca tę wiedzę czerpie, o ile te same ustawy nie ustanawiają równoległego obowiązku informacyjnego po stronie instytucji państwa albo samorządu terytorialnego. Prawo upadłościowe takich przepisów nie zawiera i nie zawierało, zatem uczestnicy postępowań w sprawach zakazowych nie mogą zasłaniać się niewiedzą ani wskazywać na cierpliwą (do czasu) postawę wierzycieli. P. K. miał dość czasu, żeby nabyć świadomość istnienia reżimu upadłościowego, z jego nadzwyczajnymi powinnościami i ograniczeniami. A mówiąc krótko: nieznajomość prawa polskiego szkodzi (także) przedsiębiorcy lub menedżerowi.

Wszystkie te okoliczności przemawiają za uwzględnieniem wniosku o pozbawienie P. K. prawa prowadzenia działalności gospodarczej i pełnienia funkcji określonych w art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego, zgodnie z wynikającym z zasad współżycia społecznego postulatem wzajemnej rzetelności i uczciwości uczestników obrotu gospodarczego. Od osób prowadzących własną działalność gospodarczą albo będących reprezentantami spółek lub innych podmiotów uczestniczących w obrocie należy wymagać szczególnego profesjonalizmu i poszanowania interesów innych uczestników tegoż obrotu, z którymi wstępują w stosunki prawne. Obowiązki w tym zakresie ustanawiają przepisy szeregu ustaw, w tym Prawa upadłościowego. Równocześnie zachodzi potrzeba ochrony obrotu gospodarczego przed osobami, które działając na szkodę jego pozostałych uczestników, naruszają zasady uczciwości i rzetelności kupieckiej oraz poczucie bezpieczeństwa prawnego. Uczestnicy obrotu muszą legitymować się kwalifikacjami zawodowymi i osobistymi, a także przestrzegać określonych wzorców zachowań. Wymiar sprawiedliwości (w tym sądownictwo gospodarcze), w ramach swych kompetencji powinien czuwać nad utrzymywaniem ustanawianych przez ustawodawcę standardów postępowania w obrocie gospodarczym i bezwzględnie eliminować osoby, które ich nie spełniają – zarówno nierzetelnych przedsiębiorców, jak i nieodpowiedzialnych menedżerów.

W języku potocznym (zwłaszcza „dziennikarskim”) zwykło się mawiać, że dany przedsiębiorca „ogłosił upadłość”. Jest to oczywiście skrót myślowy, niedopuszczalny w wypowiedziach prawniczych, skoro każdorazowo ogłoszenie upadłości jest dziełem orzekającego w tym przedmiocie sądu, a nie wyrazem i efektem widzimisię przedsiębiorcy. Owo potoczne „ogłoszenie upadłości” można jednak rozumieć jako podanie przez przedsiębiorcę do publicznej wiadomości informacji o głębokim (choć niekoniecznie nieodwracalnym) niepowodzeniu prowadzonej przez niego działalności. Odbyć się to powinno właśnie w trybie przepisów Prawa upadłościowego, przez wystąpienie z własnym wnioskiem o ogłoszenie upadłości. Przed uruchomieniem Krajowego Rejestru Zadłużonych zwięzłą informację o tym niezwłocznie podawano do wiadomości na tablicy ogłoszeń w budynku danego sądu, a więc w miejscu publicznie dostępnym. Jak widać, złożenie własnego wniosku przedsiębiorcy ma ważkie znaczenie ostrzegawcze dla innych uczestników obrotu. Wynika z niego komunikat: „jestem bankrutem i jako bankrut kończę działalność” (znów w znaczeniu potocznym), względnie: „mam kłopoty, ale jeszcze nie zbankrutowałem, chcę za to podjąć działania sanacyjne z zastosowaniem procedur sądowych”. Jak już wspomniano, wiadomość taka może mieć kapitalne znaczenie dla kontrahentów, już zaangażowanych w sprawy upadającego przedsiębiorcy, względnie oceniających perspektywy przyszłej współpracy, czy też rozważających potrzebę podjęcia działań windykacyjnych i kalkulujących widoki ich powodzenia.

Podsumowując – po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd nie ma wątpliwości, że P. K. nie wykonał spoczywającego na nim ustawowego obowiązku z art. 21 ust. 2 w zw. z art. 21 ust. 1 Prawa upadłościowego, mimo pełnej świadomości sytuacji majątkowej i finansowej zarządzanej przez siebie spółki, w tym wiedzy o nieregulowaniu przez nią bezspornie wymagalnych zobowiązań pieniężnych (także publicznoprawnych) w znacznej wysokości, wobec co najmniej kilku wierzycieli, jak i wiedzy o znacznej i powiększającej się nadwyżce zobowiązań nad aktywami. Równie niewątpliwa jest wina uczestnika postępowania. Ponadto, P. K. jako osoba kreująca i kontrolująca grupę spółek z o.o. (...) niewątpliwie przyczynił się do utrzymywania stanu niezgodnego z wymogami Prawa upadłościowego, w okresie po odwołaniu go z zarządu (...) sp. z o.o.

IV. Ustalone powyżej zawinienie uczestnika i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli spowodowały, że nieuchronne było orzeczenie pozbawienia prawa prowadzenia działalności gospodarczej – co do zasady i w wymiarze przedmiotowym określonym w art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego. W wymiarze czasowym przesadne byłoby jednak uwzględnienie żądania wnioskodawców powyżej 2 lat, stąd też w punkcie II sentencji postanowienia orzeczono o jego oddaleniu w tym zakresie.

Rodzaj i stopień zawinienia uczestnika wstępnie omówiono już wyżej. Niewątpliwie uczestnik, jako przedsiębiorca i menedżer, powinien był przewidzieć skutki zaniechania złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, a w każdym razie musiał mieć świadomość obowiązku poinformowania innych uczestników obrotu o niewypłacalności zarządzanej przez siebie spółki. Konsekwencje zaniedbania, jakiego dopuścił się uczestnik, stanowią o stopniu jego zawinienia, ten zaś przesądza o konieczności uwzględnienia wniosku wierzycieli. Wykluczone jest więc, aby można było odstąpić od orzeczenia zakazu.

Wnioskodawca nie wykazał okoliczności mogących uzasadniać surowsze potraktowanie uczestnika. Na ocenę stopnia winy P. K., mierzonego według dyrektyw z art. 373 ust. 2 Prawa upadłościowego, wpływa niewątpliwie znaczna skala długów spółki, których ujawniona w postępowaniu suma wyniosła nie mniej niż 586.033 zł 83 gr. Z drugiej strony, nie ma słusznych powodów, aby sądzić, że finansowe załamanie przedsiębiorstwa zarządzanego przez uczestnika było zawinione jego intencjonalną nieuczciwością. W skali makro, przyczyną niewypłacalności mogły być okoliczności zasadniczo notoryjne, jak obniżenie koniunktury w branży, czyli stopniowe przenoszenie sprzedaży z tradycyjnych i drogich w utrzymaniu sklepów stacjonarnych do „sklepów” internetowych.

Ujawnione okoliczności nie pozwalają na zarzucenie uczestnikowi, że umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa doprowadził do upadku zarządzanej (a później kontrolowanej) przez siebie spółki (por. art. 374 Prawa upadłościowego). Błędem logicznym byłoby utożsamienie skutku (wstrzymanie płatności) z przyczyną niewypłacalności. Okoliczność, że spółka nie była w stanie wykonywać na bieżąco swoich wymagalnych zobowiązań, regulując je (co najwyżej i do czasu) wybiórczo i w granicach wyznaczonych doraźnymi możliwościami finansowymi, uzasadnia orzeczenie zakazu w oparciu o art. 373 ust. 1 pkt 1) lub 1a) Prawa upadłościowego, ale nie stanowi przesłanki orzekania takiego zakazu na podstawie art. 374 Prawa upadłościowego.

Na ocenę stopnia winy uczestnika, mierzonego według dyrektyw z art. 373 ust. 2 Prawa upadłościowego, dodatnio wpływa i to, że nie udowodniono dotychczas, aby działania (i zaniechania) P. K. były skierowane bezpośrednio na osiągnięcie ukrywanych przed wierzycielami korzyści w majątku osobistym lub u bliskich. Nie stwierdzono działań świadomie zorientowanych na wybiórcze zaspokajanie wierzycieli lub jego całkowite udaremnienie.

Okoliczność, że inni wierzyciele dotychczas nie zdecydowali się wystąpić z żądaniem orzeczenia zakazu wobec P. K., nie może przemawiać za całkowitym oddaleniem wniosku. Obiektywnie pozostają oni dotknięci skutkami menedżerskiej działalności uczestnika. Cierpliwość i powściągliwość innych potencjalnych wnioskodawców nie może jednak pozostać bez wpływu na treść orzeczenia, skoro wśród kryteriów czasowego wymiaru zakazu, określonych w art. 373 ust. 2, wymienia się rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli. Trzeba przyjąć, że w ich subiektywnym odczuciu pozostali wierzyciele (...) sp. z o.o. nie uważają się za pokrzywdzonych działalnością uczestnika na tyle, by którykolwiek z nich wystąpił z żądaniem orzeczenia wobec niego zakazu i żądanie to podtrzymał. Poza tym, niezależnie od wytaczania procesów o zapłatę, z zasady wierzyciele mogą własnym działaniem radykalnie przerwać proces zadłużania się swego kontrahenta, skoro są wierzycielsko legitymowani do składania wniosków o ogłoszenie jego upadłości.

Innymi, mniej subiektywnymi kryteriami czasowego wymiaru zakazu są obniżenie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa „nieupadłego” dłużnika i rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli jako skutki działań podejmowanych przez uczestnika. W tym zakresie, Sąd ponownie bazował na ustaleniach biegłego wskazujących na wyżej opisaną skalę długów spółki (znacznie ponad pół miliona zł) oraz jednoznacznie negatywną ocenę decyzji uczestnika (zarówno w roli prezesa zarządu, jak i (...) ) o kontynuacji nierentownej działalności, co w konsekwencji pogłębiło negatywne skutki w zakresie wartości ekonomicznej przedsiębiorstwa, jak i zwiększało rozmiar pokrzywdzenia wierzycieli. Ujawnione zadłużenie spółki reprezentowanej przez uczestnika – w specyficznej skali porównawczej, odmierzanej okolicznościami typowych spraw docierających do Sądu upadłościowego – może być ocenione jako znaczne, jednak nie na tyle, aby orzeczenie zakazu na dłużej niż dwa lata było bezwzględnie konieczne. Najwyższe wymiary zakazu należy raczej rezerwować dla właściwych „aferzystów gospodarczych”, przestępczą działalnością wywołujących wielomilionowe straty w różnych sferach obrotu gospodarczego i finansów publicznych.

Trzeba tu też przypomnieć o nieskuteczności egzekucji komorniczych i administracyjnych. Bierna postawa wierzyciela – wnioskodawcy wobec nieefektywnie od lat przebiegającego postępowania komorniczego (mimo zajęcia znacznej ilości wartościowych towarów, obecnie zdekapitalizowanych) jest okolicznością, którą Sąd przy ustalaniu czasowego wymiaru zakazu musiał uwzględnić jednoznacznie i w wysokim stopniu na korzyść uczestnika.

Być może nie należy odmawiać uczestnikowi osobistej uczciwości, bo trudno zakładać, aby postępowanie uczestnika było motywowane konsekwentnym lekceważeniem obowiązującego porządku prawnego i premedytowanym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej kosztem innych uczestników obrotu. Jakkolwiek okoliczności te przemawiają za orzeczeniem zakazu w niższym wymiarze czasowym niż oczekiwany przez wnioskodawcę, nie ekskulpują jednak P. K. w kontekście winy w zaniechaniu złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości zarządzanej przez siebie spółki, rozumianej tu jako generalna przesłanka orzeczenia zakazu na podstawie art. 373 ust. 1 pkt 1). Powstrzymując terminowe złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości (...) sp. z o.o. P. K. osobiście podjął oczywiste i nadmierne, nieuzasadnione okolicznościami ryzyko, wykazując się przy tym nielojalnością względem kontrahentów. Niezawinione (zasadniczo) konsekwencje tego stanu ponosili dotąd tylko wierzyciele spółki. Sprawiedliwości stanie się zadość, jeśli jego skutki, w postaci dolegliwości osobistej, odczuje teraz sam uczestnik.

Wniosek zakazowy co do zasady należało więc uwzględnić – na podstawie art. 373 ust. 1 pkt 1) Prawa upadłościowego. Wymiar czasowy orzeczonego zakazu (dwa lata), mimo że odbiegający od oczekiwań wnioskodawcy, Sąd uznał za optymalny, kierując się ustawowymi dyrektywami wymiaru zakazu z art. 373 ust. 2 i ważąc poczynione w ich wykonaniu, wyżej zreferowane ustalenia. Całkowite oddalenie wniosku można byłoby sensownie rozważać tylko w razie stwierdzenia znikomości winy uczestnika (jako winy w zaniechaniu, a nie winy w niewypłacalności), jej stopień był jednak niewątpliwie wysoki.

W tutejszym Sądzie zawsze orzekano zakaz w zakresie przedmiotowym dosłownie wziętym z treści art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego (i naprawczego), czyli od słów „prawa prowadzenia…” do słów „…lub stowarzyszeniu(a)”. Zdaniem Sądu niedopuszczalna jest tu jakakolwiek orzecznicza ingerencja. Nie wolno sądom swobodnie regulować spektrum zakazu zależnie od okoliczności sprawy, skoro w przepisie ustawodawca użył w centralnym miejscu spójnika „oraz” (czego chyba nie dopatrzyli się autorzy niektórych orzeczeń publikowanych), natomiast spójnik „lub” pojawia się w nim gdzie indziej i pełni utylitarną (a nie stricte normatywną) funkcję stylistyczno – porządkową. Abstrahując od dosłowności, należy uznać, że ograniczenie zakresu zakazu można by uzasadnić jedynie wyjątkowymi okolicznościami sprawy, a ściślej – nadzwyczajnymi uwarunkowaniami stwierdzanej przez sąd niewypłacalności. Mowa tu o wyobrażalnej przecież sytuacji, w której osoba efektywnie zarządzającymi cudzymi przedsiębiorstwami nie podołała wymogom indywidualnie prowadzonej działalności, względnie na odwrót – przedsiębiorca odpowiedzialnie działający w obrocie na własny rachunek, zawiódł wśród personalnych uwikłań i presji jako menadżer szerszego przedsięwzięcia z jego udziałem (do fiaska wystarczy czasem źle dobrać wspólników). Nie byłoby natomiast jakiegokolwiek uzasadnienia i słusznego powodu do ograniczenia zakresu zakazu wobec osoby, która całkowicie zignorowała obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, i to bez względu na przyczyny prawomocnie ustalonej niewypłacalności. Taki przedsiębiorca (czy też menadżer) nadużywa zaufania państwa, na którego terenie i zasadach prowadzi działalność, przede wszystkim jednak nadużywa zaufania innych uczestników obrotu gospodarczego, którym winien jest elementarną lojalność, rzetelność i uczciwość. Osoby takie należy eliminować z obrotu w pełnym spektrum sankcji zakazowej, pozbawiając je możliwości prowadzenia działalności i sprawowania funkcji we wszystkich przejawach, o których pamiętał ustawodawca redagując art. 373 ust. 1.

Wobec powyższego, na podstawie przytoczonych przepisów, a zwłaszcza art. 373 ust. 1 pkt 1) i pkt 1a) Prawa upadłościowego, Sąd orzekł jak w punktach I i II sentencji postanowienia z 21 lipca 2023 r.

V. Wobec oczywistej sprzeczności interesów, rozstrzygniętej na korzyść wnioskodawcy, na zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy przyznano mu od uczestnika zwrot poniesionych kosztów postępowania, stosownie do art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 520 § 3 zd. 1 k.p.c. Chociaż dolegliwość orzeczenia jest mniejsza niż życzył sobie tego wnioskodawca, Sąd wyraża pogląd, że wymiar zakazu jest kwestią o marginalnym znaczeniu przy rozstrzyganiu o kosztach postępowania w sprawie o pozbawienie prawa prowadzenia działalności określonej w art. 373 ust. 1 Prawa upadłościowego. Decydująca dla oceny, kto przegrał sprawę zakazową, jest sama zasada rozstrzygnięcia – czy na skutek wniosku orzeczono zakaz, czy też wniosek oddalono (por. postanowienie z 4 lutego 2009 r. Sądu Okręgowego we Wrocławiu, sygn. akt X Ga 376 / 08).

Zasądzono więc od P. K. na rzecz wnioskodawcy zwrot kosztów postępowania w łącznej kwocie 5.717 zł, w tym 3.600 zł tytułem kosztów zastępstwa w postępowaniu, 100 zł tytułem opłaty stałej od wniosku, należnej stosownie do art. 76 pkt 4) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i bezspornie uiszczonej, 1.500 zł tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego w ich części pokrytej zaliczką wpłaconą przez wnioskodawcę, 500 zł tytułem kosztów zamieszczenia wymaganego Prawem upadłościowym obwieszczenia o orzeczeniu zakazu i jeszcze 17 zł tytułem opłaty skarbowej. W obu wypadkach Sąd „koszty niezbędne” określił stosownie do art. 376 ust. 1 zd. 3 Prawa upadłościowego w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c. i art. 109 § 2 k.p.c.

Zgodnie z wytycznymi z art. 109 § 2 zd. 2 k.p.c. (por. także § 15 niżej powołanego rozporządzenia) Sąd wziął pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika wnioskodawcy oraz czynności podjęte przez niego w połączonych sprawach, a także charakter tych spraw i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do ich wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Koszty wynagrodzeń radcy prawnego reprezentującego wnioskodawców przyznano w wysokości stawki minimalnej przewidzianej dla spraw upadłościowych w § 8 ust. 1 pkt 5) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. z 2023 r. – Dz. U., poz. 1935). Za zastosowaniem tej stawki przemawiały jednoznacznie względy celowościowe i systemowe, gdyż określona gdzie indziej minimalna stawka za prowadzenie sprawy „z zakresu postępowania nieprocesowego w sprawie niewymienionej odrębnie” (zob. § 8 ust. 1 pkt 3) rozporządzenia), wynosząca zaledwie 240 zł, wydaje się całkowicie nieadekwatna do stopnia trudności i niezbędnego nakładu pracy w sprawach o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności gospodarczej, które w praktyce bywają znacznie bardziej zawiłe i intelektualnie wymagające niż przeciętne sprawy z zakresu postępowania układowego lub upadłościowego w ścisłym tego znaczeniu (por. wyżej powołane postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu). Tego rodzaju sprawa zakazowa (toczona bez uprzedniego rozpoznania wniosku upadłościowego czy restrukturyzacyjnego) poniekąd zawierała w sobie sprawę o ogłoszenie upadłości (...) sp. z o.o. we W., następnie przejętej przez (...) sp. z o.o. we W., skoro konieczne stało się – po raz pierwszy – zbadanie wypłacalności oraz sytuacji finansowej i majątkowej spółek, a następnie dokonanie swoistego przedsądu na okoliczność istnienia i daty powstania podstaw ogłoszenia upadłości. Ustalenia wymagała rola P. K. jako twórcy i zarządcy struktury de facto holdingowej oraz ocena tej roli w świetle przesłanek orzeczenia zakazu, z podwójnej podstawy prawnej – wobec czynnego przez określony czas prezesa zarządu danej spółki i wobec (...) całej grupy. Nawet sześciokrotne pomnożenie stawki minimalnej z § 8 ust. 1 pkt 3) (dopuszczalne stosownie do § 15 ust. 3 rozporządzenia) dałoby niewspółmierną do stopnia zawiłości sprawy sumę 1.440 zł.

Orzekając o kosztach zastępstwa, Sąd uwzględnił między innymi kwotę 17 zł, odpowiadającą stawce opłaty skarbowej za złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa procesowego w niniejszej sprawie. Fakt poniesienia takiego wydatku nie budzi wątpliwości wobec dołączenia dowodu jej uiszczenia, był to jednocześnie koszt niezbędny (por. uchwałę Sądu Najwyższego z 12 marca 2003 r., III CZP 2 / 03, OSNC 2003, nr 12, poz. 161), skoro publicznoprawny obowiązek zapłaty opłaty skarbowej wynika z art. 1 ust. 1 pkt 2) w zw. z art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 4) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (tekst jedn. z 2019 r. – Dz. U. poz. 1000).

Sąd uwzględnił także kwotę 500 zł, odpowiadającą stawce opłaty za niezbędne – prawem wymagane (por. art. 376 ust. 5 Prawa upadłościowego w związku z art. 455 ust. 1 zd. 1 Prawa restrukturyzacyjnego) – obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o orzeczonym zakazie, którego koszt pokryty zostanie z zaliczki w wysokości po 500 zł, uiszczonej przez wnioskodawcę na pierwsze wezwanie Sądu z lutego 2019 r.

Przypomnieć dalej trzeba, że prawomocnym postanowieniem z 27 stycznia 2023 r. wysokość wynagrodzenia biegłej D. F. za sporządzenie w niniejszym postępowaniu opinii, zleconej postanowieniami Sądu z 1 i 16 czerwca 2021 r., określono na kwotę 1.947 zł 88 gr brutto, obejmującą należny od biegłego podatek od towarów i usług. Tymczasowo obciążono wnioskodawcę i P. K. jako uczestnika postępowania obowiązkiem zapłaty na rzecz D. F. wyżej określonego wynagrodzenia, w rezultacie czego do kwoty 1.500 zł zostało ono pokryte z zaliczki na wydatki związane ze sporządzeniem opinii biegłego uiszczonej przez wnioskodawcę 24 stycznia 2020 r., a do kwoty 447 zł 88 gr zostało ono pokryte z zaliczki na wydatki związane ze sporządzeniem opinii biegłego uiszczonej przez uczestnika 31 stycznia 2020 r.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji postanowienia z 21 lipca 2023 r.

Przewodniczący

Z /

(...)

W., 3 października 2023 r.

Dodano: 20 listopada 2025, Opublikował(a): Justyna Roszak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej
Data wytworzenia informacji: 3 października 2023