Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej

UZASADNIENIE

Skarb Państwa reprezentowany przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. dnia 15 lipca 2019 roku złożył wniosek o orzeczenie wobec Z. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład (...) zakazu przewidzianego w art. 373 Prawa upadłościowego na okres 10 lat oraz o obciążenie uczestnika postępowania kosztami postępowania na rzecz wierzyciela. Ponadto wierzyciel wskazał, iż od listopada 2018 r. Z. B. posiada udziały w spółce (...) Sp. z o.o.

Zgodnie z oceną wnioskodawcy stan niewypłacalności uczestnika postępowania trwa od końca 2013 roku.

Z. B. nie złożył odpowiedzi na wniosek.

Dnia 5 lipca 2021 r. odbyła się rozprawa, na którą stawił się jedynie jego pełnomocnik z upoważnieniem ograniczonym do złożenia w imieniu mocodawcy wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu wraz z wnioskiem o odroczenie terminu rozprawy (k.289).

Na kolejnym terminie rozprawy tj. dnia 20 grudnia 2021 r. pełnomocnik uczestnika postępowania oświadczył, że wskazane we wniosku zadłużenie jest bezsporne, a Z. B. nie kwestionuje jego wysokości. Ponadto pełnomocnik wniósł o orzeczenie zakazu z art. 373 Prawa upadłościowego w dolnych granicach, tj. nie wyżej niż rok.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Z. B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Zakład (...) posiada zadłużenie z tytułu zobowiązań podatkowych wobec Skarbu Państwa - Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W., które według stanu na dzień 15 maja 2019 r. wynosiło 288.549,22 zł, w tym 214.150,22 zł kwota należności głównej (119.067,22 zł tytułem podatku od towarów i usług zaległego za okres od września 2011 r. do kwietnia 2018 r., 59.220 zł z tytułu podatku od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za okres od września 2013 r. do kwietnia 2018 r., a także 35.863 z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od grudnia 2015 r. do stycznia 2018 r.) oraz 74.399 zł tytułem odsetek za zwłokę.

Tytuł wykonawczy dotyczący najdalej wymaganej wierzytelności na rzecz Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego został wystawiony w dniu 4 marca 2015 roku.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. działając jako organ egzekucyjny prowadził przeciwko Z. B. egzekucję administracyjną na łączną kwotę 190.953,70 zł – w tym 161.852,40 zł tytułem należnych Urzędowi należności podatkowych, a ponadto 4.869,70 zł na rzecz Wójta Gminy K. (gdzie najdawniejszym okresem, od którego naliczane są odsetki jest maj 2010 r. – p. k. 170) i 24.231.60 zł na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział we W. .

W toku postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny zajmował rachunek bankowy dłużnika w Banku (...) S.A., a także przysługujących mu wierzytelności wobec: Grupy (...) Sp. z o.o. we W., D. S., (...) Sp. z o.o. we W., (...) Sp. z o.o. w (...) Sp. z o.o., a także z umowy o pracę.

W toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez wierzyciela doszło do jego zbiegu z wieloma innymi postępowaniami – p. zawiadomienie Banku (...) S.A. z dnia 14 maja 2018 r. o przeszkodzie w realizacji zajęcia, w którym wskazano na zajęcia dokonane w 41 postępowaniach egzekucyjnych z wniosków: Pierwszego Urzędu Skarbowego we W., ZUS, Oddział W. oraz Komorników Sądowych, w których łączna kwota dochodzonych wierzytelności jest bliska 1.200.000 zł.

Pismem z dnia 11 lipca 2017 r. Grupa (...) Sp. z o.o. we W. poinformowała o rozwiązaniu umowy o współpracy z dłużnikiem za porozumieniem stron (p. k. 81 – 84). Pismem z dnia 11 lipca 2017 r. o rozwiązaniu współpracy z dłużnikiem za porozumieniem stron poinformowała również D. S. (k. 90).

Pomimo, iż uczestnik postepowania dokonywał częściowych wpłat z tytułu powyższych zobowiązań, to ze względu na ich niewielką wysokość nie pozwalały one zaspokoić zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę oraz kosztów upomnienia i egzekucji.

W okresie od 13 marca 2015 roku do 4 kwietnia 2019 roku, organ egzekucyjny wyegzekwował kwotę 1.200 zł. Ostatnia wpłata nastąpiła w dniu 9 lutego 2018 r. /bezsporne/

dowód: poświadczone za zgodność z oryginałem kopie tytułów wykonawczych na rzecz wierzyciela – Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego we W. k.167, 174, 177, 190-191, 198-199, 203-211, 214-225, 230, 244-245, 258-271, poświadczone za zgodność z oryginałem kopie tytułów wykonawczych na rzecz wierzyciela - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – k.178-189, 192-197, 200-202, 232-243, 246-257, poświadczone za zgodność z oryginałem kopie tytułów wykonawczych na rzecz wierzyciela – Wójta Gminy K. k.168-173, 175, 212, 226-229, 272-275 zestawienie rozliczenia uzyskanych kwot w okresie 01.01.2013 do 12.03.2019r. k.18–23, potwierdzona za zgodność z oryginałem kopia tabeli przedstawiającej stan zadłużenia wnioskodawcy (k.15-17), zawiadomienia o zajęciach wierzytelności oraz korespondencja z podmiotami zawiadomionymi o zajęciach – k. 23 – 166 /okoliczności bezsporne/

W aktach rejestrowych (...) Sp. z o.o. znajdują się zawiadomienia o zajęciach udziałów Z. B. w tej spółce w postępowaniu zabezpieczającym z wniosku S. P. Z., R. H. Sp. j. (gdzie dochodzona jest kwota 125.664,23 zł) oraz w postępowaniu egzekucyjnym z wniosku W. B. (gdzie dochodzona jest kwota 3.110,20 zł). Postanowieniem z dnia 12 marca 2021 r. wykreślono Z. B. z KRS jako prezesa zarządu ze względu na prawomocne skazanie go za przestępstwo z art. 286 § 1 kk.

dowód: kopie dokumentów z akt rejestrowych spółki (...) Sp. z o.o. (nr KRS (...)) – k. 324 – 330, /okoliczności bezsporne/

Dłużnik jest współwłaścicielem nieruchomości położonych w K. w ½ części, na której ustanowiono hipotekę na zaspokojenie kredytu udzielonego przez (...) S.A. we W. (188.090 CHF) oraz hipoteki przymusowe na rzecz: W. i D. R. (45.972,22 zł) oraz ZUS, Oddział we W. (143.923,36 zł).

W postępowaniu egzekucyjnym wnioskodawca na podstawie danych z bazy (...) ustalił, że dłużnik jest właścicielem pojazdów: ciągnika rolniczego U. z 1983 r, przyczepy S. z 1985 r., (...) z 1997 r. i 2000 r. oraz S. (...) z 2000 r.

dowód: dane z bazy (...) k. 26, wyciąg z ksiąg wieczystych – k. 28

Sąd zważył co następuje:

Zgodne z art. 373 ust. 1, pkt 1 Prawa upadłościowego sąd może orzec pozbawienie na okres od jednego do dziesięciu lat prawa prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek lub w ramach spółki cywilnej oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, członka komisji rewizyjnej, reprezentanta lub pełnomocnika osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie tej działalności, spółki handlowej, przedsiębiorstwa państwowego, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszenia osoby, która ze swojej winy: będąc do tego zobowiązana z mocy ustawy, nie złożyła w ustawowym terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.

W niniejszej sprawie bezspornym jest fakt, iż Z. B. pozostaje w długoletnim stanie niewypłacalności. Jego najdawniej wymagalne wierzytelności pochodzą co najmniej z 2010 roku (p. tytuł wykonawczy na rzecz Wójta Gminy K., w którym odsetki naliczane są od maja 2010 r. – k. 170). Dokonywał on jedynie częściowych wpłat u poborców, z których to ostatnia miała miejsce 9 lutego 2018 roku. Stan faktyczny ustalono na podstawie ustalono na podstawie bezspornej treści dołączonych do wniosku dokumentów, a także znanych Sądowi z urzędu dokumentów z akt rejestrowych spółki (...) Sp. z o.o. dotyczących zajęć praw Z. B. z tytułu udziałów w tej spółce. Treści dokumentów znajdujących się w aktach sprawy wiarygodnie wykazuje wysokość zadłużenia Z. B. wobec wnioskodawcy oraz wierzycieli w imieniu których prowadził on egzekucje administracyjną, zaś na ogólną skalę jego zadłużenia wskazują pisma Banku (...) S.A. zawierające informację o prowadzonych licznych postępowaniach egzekucyjnych.

Niewypłacalność Z. B. wystąpiła przynajmniej w 2011 r. o czym świadczy ta okoliczność, że w tym okresie zadłużony był nie tylko wobec Wójta Gminy K., ale i też wobec Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego (p. podatek VAT za wrzesień 2011 – k. 12). Przypomnieć należy, że złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości jest obowiązkiem niewypłacalnego przedsiębiorcy, a nie jego prawem (jak to ma miejsce w przypadku niewypłacalnych konsumentów).

Wg stanu prawnego obowiązującego w okresie zaistnienia stanu niewypłacalności dłużnika – tj. zgodnie z art. 21 ust. 1 i 2 Prawo upadłościowego i naprawczego (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2015 r.) dłużnik jest obowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia, w którym nastąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości. W przypadku gdy dłużnikiem jest osoba prawna, obowiązek taki spoczywa na każdym, kto ma prawo go reprezentować sam lub łącznie z innymi osobami. Jednocześnie zgodnie z przepisami art. 10 i 11 cytowanej ustawy upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny, tj. gdy nie wykonuje on swoich wymagalnych zobowiązań. Zaznaczyć należy, że od obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości nie zwalnia dłużnika przypuszczenie, że wniosek taki może zostać oddalony przez Sąd ze względu na brak majątku (p. art. 13 Prawa upadłościowego), gdyż to do Sądu Upadłościowego należy ocena czy upadłość może zostać ogłoszona. Nawet oddalenie wniosku na podstawie art. 13 Prawa upadłościowego ma pozytywne znaczenie dla obrotu gospodarczego, gdyż skutkuje wpisem dłużnika do rejestru dłużników niewypłacalnych KRS w wyniku czego uczestnicy obrotu mogą dowiedzieć się o stanie niewypłacalności.

Skalę zadłużenia Z. B. wobec wnioskodawcy (288.549,22 zł wg stanu na dzień złożenia wniosku) oraz wobec innych wierzycieli, którzy dochodzili w licznych postępowaniach egzekucyjnych roszczeń na kwotę bliską 1 miliona złotych należy ocenić jako znaczną. Okres niewypłacalności dłużnika należy ocenić jako długotrwały skoro istnieje on co najmniej od 2011 r.

Fakt długotrwałej niewypłacalności dłużnika nie stanowił w niniejszej sprawie okoliczności spornej, zaś okoliczności powołane we wniosku oraz ujawnione na rozprawie na podstawie akt rejestrowych zostały przyznane przez pełnomocnika dłużnika. Sąd podzielając stanowisko wnioskodawcy, przyznane przez pełnomocnika dłużnika uznał, że w niniejszej sprawie zaistniała niewątpliwa podstawa do orzeczenia zakazu na podstawie art. 373 ust. 1, pkt 1 Prawa upadłościowego – tj. ze względu na niewykonanie ustawowego obowiązku złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Zaznaczyć należy, że przeszkody w orzeczeniu zakazu nie stanowi termin prekluzyjny wskazany w art. 377 Prawa upadłościowego (w zw. z art. 452 ust. 3 Prawa upadłościowego) albowiem nic nie wskazuje na to, by ustał stan niewypłacalności dłużnika, lub wygasł jego obowiązek złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

W ocenie Sądu orzeczenie trzyletniego okresu zakazu z art. 373 Prawa upadłościowego nie może zostać uznane za nadmiernie surowe jeżeli weźmie się pod uwagę długotrwałość funkcjonowania dłużnika w stanie niewypłacalności oraz skalę jego zadłużenia zarówno wobec wnioskodawcy, jak i wobec innych wierzycieli. Ta okoliczność, że nic nie wskazuje na to, by dłużnik ukrywał swój majątek nie jest wystarczająca do orzeczenia zakazu w minimalnym ustawowym wymiarze, gdyż oznacza to tylko tyle, że nie istnieje osobna podstawa do orzeczenia zakazu na podstawie art. 374 Prawa upadłościowego (tj. za doprowadzenie się do niewypłacalności w skutek celowego działania lub rażącego niedbalstwa). Zdaniem Sądu szkodliwe dla obrotu gospodarczego było długotrwałe funkcjonowanie dłużnika w stanie niewypłacalności, w tym w szczególności kredytowanie swojej działalności poprzez zaniechanie płatności zobowiązań publicznoprawnych z tytułu podatków oraz składek ZUS. Brak wniosku o ogłoszenie upadłości w ustawowym terminie spowodował brak informacji dla obrotu gospodarczego o niewypłacalności Z. B. i powstanie kolejnych długów. Zdaniem Sądu zaistniała podstawa do czasowego wyeliminowania dłużnika z obrotu gospodarczego i to w wymiarze dolegliwym, tak aby sytuacja taka nie powtórzyła się w przyszłości. Trzyletni wymiar orzeczonego zakazu pozwoli na osiągnięcie ustawowych celów regulacji art., 373 i nast. Prawa upadłościowego.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień .

2.  Odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć przez PI pełnomocnikowi dłużnika – adw. M. Z.,

3.  K.. 7 dni.

Opublikowanie niniejszego dokumentu w Portalu Informacyjnym stanowi doręczenie go adwokatowi, radcy prawnemu, rzecznikowi patentowemu lub Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.